พ่อของเราชอบกินเหล้ากินเบียร์ ชอบเที่ยว ชอบมีเล็กมีน้อยนอกบ้าน เมื่อก่อนแม่เราเป็นครู แม่ไม่ค่อยมีเวลาให้เราเท่าไรหรอก ตอนนั้นเราอยู่ป.3 น้องอยู่ป.2 หน้าที่ไปรับเรากลับบ้านจากโรงเรียนก็ต้องเป็นพ่อ วันไหนที่พ่อกินเหล้าเราต้องเดินกลับบ้านกับน้อง อาทิตย์นึงพ่อมารับเราแค่2วัน แต่เราก็ไม่อยากให้พ่อไปรับด้วยเพื่อนชอบถามว่าทำไมพ่อเมามารับตลอด เท่าที่จำความได้ไม่เคยเห็นพ่อมารับในสภาพที่ไม่เมาเลย สู้เดินกลับดีกว่าอีก โรงเรียนกับบ้านมันอยู่ไกลกันมาก เรารอพ่อจนถึง6โมงเย็น รู้แล้วว่าเขาไม่มารับเลยเดินกลับบ้านถึงบ้าน2ทุ่มแทบทุกวัน มาเจอสภาพพ่อนอนจมกองเหล้าเกือบทุกวัน แต่เรากับน้องก็ไม่เคยบอกแม่เลยว่าเรากับน้องเดินกลับบ้านเอง การบ้านที่ทำไม่ได้ถามพ่อ พ่อก็บอกว่าเรียนมายังไง โง่เป็นควาย ทำไม่ได้ก็เรื่องของเหอะ กูส่งเรียนแล้วยังไม่ตั้งใจเรียนก็คิดเอา เงินที่ส่งเรียนถึงเวลาจ่ายค่าเทอมแม่ต้องมาจ่ายให้เพราะพ่อไม่เคยเสียค่าเทอมให้เราเลยสักบาท(ขนาดย่ายังบอกว่าเงินเดือนเอาไปส่งลูกเรียนยังมีประโยชน์มากกว่าที่จะเอาไปให้เด็กๆของอีก)พอแม่เห็นเราทำการบ้านไม่ได้บวกกับที่แม่ไม่มีเวลาไม่เราและพ่อก็ขี้เมา แม่ก็รู้ว่าเราเดินกลับบ้านกับน้อง แม่รู้ว่าพ่อมีเมียน้อยเเต่เเม่ยังจับไม่ได้คาหนังคาควาย แม่เลยลาออกจากการเป็นครูเพื่อจะมีเวลาให้เรากับน้อง หันมาค้าขายแทน พ่อรู้ว่าแม่ลาออกจากครูพ่อก็กลับบ้านเกือบเช้าทุกวัน จนแม่จับได้ว่าเมียน้อยพ่อคือใคร แม่ก็อาละวาดเรากับน้องก็ร้องไห้แม่บอกจะเลิกกับพ่อ แต่เรากับน้องไปขอแม่ไว้เขาเลยบอกว่าแม่จะอยู่เพื่อหนู2คน จากนั้นแม่ก็ตั้งใจทำมาหากิน ส่งเรียนจนอยู่ปวช.1 ส่วนพ่อเงินเดือนออกเอามาให้แม่5,000ทุกๆเดือน ทั้งที่เงินเดือน2หมื่นกว่าเขากลับเอาเงินไปให้เมียน้อยทุกเดือน ให้เราเเม่น้องเดือน5,000 ภาระที่แม่ต้องรับผิดชอบทั้งหมด ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าน้ำค่าไฟ ส่งเรากับน้องเรียน ส่งเงินให้ยาย รับผิดชอบหมาอีก9ตัว ค่ากับข้าว ทุกอย่างในบ้านคือแม่รับผิดชอบคนเดียว พ่อไม่เคยมาถามอะไรเลย วันๆเอาแต่กินเหล้าอยู่กับเมียน้อย เป็นยังงี้จนพ่อเริ่มแก่ตัวลง ร่างกายเริ่มอ่อนแอลง