อาการของเราคือจิตมันจะนึกบนบานสานกล่าวไปทั่ว แบบอยู่ดีๆก็มีจิตดังขึ้นมาว่าจะถวายน้ำแดงนั้นนี่ จนเราคิดตั้งมั่นกับตัวเองว่าถ้าไม่พิมก็ไม่ใช่เรา แต่จนแล้วจนรอดพอจิตมันดังอีก เราก็กลัวว่าถ้าไม่ทำก็จะเป็นการติดค้าง เราก็พิมลงไปอีกว่าจะทำ ตอนพิมก็พิมเสมอว่าไม่ได้เป็นการบน ไม่ได้สัญญา แต่คิดจะทำเพื่อความสบายใจที่จะไม่ติดค้างกัน(บางครั้งก็คิดว่าเราก้ไม่ได้บนนี่หน่า แต่สุดท้ายก็กลัวจะกลายเป็นติดค้างกันถ้าไม่ทำ  มันก็เพิ่มไปเรื่อยๆมันไม่จบไม่สิ้นแล้วก้มานึกว่าตัวเองเป็นคนพิมเองแล้วถ้าไม่ทำตามที่พิมจะติดค้างกันไหม เมื่อวันก่อนไปพบหมอมาแล้ว ได้ยามาแล้วก็ดีขึ้นค่ะ แต่ก็ไม่รู้หยุดยาแล้วจะกลับมาเป็นอีกรึป่าว
ใครมีอาการแบบนี้อยู่บ้างค่ะ ปล อยากได้คนช่วยดึงสติหน่อย ตอนนี้ไม่อยากถวายน้ำแดงอะไรอีกแล้ว ความตั้งใจเดิมคือจะถวายน้ำแดงทุกเดือนซึ่งเรารู้ว่าถ้าทำทุกเดือนแบบนั้นอาการก็ไม่หาย😭
ตั้งกระทู้ครั้งแรกถ้ามีอะไรผิดพลาดขอโทษด้วยค่ะ