เธียเตอร์ครั้งที่ 5 ของผม ซึ่งครั้งนี้ก็สุ่มได้ตั้งแต่วันแรกเหมือนเดิมครับ โดยรอบนี้มีโอชิของผมขึ้นแสดง 2 คน คือไข่มุกและปูเป้ และมิสชั่นของผมก็คอมพลีทในรอบนี้ด้วยเช่นกัน นั่นคือได้ดูโอชิของตัวเองขึ้นแสดงในเธียเตอร์ครบแล้วทั้ง 4 คน แบ่งเป็นไข่มุก 1 ครั้ง (ครั้งนี้นี่เอง) ปูเป้ 3 ครั้ง นิว 1 ครั้ง และมายยู 3 ครั้ง และรอบนี้มีการเปลี่ยนแปลงเมมเบอร์เพียงคนเดียว คือจากเจนนิษฐ์เป็นนาย (จากภารกิจทางการศึกษา) แอบเสียดายที่ไม่ได้ดูเจนนิษฐ์ขึ้นแสดงเป็นครั้งแรก แต่ก็ได้ดูปัญกับขมิ้นแทน ซึ่งเป็นครั้งแรกเหมือนกัน และขาดอีกเพียง 7 คนก็จะครบทั้งวงแล้ว
วันเสาร์ผมไปถึงเดอะมอลล์ บางกะปิ ตอนเที่ยงครึ่ง ก็เข้าไปทำการลงทะเบียนรับตั๋วแบบไม่มีความตื่นเต้นใดๆ เลย แล้วก็เป็นไปตามที่คาดครับ คือผมได้ที่นั่งแถว M อีกแล้ว ซึ่งนับเป็นการได้นั่งแถว M เป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกัน และได้อยู่ทางปีกซ้ายของเธียเตอร์เหมือนเช่นเคย พอผมรับตั๋วเสร็จก็ไปเข้าห้องน้ำ แล้วเข้าไปในเธียเตอร์ก่อนการแสดงประมาณ 10 นาที
ครั้งนี้คนในเธียเตอร์ไม่ค่อยแน่นมากครับ สังเกตได้ว่ามีที่นั่งว่างบ้างประปราย ก่อนการแสดงก็มีเสียงประกาศของไข่มุกกับปัญครับ ประกาศแบบพูดต่อคำกัน น่ารักดีครับ สักพักเมื่อม่านเริ่มเปิดขึ้น ผมก็สังเกตเห็นเมมเบอร์คนหนึ่งพูด Overture ตามเสียงที่เปิดอยู่ ทราบมาจากเพจนึงว่าเมมเบอร์คนนี้ทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ได้เห็นกับตาตัวเองเลย (น่ารักมากๆ เลยครับ) เปิดการแสดงสามเพลงแรกด้วยเพลงปาร์ตี้ในฝัน – Dear My Teacher – แอปเปิ้ลอาบยาพิษ โดยที่ไข่มุกกับปูเป้เต้นอยู่ใกล้กันครับ ทำให้ผมสามารถโฟกัสได้ทั้งสองคนเลย จบสามเพลงแรกก็เป็นช่วงแนะนำตัว ในช่วงนี้อยากขออธิบายว่าที่โห่ปูเป้ไปนั้นเป็นการโห่ด้วยความเสียดายครับ ไม่ได้มีเจตนาโห่ไล่น้องแต่อย่างใด ยิ่งตอนที่ปูเป้เดินลงจากเวทีไปผมนี่ใจแป้วเลย ยังดีที่มายด์ไปตามกลับมาได้ ต้องขอโทษปูเป้ด้วยถ้าทำให้เข้าใจผิด และเข้าใจน้องที่อาจจะไม่พอใจจนลงจากเวทีไป แต่ยังไงก็รักบอสเหมือนเดิมครับ ต่อมาเป็นการแสดงเพลงยูนิตคือเพลง Skirt, Hirari – Classmate – Anata to Chrismas Eve ที่ปกติแก้วจะยืนหนึ่งอยู่แล้วคนนึง แต่วันนี้แก้วไม่ได้ขึ้นยูนิตนี้ กลับเป็นคู่กิ๊กอย่างมายด์กับก่อนขึ้นมาแสดง เป็นเพราะแก้วมาขึ้นแสดงเพลง Kiss wa Dame yo กับน้ำใสและปูเป้นั่นเอง จะบอกว่าเธียเตอร์ที่ผมได้มาดูปูเป้ทั้ง 3 ครั้งเนี่ย บอสขึ้นยูนิต Kiss wa ทั้ง 3 ครั้งเลย (แล้วถ้าถามว่าเบื่อไหม บอกเลยว่าไม่เคยเบื่อเลยครับ) จบช่วงยูนิตด้วยเพลง Hoshi no Ondo ซึ่งเพลงนี้ไข่มุกก็ขึ้นมาแสดงอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่ขึ้นยูนิต Skirt ไปแล้ว (ได้มาดูคุณไข่รอบนี้ คุ้มค่ามากครับ) จากนั้นก็เป็นช่วงพูดคุย และปิดท้ายก่อนช่วง Encore ด้วยเพลง Sakura no Hanabiratachi และ Aozora no Soba ni Ite จากนั้นในช่วง Encore ก็มีเพลง BNK48 – Skirt, Hirari – JABAJA และจบการแสดงจริงๆ ด้วยเพลง Sakura อีกหนึ่งรอบครับ
จบการแสดงสักพักแสงไฟเริ่มเปิดขึ้น พอถึงคิวของแถวผมก็ลุกขึ้นเดินออกมาเรื่อยๆ พอเดินพ้นประตูมา ผมก็เห็นไข่มุกยืนอยู่ริมขวาสุดของโต๊ะ (ทางซ้ายมือของผม) กำลังหันไปมองอะไรบางอย่างอยู่พร้อมกับเมมเบอร์คนอื่นๆ ในใจผมคิดว่าครั้งนี้คงไม่ได้ทักทายคุณไข่แล้ว ผมก็เลยโบกมือทักทายเมมเบอร์คนอื่นๆ แทน แต่จังหวะที่ผมกำลังจะเดินพ้นออกไป ทันใดนั้นเองคุณไข่ก็หันกลับมาเห็นผมพอดีครับ ผมก็โบกมือทักทายแล้วส่งมินิฮาร์ทให้คุณไข่ไป คุณไข่ก็ส่งมินิฮาร์ทกลับมาให้ครับ (ขาเหลวไปแล้วผมจังหวะนั้น)
สรุปการดูเธียเตอร์รอบนี้ก็จบลงด้วยความประทับใจเช่นเคยครับ บวกกับมิสชั่นของผมก็คอมพลีทแล้วด้วย (ใจจริงอยากคอมพลีทด้วยสเตจวันเกิดไข่มุก แต่ก็นกครับ) สุดท้ายแล้วมีเรื่องที่ติดใจอยู่เพียงเรื่องเดียวนั่นก็คือ...คือ...คือ...ผมอยากได้นั่งดูแถวหน้าๆ บ้างครับ ไม่รู้ว่าระบบสุ่มของออฟฟิเชียลจะเห็นใจผมบ้างไหม ซึ่งบางทีผมก็คิดนะว่าในเมื่อเราก็จ่ายเงินเท่ากัน แต่ทำไม้...ทำไมผมถึงได้นั่งแถวหลังๆ ตลอดเลย ก็เป็นแค่ความน้อยใจเล็กๆ ครับ ถ้าผมอยากไปเจอน้องแบบใกล้ๆ คงต้องรองานจับมือหรืองาน 2-Shot โน่นเลยแหละครับ
ประสบการณ์การไปดูเธียเตอร์ Stage BNK48 BIII/119 วันเสาร์ที่ 28/9/62 เวลา 13.00 น. มิสชั่นคอมพลีทกับสเตจที่มีคุณไข่!!!