เงินก็เอาไปรักษาตัวเองจนเกือบจะหมด เด็กๆของพ่อก็เริ่มหายไปจากพ่อจนหมด อ่อนแอจนทำงานไม่ไหว ก็เริ่มไม่ไปทำงานเขาก็ไล่พ่อออก กินแต่เหล้าเป็นยังงี้ทุกวันทุกเวลาจนเราอยู่ปวช.3พ่อบอกแม่ว่าจะเลิกเหล้าแล้วเพราะร่างกายไม่ไหวแล้ว เขาเลยหักดิบจนชักต้องส่งโรงพยาบาล โรงบาลแถวบ้านเราเขาไม่สนใจเลย แม่เลยส่งพ่อไปโรงบาลเอกชน พ่อเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง อยู่โรงพยาบาลเกือบ3เดือน เงินเก็บที่แม่เก็บจะส่งเรากับน้องเรียนก็เอาไปรักษาพ่อ พอพ่อหาย เลิกเหล้าได้4เดือนก็กลับมากินใหม่แล้วก้หนักกว่าเก่าอีก แม่เลิกค้าขาย เอาเงินเก็บจากการค้าขายเอามาสร้างทาวน์เฮาส์ขาย เเต่เราบอกแม่ว่าสร้างหอดีไหมที่ดินมันอยู่ในเมืองเด็กแถวออกๆที่เข้ามาเรียนในเมืองก็เยอะด้วย เเม่จะได้มีรายเดือนไว้ใช้จ่ายในบ้าน แม่ก็โอเค เราก็หาเพื่อนมาเช่าหอได้เยอะแล้ว รอหอเสร็จเข้าอยู่ได้เลย แต่พ่อไปเปลี่ยนความคิดแม่บอกให้สร้างทาวน์เฮาส์ขายก่อน จะได้มีเงินก้อน แต่ที่ดินตรงนั้นมันไม่เหมาะกับคนทำงานทางเข้ามันแคบ เหมาะที่จะสร้างหอมากกว่า แม่ก็อยากสร้างหอนะแต่พ่อบอกว่าถ้าไม่สร้างทาวน์เฮาส์ก็ไม่เขียนแบบให้ แม่เลยต้องยอมพ่อ แล้วมาบอกเราจะไม่สร้างหอแล้ว อยากได้เงินก้อนมากกว่า แล้วเราก็บอกแม่ว่าหนูหาเพื่อนมาเช่าได้เยอะละนะ แม่บอกให้รอไปก่อนนะ เราโกรธแม่มากที่เชื่อพ่อ พ่อทำให้แม่ลำบากหลายรอบแล้ว เงินกู้ที่กู้มาเอาไปให้อิหนูของพ่อ แม่ต้องตามไปใช้หนี้ให้ เกือบล้าน หลายรอบที่พ่อทำแม่มันเยอะมากๆ สรุปสร้างทาวน์เฮาส์เราก็ห้ามไม่ได้ต้องทำใจ
พ่อเราเป็นสถาปนิกเขียนแบบทาวน์เฮาส์ให้ ลูกน้องที่สร้างแม่เราก็หาให้พ่อคุมงานให้แต่พ่อเมาไปคุมงาน เมาแล้วด่าลูกน้องแทบทุกคนจนลูกน้องจะออกหมดแล้ว แม่คุยกับพ่อหลายรอบแล้วว่าอย่าเมาถ้าจะคุมงานเองด่าลูกน้องแบบไร้เหตุผลมาก เขาจะกินน้ำก็ไปด่าเขาอู่งาน กูจะตัดเงิน มันใช่เวลากินน้ำไหม ก็ไม่พ้นแม่ที่ต้องไปคุมเอง
ทั้งที่แม่ก็จะหาลู่ทางทำมาหากินใหม่ให้รายได้เพิ่มขึ้น พ่อไม่ได้ช่วยแม่หาเงินเลย มีแต่ปัญหาให้แม่ เอาเงินแม่ไปซื้อเหล้า เอาไปเที่ยว ให้อิหนูของพ่อ
ทำแบบเดิมจนเงินแม่หมด ทาวน์เฮาส์ก็ยังสร้างไม่เสร็จต้องไปกู้เขาล้านกว่า เป็นหนี้ก้อนโตเลย พอทาวน์เฮาส์สร้างเสร็จ ก็ขายไม่ได้ จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีวี่แววว่าจะขายได้เลย หนี้ก็ต้องใช่ แม่หันมารับเหมาก่อสร้าง งานเเรกสร้างสำนักงานโคอนโดวาสนา ก็ต้องไปกู้เขาอีก เป็นหนี้อีกแล้ว พอคอนโดเสร็จก็ยังไม่ได้เงินแม่ทวงจนเข้าเดือนที่6ละ แม่จะเอาเงินไปใช้หนี้เขา แต่ก็ยังไม่ได้จนเจ้าหนี้มาทวง600,000แม่บอกค่างวดงานยังไม่ได้เลย เจ้าหนี้คนนี้ก็เคยเป็นครูโรงเรียนเก่ากับแม่เคยสนิทกันมากสนิทจนรู้นิสัยเลยละ เเต่เอาแม่ไปประจานให้คนอื่นเกลียดแม่ บอกเป็นหนี้ไม่ใช้เผาพริกเผาเกลือให้แม่ไม่เจริญเลย แม่เราก็อยากใช้แต่ค่างวดงานมันยังไม่ได้จริงๆ มันก็เอาใหญ่เลยจ้าหาว่าแม่เราเคยไปด่าคนนู้นคนนี้ทั้งที่แม่เราไม่รู้เรื่องเลย โกหกเรื่องขึ้นมาเองเลยว่าแม่ชอบด่าคนอื่นนั่งนินทาคนอื่น ทั้งที่ตัวมันไปด่าเขาเองหาว่าแม่ไปด่าเฉย แม่บอกเราว่าแม่คืนแน่ แต่ช้าหน่อย เพราะก็ทวงทุกวัน ใครอยากจะโกงให้เสียชื่อเสียงมันไม่คุ้ม ทำมาหากินไม่ขึ้นด้วย เงินเขาไม่ใช่เงินเรา เราก็ต้องคืนสิ แต่เราว่าแม่ก็พูดความจริงไม่ได้โกหกอะไรทำไมจะต้องไม่เจริญด้วยเราก็คิดแบบนี้ มีแต่มันเอาแม่ไปพูดเสียๆหายๆ มีครูในโรงเรียนเก่ามาบอกแม่เจ้าหนี้600,000ของแม่ไม่ต้องไปเชื่อมากหรอกมันเลี้ยงเด็กเงินที่เร่งก็คงเอาไปให้เด็กเขา เพื่อนแม่คนนี้ก็บอกว่ามีหลายอย่างที่ยังไม่รู้เกี่ยวกับเจ้าหนี้ เขาบอกว่ามีเมื่อไรก็ใช้มันทะยอยก็ได้ ทำมาหากินอ่ะแต่เขาอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งเลย ที่เอามาให้แม่กู้ดอกเบี้ยก็เเพงมาก แม่ไม่มีก็ต้องจำใจเอา
พ่อก็เมาไปคุมงานทุกวัน เราทนไม่ไหวว่าพ่อจะกินเหล้าอะไรนักหนา ขนาดไปคุมงานยังเมาลูกน้องจะนับถือได้ไง ทำตัวให้คนอื่นนับถือหน่อย อย่าสร้างปัญหาให้แม่ แค่นี้เขาก็เหนื่อยละ พ่อเลยบอกว่าให้แม่ไปคุมเองสิ
แค่ทาวน์เฮาส์ยังขายไม่ได้เลย เอาปัญญาที่ไหนไปทำอะไรกิน แม่มันโง่
ควายอีกตั้งหาก เราเริ่มอารมณ์ขึ้นซัดหน้าพ่อไปตีกับพ่อแทบทุกวัน แม่คุยกับลูกน้องคนไหนก็หาว่าแม่ไปให้เขา
