เข้าเรื่องเลยนะคะ อยากขอ how to ใช้ชีวิตอย่างไร หากเวลาในครอบครัวไม่ตรงกัน เริ่มเรื่องเลยคือเรามีแฟนนะ คบกันมาจะ 3 ปีแล้ว อยู่ด้วยกันทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน แต่ด้วยหน้าที่การงานเราที่เปลี่ยนไปทำให้การใช้ชีวิตเปลี่ยนตามไปด้วย เวลาของเราจึงไม่ตรงกัน
อย่างแฟนเราทำงาน ตีสอง-บ่ายโมง ส่วนเราเข้าบ่ายสาม-เที่ยงคืน (ก่อนหน้านี้เราเข้าเวลาปกติ) ทำให้เวลาของครอบครัวน้อยลง เราก็เข้าใจนะที่ใครๆ ต่างบอกต้องอยู่คนเดียวให้เป็น ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด แต่มันก็ค่อนข้างทำใจยากสำหรับเรามากๆ ตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันมาเรียกได้ว่าตัวติดกันตลอด มีแค่เวลางานเท่านั้น ทุกวันหยุดไม่ว่าจะตื่นนอน อาบน้ำ แปรงฟัน ทำกับข้าว รดน้ำต้นไม้ หรือกิจกรรมต่างๆ เราทำร่วมกันเสมอ ทุกวันหลังเลิกงานก็จะมารอรับเราที่ออฟฟิต หรือแม้กระทั่งงานเลี้ยง กินข้าวกับพี่ๆในออฟฟิต ก็จะมีแฟนเรามาด้วยเสมอ ถ้าไม่เข้าร่วมงานก็นั่งรอบนรถ
ก่อนหน้านี้ตัวเราก็ไม่ได้ติดกันขนาดนี้หรอกค่ะ แต่พอมาอยู่เป็นครอบครัว จากเวลาของใครของมันก็กลายเป็นเวลาของครอบครัว เวลาของเรา เราจึงอยากขอ how to เราควรคิดอย่างไรให้ตัวเองมีกำลังใจในการทำงาน อยู่ให้ได้โดยไม่มีเขา (เวลาทำงาน) เราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ ถึงแม้เวลาพักเราจะได้วีดีโอนอลกันแต่เราก็ยังคิดถึงเขา ยังร้องไห้เป็นเด็กๆอยู่เลย ยิ่งเวลานอนเราต้องให้เขากอดหรือร้องเพลงให้ฟัง เรายังคิดไม่ออกเลยว่าจะหลับลงมั้ย. หลับโดยไม่มีเขา มันไม่อุ่นใจเลยค่ะ
เพื่อนๆคนไหนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้แนะนำเราทีนะคะว่าควรทำอย่างไร ต้องคิดแง่บวกแบบไหน
#ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ขอ how to ใช้ชีวิตอย่างไร หากเวลาในครอบครัวไม่ตรงกัน
อย่างแฟนเราทำงาน ตีสอง-บ่ายโมง ส่วนเราเข้าบ่ายสาม-เที่ยงคืน (ก่อนหน้านี้เราเข้าเวลาปกติ) ทำให้เวลาของครอบครัวน้อยลง เราก็เข้าใจนะที่ใครๆ ต่างบอกต้องอยู่คนเดียวให้เป็น ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด แต่มันก็ค่อนข้างทำใจยากสำหรับเรามากๆ ตั้งแต่ที่เราอยู่ด้วยกันมาเรียกได้ว่าตัวติดกันตลอด มีแค่เวลางานเท่านั้น ทุกวันหยุดไม่ว่าจะตื่นนอน อาบน้ำ แปรงฟัน ทำกับข้าว รดน้ำต้นไม้ หรือกิจกรรมต่างๆ เราทำร่วมกันเสมอ ทุกวันหลังเลิกงานก็จะมารอรับเราที่ออฟฟิต หรือแม้กระทั่งงานเลี้ยง กินข้าวกับพี่ๆในออฟฟิต ก็จะมีแฟนเรามาด้วยเสมอ ถ้าไม่เข้าร่วมงานก็นั่งรอบนรถ
ก่อนหน้านี้ตัวเราก็ไม่ได้ติดกันขนาดนี้หรอกค่ะ แต่พอมาอยู่เป็นครอบครัว จากเวลาของใครของมันก็กลายเป็นเวลาของครอบครัว เวลาของเรา เราจึงอยากขอ how to เราควรคิดอย่างไรให้ตัวเองมีกำลังใจในการทำงาน อยู่ให้ได้โดยไม่มีเขา (เวลาทำงาน) เราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ ถึงแม้เวลาพักเราจะได้วีดีโอนอลกันแต่เราก็ยังคิดถึงเขา ยังร้องไห้เป็นเด็กๆอยู่เลย ยิ่งเวลานอนเราต้องให้เขากอดหรือร้องเพลงให้ฟัง เรายังคิดไม่ออกเลยว่าจะหลับลงมั้ย. หลับโดยไม่มีเขา มันไม่อุ่นใจเลยค่ะ
เพื่อนๆคนไหนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้แนะนำเราทีนะคะว่าควรทำอย่างไร ต้องคิดแง่บวกแบบไหน
#ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