ระเบียบวินัยนั้น เป็นความเคยชินที่ถูกบังคับสั่งสอนกันมาตั้งแต่เล็กๆครับ มันลงลึกไปถึงในจิตสำนึกครับ การจะแก้ไขให้เป็นคนมีระเบียบวินัยนั้น แก้ยากมากครับ
การฝึกให้เป็นคนมีระเบียบวินัยนั้น ต้องเริ่มตั้งแต่ การมีสติ ตลอดเวลาครับ
เริ่มอย่างง่ายๆก่อนครับ เช่น

เวลาคุณถอดเปลี่ยนเสื้อผ้า ทุกครั้ง เสื้อผ้าที่ถอดนั้น ยับย่นลงไปอยู่ในตะกร้า หรือว่า ม้วนเป็นวงอยู่ตรงที่ยืนถอด หรือเปล่าครับ
ถ้าใช่ ลองแก้ไขใหม่ครับ ทุกครั้งที่คุณถอดเสื้อผ้า อย่าเพิ่งปล่อยมือจากเสื้อผ้าที่หลุดออกจากตัวครับ ให้พับให้เรียบร้อยก่อนที่นำไปวางไว้ในตะกร้าเสื้อผ้าครับ ถ้าทำเช่นนี้ได้ทุกครั้ง ตลอดเป็นเดือน แสดงว่า คุณยังมีสติที่จะแก้ไขตนเองให้เป็นคนมีระเบียบวินัยครับ

ทุกครั้งที่คุณรับประทานอาหาร มือขวาถือช้อน มือซ้ายถือส้อม ถ้าในจากข้าวตรงหน้าของคุณยังไม่หมดจาน ห้ามคุณปล่อยมือจากช้อนส้อม ทุกครั้งที่เวลามีอาหารอยู่ในปาก จะต้องไม่พูดสนทนาออกเสียงกับใคร เมื่อรับประทานอาหารเสร็จทุกครั้งจะต้องรวบช้อนส้อมวางไว้ริมขอบจาน ถ้าทำเช่นนี้ได้ทุกครั้ง ตลอดเป็นเดือน แสดงว่า คุณยังมีสติที่จะแก้ไขตนเองให้เป็นคนมีระเบียบวินัยครับ

เป็นต้น

ที่กล่าวมาเช่นนี้ ไม่ได้หมายความว่า ทำได้แล้วจะเป็นคนมีระเบียบวินัยนะครับ ผมหมายถึงว่า เป็นคนมีสติ สำนึกตลอดเวลา เมื่อมีสติตลอดเวลาแล้ว การที่จะเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นคนมีระเบียบวินัยนั้น จึงไม่ยากเท่าไหร่ครับผม

ดังนั้น ผมจึงบอกว่า การปลูกจิตสำนึกให้เป็นคนมีระเบียบวินัยนั้น ต้องเริ่มตั้งแต่ยังวัยเยาว์ คุณพ่อคุณแม่ทำตัวอย่างให้เห็นตลอด คุณครูในโรงเรียนก็สอนสั่งบังคับให้ทำ สิ่งเหล่านี้ จึงฝังเข้าไปในจิตสำนึกครับ ทำให้บางครั้งที่ขาดสติ ก็ยังสามารถอยู่ในระเบียบวินัยได้ครับผม