ทั้งที่เราก็อยู่กับแม่ตลอดเวลา เขาคุยเรื่องงานตลอด ลูกน้องมีอะไรจะบอกเเม่มากกว่าบอกพ่อ พ่อเมาพูดไม่รู้เรื่อง พูกวนไปวนมา พ่อช่วยแม่ได้อย่างเดียวคือดูแบบให้แค่นั้น อย่างอื่นพ่อไม่เคยแก้ปัญหาได้เลย มีแต่แม่ที่คอยแก้ให้ พอแม่ถามงานลูกน้องพ่อก็หาว่าไปให้ลูกน้องล่อ
ผัวนั่งอยู่ตรงนี้แม่
เดินไปถามลูกน้องก่อน คือพ่อเมาพูดไม่รู้เรื่อง พอถึงบ้านพ่อก็ด่าแม่ไปแบ
ให้ลูกน้องล่อทั่วไซด์งาน
บานหมดแล้วมั้ง พร้อมกับทำร้ายข้าวของในบ้านจนเรากับน้องทนไม่ได้ทุบตีพ่อที่เมา เรารู้ว่าเราบาปมาก แต่เราห้ามตัวเองไม่ได้ มันเก็บกดมานานมาก เมื่อก่อนตอนเด็กๆ พ่อเมากับบ้านมา ชอบมานอนข้างเราแล้วจับตูดเราและหน้าอกเรา เราเก็บกดมาก แต่เราไม่เคยบอกแม่ เห็นแม่เครียดหลายเรื่องแล้ว
มาวันนี้ทนไม่ไหว พ่อจะแย่ยังไงไม่ว่าแต่อย่าเอาแม่ไปด่าเหมือนตัวเขาที่เคยทำกับแม่สิ พ่อทำแม่เป็นหนี้หลายล้าน หึงหวงเราไม่ว่าแต่ดูด้วยว่ามันสมควรไหม แม่ทำงานหาเงินมาใช้จ่ายในบ้าน ส่วนพ่องานไม่ทำเอาแต่เมา ชอบหาเรื่องแม่ กินกับนอนอย่างเดียว เอาแม่ไปประจานให้คนแถวบ้านว่าไปแบ
ให้คนงานทั้งไซด์ล่อแล้ว ผัวนอนอยู่บ้านไม่ให้เอา เราก็พยายามนิ่งเข้าไว้พยายามไม่โมโห พยายามพูดให้น้องใจเย็น เรารู้สึกว่ายิ่งคนให้บ้านยิ่งนิ่งยิ่งไม่ตอบโต้พ่อก็เอาใหญ่เลย เรากับน้องโมโหมากเลยทุบตีไปเขาก็เงียบ แต่เราไม่ได้อยากทำ เขาพูดว่าแม่ไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ แบให้เขาล่อ แต่เวลาพ่อเจ็บป่วยก็ไม่พ้นแม่สักเรื่อง ขนาดย่าเป็นแม่ของพ่อเขายังไมีอยากดูแลพ่อเลยอาจเป็นย่าเสียใจกับพ่อมาเยอะแล้ว ย่าพูดอะไรก็ไม่เคยฟังเลย ยังย่าอีก เขาคงเหนื่อยแหละ ถึงเราจะตีพ่อเราก็ทิ้งเขาไม่ได้พ่อก็คือพ่อ แต่บางทีที่เขาทำมันเกินไปเราเป็นลูกผู้หญิงกำลังแตกเนื้อสาวต้องมาเก็บกางเกงในไปซักให้ ห้องพ่อเราเป็นคนเก็บทุกอย่าง จานข้าวเอาเข้าไปกินในห้องเราต้องเก็บออกมาให้ เราไม่เก็บกวาดห้องก็เหม็นแบบนั้น ไปยืนเยี่ยวหลังบ้านตรงที่ทำกับข้าวก็ต้องไปล้างไปขัดให้ เราเหนื่อยนะ น้องก็เบื่อ ยายก็หน่าย เมาแล้าหาว่าแม่ไปแบ