เธียเตอร์ครั้งที่ 5 ของผม ซึ่งครั้งนี้ก็สุ่มได้ตั้งแต่วันแรกเหมือนเดิมครับ โดยรอบนี้มีโอชิของผมขึ้นแสดง 2 คน คือไข่มุกและปูเป้ และมิสชั่นของผมก็คอมพลีทในรอบนี้ด้วยเช่นกัน นั่นคือได้ดูโอชิของตัวเองขึ้นแสดงในเธียเตอร์ครบแล้วทั้ง 4 คน แบ่งเป็นไข่มุก 1 ครั้ง (ครั้งนี้นี่เอง) ปูเป้ 3 ครั้ง นิว 1 ครั้ง และมายยู 3 ครั้ง และรอบนี้มีการเปลี่ยนแปลงเมมเบอร์เพียงคนเดียว คือจากเจนนิษฐ์เป็นนาย (จากภารกิจทางการศึกษา) แอบเสียดายที่ไม่ได้ดูเจนนิษฐ์ขึ้นแสดงเป็นครั้งแรก แต่ก็ได้ดูปัญกับขมิ้นแทน ซึ่งเป็นครั้งแรกเหมือนกัน และขาดอีกเพียง 7 คนก็จะครบทั้งวงแล้ว
วันเสาร์ผมไปถึงเดอะมอลล์ บางกะปิ ตอนเที่ยงครึ่ง ก็เข้าไปทำการลงทะเบียนรับตั๋วแบบไม่มีความตื่นเต้นใดๆ เลย แล้วก็เป็นไปตามที่คาดครับ คือผมได้ที่นั่งแถว M อีกแล้ว ซึ่งนับเป็นการได้นั่งแถว M เป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกัน และได้อยู่ทางปีกซ้ายของเธียเตอร์เหมือนเช่นเคย พอผมรับตั๋วเสร็จก็ไปเข้าห้องน้ำ แล้วเข้าไปในเธียเตอร์ก่อนการแสดงประมาณ 10 นาที
ครั้งนี้คนในเธียเตอร์ไม่ค่อยแน่นมากครับ สังเกตได้ว่ามีที่นั่งว่างบ้างประปราย ก่อนการแสดงก็มีเสียงประกาศของไข่มุกกับปัญครับ ประกาศแบบพูดต่อคำกัน น่ารักดีครับ สักพักเมื่อม่านเริ่มเปิดขึ้น ผมก็สังเกตเห็นเมมเบอร์คนหนึ่งพูด Overture ตามเสียงที่เปิดอยู่ ทราบมาจากเพจนึงว่าเมมเบอร์คนนี้ทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ได้เห็นกับตาตัวเองเลย (น่ารักมากๆ เลยครับ) เปิดการแสดงสามเพลงแรกด้วยเพลงปาร์ตี้ในฝัน – Dear My Teacher – แอปเปิ้ลอาบยาพิษ โดยที่ไข่มุกกับปูเป้เต้นอยู่ใกล้กันครับ ทำให้ผมสามารถโฟกัสได้ทั้งสองคนเลย จบสามเพลงแรกก็เป็นช่วงแนะนำตัว ในช่วงนี้อยากขออธิบายว่าที่โห่ปูเป้ไปนั้นเป็นการโห่ด้วยความเสียดายครับ ไม่ได้มีเจตนาโห่ไล่น้องแต่อย่างใด ยิ่งตอนที่ปูเป้เดินลงจากเวทีไปผมนี่ใจแป้วเลย ยังดีที่มายด์ไปตามกลับมาได้ ต้องขอโทษปูเป้ด้วยถ้าทำให้เข้าใจผิด และเข้าใจน้องที่อาจจะไม่พอใจจนลงจากเวทีไป แต่ยังไงก็รักบอสเหมือนเดิมครับ ต่อมาเป็นการแสดงเพลงยูนิตคือเพลง Skirt, Hirari – Classmate – Anata to Chrismas Eve ที่ปกติแก้วจะยืนหนึ่งอยู่แล้วคนนึง แต่วันนี้แก้วไม่ได้ขึ้นยูนิตนี้ กลับเป็นคู่กิ๊กอย่างมายด์กับก่อนขึ้นมาแสดง เป็นเพราะแก้วมาขึ้นแสดงเพลง Kiss wa Dame yo กับน้ำใสและปูเป้นั่นเอง จะบอกว่าเธียเตอร์ที่ผมได้มาดูปูเป้ทั้ง 3 ครั้งเนี่ย บอสขึ้นยูนิต Kiss wa ทั้ง 3 ครั้งเลย (แล้วถ้าถามว่าเบื่อไหม บอกเลยว่าไม่เคยเบื่อเลยครับ) จบช่วงยูนิตด้วยเพลง Hoshi no Ondo ซึ่งเพลงนี้ไข่มุกก็ขึ้นมาแสดงอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่ขึ้นยูนิต Skirt ไปแล้ว (ได้มาดูคุณไข่รอบนี้ คุ้มค่ามากครับ) จากนั้นก็เป็นช่วงพูดคุย และปิดท้ายก่อนช่วง Encore ด้วยเพลง Sakura no Hanabiratachi และ Aozora no Soba ni Ite จากนั้นในช่วง Encore ก็มีเพลง BNK48 – Skirt, Hirari – JABAJA และจบการแสดงจริงๆ ด้วยเพลง Sakura อีกหนึ่งรอบครับ
จบการแสดงสักพักแสงไฟเริ่มเปิดขึ้น พอถึงคิวของแถวผมก็ลุกขึ้นเดินออกมาเรื่อยๆ พอเดินพ้นประตูมา ผมก็เห็นไข่มุกยืนอยู่ริมขวาสุดของโต๊ะ (ทางซ้ายมือของผม) กำลังหันไปมองอะไรบางอย่างอยู่พร้อมกับเมมเบอร์คนอื่นๆ ในใจผมคิดว่าครั้งนี้คงไม่ได้ทักทายคุณไข่แล้ว ผมก็เลยโบกมือทักทายเมมเบอร์คนอื่นๆ แทน แต่จังหวะที่ผมกำลังจะเดินพ้นออกไป ทันใดนั้นเองคุณไข่ก็หันกลับมาเห็นผมพอดีครับ ผมก็โบกมือทักทายแล้วส่งมินิฮาร์ทให้คุณไข่ไป คุณไข่ก็ส่งมินิฮาร์ทกลับมาให้ครับ (ขาเหลวไปแล้วผมจังหวะนั้น)
สรุปการดูเธียเตอร์รอบนี้ก็จบลงด้วยความประทับใจเช่นเคยครับ บวกกับมิสชั่นของผมก็คอมพลีทแล้วด้วย (ใจจริงอยากคอมพลีทด้วยสเตจวันเกิดไข่มุก แต่ก็นกครับ) สุดท้ายแล้วมีเรื่องที่ติดใจอยู่เพียงเรื่องเดียวนั่นก็คือ...คือ...คือ...ผมอยากได้นั่งดูแถวหน้าๆ บ้างครับ ไม่รู้ว่าระบบสุ่มของออฟฟิเชียลจะเห็นใจผมบ้างไหม ซึ่งบางทีผมก็คิดนะว่าในเมื่อเราก็จ่ายเงินเท่ากัน แต่ทำไม้...ทำไมผมถึงได้นั่งแถวหลังๆ ตลอดเลย ก็เป็นแค่ความน้อยใจเล็กๆ ครับ ถ้าผมอยากไปเจอน้องแบบใกล้ๆ คงต้องรองานจับมือหรืองาน 2-Shot โน่นเลยแหละครับ