คนที่คบกันเป็นแฟนกันเป็นคู่ชีวิตต้องเรียนรู้นิสัยของกันและกัน และปรับตัวเข้าหากันคนละครึ่ง ไม่ใช่ให้คนหนึ่งปรับเข้าหาคนหนึ่ง และที่สำคัญเราต้องได้เรียนรู้อะไรจากอีกฝ่ายและจากตัวเราเอง ในทางที่ดีและไม่ดี จึงจำเป็นที่ว่าบ้างเรื่องควรปล่อยวาง ให้โอกาส ให้อภัย สร้างความเข้าใจกัน อย่าไปคิดระแวงกัน มั่วจับผิดกัน แต่ต้องหันมาปรึกษาคุยกัน ให้เกียรติกันต่อคนที่คบด้วยและครอบครัวของเขา เช่น พ่อ แม่ พี่ น้อง ลูกพี่ลูกน้อง หรือคนที่แฟนบอกว่าคือครอบครัว. และควรรับฟังเหตุผล เรียนรู้ให้มากขึ้น อดทนให้มากขึ้น. และเมื่อมีปัญหาต้องใช้สติ สมาธิ เหตุผล. จิตใจที่สงบ มาในการแก้ปัญหามากกว่าโทสะ โมหะ โลภะและจิตที่ไม่สงบ