ให้ลูกน้อง น้องเราทนไม่ไหวทุบพ่อตัวเองหลายรอบแล้ว เรากับน้องรู้ดีว่าแม่ต้องเหนื่อยแค่ไหน แม่คือเสาหลักของบ้านเลย แม่ทำงานตัวเองโทรมลงแล้ว รู้สึกว่าแม่ไม่ค่อยจะดีเลย เลยพาไปตรวจ พบมะเร็งปากมดลูก มะเร็งลำไส้ รูมาตอยน์ สะเกิดเงิน เบาหวาน หลายโรครุมเร้า ไหนจะปัญหาพ่อขี้เมา ปัญหาลูกตีพ่อ ปัญหาเจ้าหนี้คนนี้ที่ไม่ฟังเหตุผล ปัญหาเงินไม่มี เราเห็นแบบนี้เราจบปวส.เราหยุดเรียนก่อนให้แม่เบาภาระไปอย่างนึง แต่ตอนนี้เรากำลังหางานทำช่วยแม่บ้าง แต่พ่อยังไงก็ยังนั้นเลย ชอบหาว่าแม่ไปเอากับคนงาน แล้วเรากับน้องทุบตีตลอด เรารู้เราบาป แต่แม่ก็เหนื่อยแย่ละ ทำไมต้องพูดบั่นทอนจิตใจแม่ด้วย แต่เราทุบตีพ่อเราก็รักเขานะ เวลาเขาหายไปจากบ้านนานเราจะคอยไปตามหาว่ากลับบ้านได้ไหม อยู่กับใคร มีใครทำพ่อเราไหม พ่อเราเมาชอบไปด่าคนอื่นเคยโดนรุมกระทืบมาแล้ว เราเลยห่วง เราเลยคิดว่าสักวันจะทำให้พ่อแม่สบายให้ได้ แต่เเม่เลี้ยงเรามาแบบลูกคุณหนูเลยแต่ในความเป็นจริงเราทำอะไรไม่เป็นเลย เป็นคนหัวช้ามาก สอบได้ที่เกือบสุดท้าย เรียนในห้องยังไม่เข้าใจเลย ทำแบบฝึกหัดคอยแต่ถามเพื่อนบ่อยมากจนเพื่อรำคาญ
เราอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจบ้าง นี้แค่เรื่องคราวๆนะคะ จริงๆยาวมากๆมีหลายอย่างที่ยังไม่ได้เล่ามันเยอะจริงๆเล่าไม่หมด
เรื่องที่เราอยากรู้และจะพัฒนาให้เราใจเย็นได้
1. เราจะทำไงให้พ่อเลิกกินเหล้าดี
2. เรากับน้องที่ทุบตีพ่อจะบรรเทากรรมที่ทำได้บ้างไหม และต้องทำยังไง
3. ทำไงให้เราเรียนเก่งขึ้นได้บ้าง
4. แม่เราผิดไหมที่คืนหนี้ช้า คำที่เขาสาปแช่งแม่จะเป็นจริงไหม
5. ทำไงเวลาพ่อเมาแล้วด่าแม่เราต้องระงับอารมณ์ให้อยู่ได้ มีวิธีไหนบ้างคะ
พ่อขี้เมาชอบหาเรื่องแม่กับลูกที่ทุบตีพ่อขี้เมา
พ่อเราเป็นสถาปนิกเขียนแบบทาวน์เฮาส์ให้ ลูกน้องที่สร้างแม่เราก็หาให้พ่อคุมงานให้แต่พ่อเมาไปคุมงาน เมาแล้วด่าลูกน้องแทบทุกคนจนลูกน้องจะออกหมดแล้ว แม่คุยกับพ่อหลายรอบแล้วว่าอย่าเมาถ้าจะคุมงานเองด่าลูกน้องแบบไร้เหตุผลมาก เขาจะกินน้ำก็ไปด่าเขาอู่งาน กูจะตัดเงิน มันใช่เวลากินน้ำไหม ก็ไม่พ้นแม่ที่ต้องไปคุมเอง
ทั้งที่แม่ก็จะหาลู่ทางทำมาหากินใหม่ให้รายได้เพิ่มขึ้น พ่อไม่ได้ช่วยแม่หาเงินเลย มีแต่ปัญหาให้แม่ เอาเงินแม่ไปซื้อเหล้า เอาไปเที่ยว ให้อิหนูของพ่อ
