เธียเตอร์ครั้งที่ 3 ในชีวิตของผมครับ ก็พอจะมีประสบการณ์มาบ้างแล้วจากสองครั้งก่อน พอทางออฟฟิเชียลเปิดให้สุ่มวันจันทร์ ผมก็กดสุ่มทั้ง 5 รอบเลย วันต่อมาก็ได้รับแจ้งว่าสุ่มได้วันเสาร์รอบบ่าย ซึ่งครั้งนี้ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องลุ้นเหมือนครั้งก่อน เพราะไม่มีข่าวว่ามายยูมีปัญหาสุขภาพอะไร (เห็นจากสเตจวันศุกร์ว่าน้องเต้นเพลงมะม่วงแบบจ้างร้อยเต้นล้านขนาดนั้น ไม่มีป่วยแน่นอน) แต่กลับกันครั้งนี้มีการเปลี่ยนแปลงเมมเบอร์เยอะมากถึง 3 คน เริ่มจากเค้กเป็นเข่ง (เค้กมีภารกิจส่วนตัว) จากน้ำใสเป็นแพนด้า (น้ำใสไปภูเก็ตแทนครูแก้ว) และจากผักขมเป็นนาย (ผักขมไม่สบาย) แต่เรื่องนี้ไม่มีผลกระทบอะไรกับผมอยู่แล้วครับ เหลือลุ้นอย่างเดียวก็เรื่องที่นั่งนี่ล่ะ จากครั้งก่อนที่ได้แถว N ครั้งนี้จะได้แถวอะไร

          วันเสาร์ที่ 24/8/62 ตื่นมาสายๆ อาบน้ำออกจากห้องตอนสิบเอ็ดโมงกว่าๆ ไปถึงเดอะมอลล์ บางกะปิ ตอนเที่ยงนิดๆ ก็เข้าไปทำการลงทะเบียนรับตั๋ว ครั้งนี้ผมได้แถว M ครับ เขยิบขึ้นมาจากครั้งก่อนหนึ่งแถวถ้วน (จาก J มา N แล้วมา M อยู่แถวหลังจนชินซะแล้ว) แถมอยู่ค่อนไปทางซ้ายของเธียเตอร์อีกแล้ว พอรับตั๋วเสร็จก็ลงไปเดินเล่นฆ่าเวลาเหมือนเดิม จนเหลืออีก 10 นาทีก่อนการแสดงก็เข้าไปในเธียเตอร์

          อากาศในเธียเตอร์ค่อนข้างหนาวครับ ใครที่ขี้หนาวควรใส่เสื้อแขนยาวเข้าไป (หรืออาจจะเป็นเพราะผมนั่งแถวหลัง เลยอยู่ใกล้แอร์มากกว่า) ครั้งนี้ผมได้นั่งใกล้ๆ กับโอตะคนดังด้วยครับ นั่นก็คือพี่เข็ม ตันวีจี้จ๋านิกี้มายด์สตางค์ (ระหว่างการแสดงก็เห็นแกหวีดหมดครับ ทั้งจ๋า มายด์ สตางค์) ส่วนแถวหน้าผมก็มีพี่เน วัดดาว เอ้ย! พี่เน กระบือบ๊องซ์ครับ ก่อนการแสดงก็มีเสียงประกาศของเปี่ยมและมิโอริ (ครั้งนี้เดาง่ายหน่อย) เปิดการแสดงมาด้วยเพลงปาร์ตี้ในฝัน มายยูออกมาด้วยผมทรงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือมีเขา (หรือหูแมว?) สามเพลงแรกผมก็โฟกัสแค่น้องคนเดียวเลยครับ โดยการแสดงของมายยูก็เหมือนเช่นเคย คือสดใส ร่าเริง และมีแรงดึงดูดให้ผมตกอยู่ในภวังค์ไปเลย ต่อด้วยเพลงยูนิตคือเพลง Skirt, Hirari – Classmate – Anata to Chrismas Eve ซึ่งครั้งนี้มายยูไม่ได้ขึ้นยูนิต Skirt ครับ ในใจผมก็แอบหวังว่าจะได้เห็นน้องในยูนิต Kiss wa สักครั้งในชีวิต แต่ก็ต้องผิดหวังครับ เพราะเพลง Kiss wa Dame yo มีซัทจัง มายด์ และเข่ง ซึ่งเป็นยูนิต Skirt ขึ้นมาแสดง (จะมีเมมเบอร์ 3 คน ที่ได้ขึ้น 2 ยูนิต) ต่อด้วยเพลง Hoshi no Ondo (ยูนิตนี้มีมายยูด้วย ร้องดีเหมือนเช่นเคย) – Sakura no Hanabiratachi และ Aozora no Soba ni Ite โดยในช่วง Encore ก็มีเพลง BNK48 – Skirt, Hirari ต่อด้วยเพลง JABAJA ซึ่งผมก็สังเกตเห็นว่ามายยูมีอาการไม่ค่อยดีตั้งแต่ช่วงกลางเพลงแล้ว (เหมือนจะอาเจียน) จนมาถึงเพลงสุดท้ายเพลง Sakura ซึ่งปกติน้องจะไปอยู่ซ้ายสุดของเวที ตอนเริ่มเพลงผมกลับมองไม่เห็นน้อง พอนับเมมเบอร์บนเวทีแล้วมี 15 คน ก็เลยรู้ว่าน้องลงจากเวทีไปก่อนครับ

