ไปดูมาวันฉายแรกวันนี้เลยครับ อยากดูตั้งแต่เห็นตัวอย่างหนังแล้ว ส่วนตัวคิดว่ามีอาการซึมเศร้านิดๆ จากการรู้สึกผิดหวังในชีวิต และจินตนาการถึงภาพที่ฆ่าตัวตายทุกวัน เลยคิดว่าน่าจะเป็น(มั้ง) อยากลองของเลยไปดูมา เลยอยากจะแชร์อีกมุม
ตัวหนังค่อนข้างอึดอัด ดราม่า ดาร์ก แต่สำหรับผมมันไม่ได้รู้สึกแย่กว่าที่ต้องรู้สึกอยู่ทุกวันนี้เลยครับ ถ้าคนปกติคิดว่าไปดูแล้วรู้สึกแย่ละก็ บอกเลยว่าที่คนเป็นอาการซึมเศร้าต้องเจอต้องรู้สึกทุกวันมันแย่กว่านี้อีกหลายเท่า
ระหว่างดูหนังมันก็เหมือนแค่เราแฟลชแบ็คความรู้สึกจากการผิดหวัง กลับมามีความหวัง แล้วก็ต้องผิดหวังอีกครั้ง เป็นการกระตุ้นความทรงจำของความรู้สึกแย่ๆที่เคยเจอแค่นั้นเอง เพราะงั้นคงไม่ทำให้คนที่เป็นโรคซึมเศร้าจะแย่ไปกว่านี้ได้แล้ว(เหมือนอย่างที่หลายๆเพจกลัว)
ยกเว้นช่วงท้ายเรื่องที่ถึงจุดที่ค่อนข้างซีเรียสนิดนึงตรงที่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จังหวะที่โจ๊กเกอร์เล่นมุข ก๊อกก๊อก ที่เลือกว่าจะฆ่าตัวตายหรือไม่ แต่ก็เลือกไม่ทำ ซึ่งถือว่าปราณีมาก เพราะถ้าโจ๊กเกอร์เลือกอีกทางนี่อาจจะตอกย้ำความคิดฆ่าตัวตายของคนที่มีอาการเหล่านี้ขึ้นมาได้จากการอินกับตัวละคร
ซึ่งความรู้สึกหลังออกจากโรงหนัง กลายเป็นความรู้สึกปลดปล่อย ที่ได้เห็นตัวละครที่แย่เหมือนเรากลับมาได้อย่างยิ่งใหญ่ มันกลับกลายเป็นเหมือนว่าเรามีความหวังที่จะสามารถทำได้เหมือนโจ๊กเกอร์แทนที่ความหดหู่ที่คนอื่นกลัวจะมาตอกย้ำอาการแทนซะงั้น
เพราะงั้นใครที่กลัวไปดูแล้วอาการจะหนักกว่าเดิม ถ้าไปดูแล้วอาจจะดีขึ้นบ้างเหมือนผมก็ได้นะครับ 555
ใครดูแล้วรู้สึกยังไงมาแชร์กันได้ครับ
อีกมุมของคนเป็นโรคซึมเศร้า กับการดู Joker
ตัวหนังค่อนข้างอึดอัด ดราม่า ดาร์ก แต่สำหรับผมมันไม่ได้รู้สึกแย่กว่าที่ต้องรู้สึกอยู่ทุกวันนี้เลยครับ ถ้าคนปกติคิดว่าไปดูแล้วรู้สึกแย่ละก็ บอกเลยว่าที่คนเป็นอาการซึมเศร้าต้องเจอต้องรู้สึกทุกวันมันแย่กว่านี้อีกหลายเท่า
ระหว่างดูหนังมันก็เหมือนแค่เราแฟลชแบ็คความรู้สึกจากการผิดหวัง กลับมามีความหวัง แล้วก็ต้องผิดหวังอีกครั้ง เป็นการกระตุ้นความทรงจำของความรู้สึกแย่ๆที่เคยเจอแค่นั้นเอง เพราะงั้นคงไม่ทำให้คนที่เป็นโรคซึมเศร้าจะแย่ไปกว่านี้ได้แล้ว(เหมือนอย่างที่หลายๆเพจกลัว)
ยกเว้นช่วงท้ายเรื่องที่ถึงจุดที่ค่อนข้างซีเรียสนิดนึงตรงที่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึ่งความรู้สึกหลังออกจากโรงหนัง กลายเป็นความรู้สึกปลดปล่อย ที่ได้เห็นตัวละครที่แย่เหมือนเรากลับมาได้อย่างยิ่งใหญ่ มันกลับกลายเป็นเหมือนว่าเรามีความหวังที่จะสามารถทำได้เหมือนโจ๊กเกอร์แทนที่ความหดหู่ที่คนอื่นกลัวจะมาตอกย้ำอาการแทนซะงั้น
เพราะงั้นใครที่กลัวไปดูแล้วอาการจะหนักกว่าเดิม ถ้าไปดูแล้วอาจจะดีขึ้นบ้างเหมือนผมก็ได้นะครับ 555
ใครดูแล้วรู้สึกยังไงมาแชร์กันได้ครับ