ทำแบบเดิมจนเงินแม่หมด ทาวน์เฮาส์ก็ยังสร้างไม่เสร็จต้องไปกู้เขาล้านกว่า เป็นหนี้ก้อนโตเลย พอทาวน์เฮาส์สร้างเสร็จ ก็ขายไม่ได้ จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีวี่แววว่าจะขายได้เลย หนี้ก็ต้องใช่ แม่หันมารับเหมาก่อสร้าง งานเเรกสร้างสำนักงานโคอนโดวาสนา ก็ต้องไปกู้เขาอีก เป็นหนี้อีกแล้ว พอคอนโดเสร็จก็ยังไม่ได้เงินแม่ทวงจนเข้าเดือนที่6ละ แม่จะเอาเงินไปใช้หนี้เขา แต่ก็ยังไม่ได้จนเจ้าหนี้มาทวง600,000แม่บอกค่างวดงานยังไม่ได้เลย เจ้าหนี้คนนี้ก็เคยเป็นครูโรงเรียนเก่ากับแม่เคยสนิทกันมากสนิทจนรู้นิสัยเลยละ เเต่เอาแม่ไปประจานให้คนอื่นเกลียดแม่ บอกเป็นหนี้ไม่ใช้เผาพริกเผาเกลือให้แม่ไม่เจริญเลย แม่เราก็อยากใช้แต่ค่างวดงานมันยังไม่ได้จริงๆ มันก็เอาใหญ่เลยจ้าหาว่าแม่เราเคยไปด่าคนนู้นคนนี้ทั้งที่แม่เราไม่รู้เรื่องเลย โกหกเรื่องขึ้นมาเองเลยว่าแม่ชอบด่าคนอื่นนั่งนินทาคนอื่น ทั้งที่ตัวมันไปด่าเขาเองหาว่าแม่ไปด่าเฉย แม่บอกเราว่าแม่คืนแน่ แต่ช้าหน่อย เพราะก็ทวงทุกวัน ใครอยากจะโกงให้เสียชื่อเสียงมันไม่คุ้ม ทำมาหากินไม่ขึ้นด้วย เงินเขาไม่ใช่เงินเรา เราก็ต้องคืนสิ แต่เราว่าแม่ก็พูดความจริงไม่ได้โกหกอะไรทำไมจะต้องไม่เจริญด้วยเราก็คิดแบบนี้ มีแต่มันเอาแม่ไปพูดเสียๆหายๆ มีครูในโรงเรียนเก่ามาบอกแม่เจ้าหนี้600,000ของแม่ไม่ต้องไปเชื่อมากหรอกมันเลี้ยงเด็กเงินที่เร่งก็คงเอาไปให้เด็กเขา เพื่อนแม่คนนี้ก็บอกว่ามีหลายอย่างที่ยังไม่รู้เกี่ยวกับเจ้าหนี้ เขาบอกว่ามีเมื่อไรก็ใช้มันทะยอยก็ได้ ทำมาหากินอ่ะแต่เขาอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งเลย ที่เอามาให้แม่กู้ดอกเบี้ยก็เเพงมาก แม่ไม่มีก็ต้องจำใจเอา
พ่อก็เมาไปคุมงานทุกวัน เราทนไม่ไหวว่าพ่อจะกินเหล้าอะไรนักหนา ขนาดไปคุมงานยังเมาลูกน้องจะนับถือได้ไง ทำตัวให้คนอื่นนับถือหน่อย อย่าสร้างปัญหาให้แม่ แค่นี้เขาก็เหนื่อยละ พ่อเลยบอกว่าให้แม่ไปคุมเองสิ แค่ทาวน์เฮาส์ยังขายไม่ได้เลย เอาปัญญาที่ไหนไปทำอะไรกิน แม่มันโง่