          จบการแสดงแสงไฟเริ่มเปิดขึ้น ผมก็เป็นห่วงน้องมากครับ กลัวว่าจะขึ้นแสดงรอบเย็นไม่ไหว พอถึงคิวของแถวผมก็ลุกขึ้นเดินออกมาเรื่อยๆ พอจังหวะเดินพ้นประตูมา ผมก็เห็นมายยูยืนอยู่ตรงกลางแถวหลังกำลังหันไปคุยกับเมมเบอร์คนอื่นอยู่ ในใจก็คิดว่าครั้งนี้จะไม่ส่งหัวใจให้เหมือนครั้งก่อน แต่จะบอกว่าสู้ๆ นะแทนละกัน พอน้องหันมาเห็นผม น้องก็ชิงทำมือเป็นรูปหัวใจส่งมาให้ก่อนเลยครับ ผมนี่อึ้งไปเลย ทำอะไรไม่ถูก ก็เลยทำมือเป็นรูปหัวใจส่งกลับไป แล้วก็ถามน้องโดยไม่ออกเสียงไปว่า “ไม่สบายหรอ” น้องก็พยักหน้าตอบ จังหวะที่ผมกำลังจะบอกน้องว่าหายไวๆ นะ ก็ได้ยินเสียงสต๊าฟพูดว่า “ระวังกำแพงด้วยครับ” ผมถึงหันมาเห็นว่าหน้าผมอยู่ห่างจากผนังไม่ถึงคืบเลย ก็เป็นความอับอายเล็กๆ ครับ (หลังจากที่ผมเดินพ้นประตูมา ตาผมก็มองที่น้องอย่างเดียวโดยไม่หยุดเดินเลย) แต่สุดท้ายก็ทราบว่าน้องขึ้นแสดงรอบเย็นได้ แถมยังไปเต้น Cover เพลงรักติดไซเรนกับตาหวานและซัทจังอีกต่างหาก (มายยูนี่แข็งแกร่งจริงๆ)

          สรุปการดูเธียเตอร์รอบนี้ก็จบลงด้วยความประทับใจเช่นเคยครับ ถึงจะได้นั่งอยู่แถวหลัง (อีกแล้ว) แต่เพราะตำแหน่งเต้นของมายยูเกือบทุกเพลงจะอยู่ค่อนมาทางขวาของเวทีเหมือนเดิม หรือก็คือแทบจะตรงกันกับตำแหน่งที่นั่งของผมพอดี กรณีนี้ก็เลยพอจะโอเคอยู่ แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือไม่เคยได้เห็นน้องแสดงแบบเต็มตัวเลย (เห็นแค่ครึ่งตัวบนตลอด) โดยสเตจของอาทิตย์นี้ (30 ส.ค. – 1 ก.ย.) ผมก็กดสุ่มทั้ง 5 รอบเหมือนเดิม ซึ่งผมสุ่มได้วันอาทิตย์รอบบ่ายครับ รอบนี้มีโอชิของผมขึ้นแสดง 2 คนเลย (มายยู&ปูเป้) ส่วนรอบที่มีไข่มุกผมคงต้องรอสุ่มต่อไปครับ (ใจอยากไปดูสเตจวันเกิดคุณไข่เลย แต่ในไลฟ์เมื่อคืนคุณไข่บอกว่าสเตจวันเกิดคุณไข่อาจจะเป็นเดือนตุลาคมเลยครับ)