ควายอีกตั้งหาก เราเริ่มอารมณ์ขึ้นซัดหน้าพ่อไปตีกับพ่อแทบทุกวัน แม่คุยกับลูกน้องคนไหนก็หาว่าแม่ไปให้เขา ทั้งที่เราก็อยู่กับแม่ตลอดเวลา เขาคุยเรื่องงานตลอด ลูกน้องมีอะไรจะบอกเเม่มากกว่าบอกพ่อ พ่อเมาพูดไม่รู้เรื่อง พูกวนไปวนมา พ่อช่วยแม่ได้อย่างเดียวคือดูแบบให้แค่นั้น อย่างอื่นพ่อไม่เคยแก้ปัญหาได้เลย มีแต่แม่ที่คอยแก้ให้ พอแม่ถามงานลูกน้องพ่อก็หาว่าไปให้ลูกน้องล่อ ผัวนั่งอยู่ตรงนี้แม่เดินไปถามลูกน้องก่อน คือพ่อเมาพูดไม่รู้เรื่อง พอถึงบ้านพ่อก็ด่าแม่ไปแบให้ลูกน้องล่อทั่วไซด์งาน บานหมดแล้วมั้ง พร้อมกับทำร้ายข้าวของในบ้านจนเรากับน้องทนไม่ได้ทุบตีพ่อที่เมา เรารู้ว่าเราบาปมาก แต่เราห้ามตัวเองไม่ได้ มันเก็บกดมานานมาก เมื่อก่อนตอนเด็กๆ พ่อเมากับบ้านมา ชอบมานอนข้างเราแล้วจับตูดเราและหน้าอกเรา เราเก็บกดมาก แต่เราไม่เคยบอกแม่ เห็นแม่เครียดหลายเรื่องแล้ว
มาวันนี้ทนไม่ไหว พ่อจะแย่ยังไงไม่ว่าแต่อย่าเอาแม่ไปด่าเหมือนตัวเขาที่เคยทำกับแม่สิ พ่อทำแม่เป็นหนี้หลายล้าน หึงหวงเราไม่ว่าแต่ดูด้วยว่ามันสมควรไหม แม่ทำงานหาเงินมาใช้จ่ายในบ้าน ส่วนพ่องานไม่ทำเอาแต่เมา ชอบหาเรื่องแม่ กินกับนอนอย่างเดียว เอาแม่ไปประจานให้คนแถวบ้านว่าไปแบให้คนงานทั้งไซด์ล่อแล้ว ผัวนอนอยู่บ้านไม่ให้เอา เราก็พยายามนิ่งเข้าไว้พยายามไม่โมโห พยายามพูดให้น้องใจเย็น เรารู้สึกว่ายิ่งคนให้บ้านยิ่งนิ่งยิ่งไม่ตอบโต้พ่อก็เอาใหญ่เลย เรากับน้องโมโหมากเลยทุบตีไปเขาก็เงียบ แต่เราไม่ได้อยากทำ เขาพูดว่าแม่ไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ แบให้เขาล่อ แต่เวลาพ่อเจ็บป่วยก็ไม่พ้นแม่สักเรื่อง ขนาดย่าเป็นแม่ของพ่อเขายังไมีอยากดูแลพ่อเลยอาจเป็นย่าเสียใจกับพ่อมาเยอะแล้ว ย่าพูดอะไรก็ไม่เคยฟังเลย ยังย่าอีก เขาคงเหนื่อยแหละ ถึงเราจะตีพ่อเราก็ทิ้งเขาไม่ได้พ่อก็คือพ่อ แต่บางทีที่เขาทำมันเกินไปเราเป็นลูกผู้หญิงกำลังแตกเนื้อสาวต้องมาเก็บกางเกงในไปซักให้ ห้องพ่อเราเป็นคนเก็บทุกอย่าง จานข้าวเอาเข้าไปกินในห้องเราต้องเก็บออกมาให้ เราไม่เก็บกวาดห้องก็เหม็นแบบนั้น ไปยืนเยี่ยวหลังบ้านตรงที่ทำกับข้าวก็ต้องไปล้างไปขัดให้ เราเหนื่อยนะ น้องก็เบื่อ ยายก็หน่าย เมาแล้าหาว่าแม่ไปแบให้ลูกน้อง น้องเราทนไม่ไหวทุบพ่อตัวเองหลายรอบแล้ว เรากับน้องรู้ดีว่าแม่ต้องเหนื่อยแค่ไหน แม่คือเสาหลักของบ้านเลย แม่ทำงานตัวเองโทรมลงแล้ว รู้สึกว่าแม่ไม่ค่อยจะดีเลย เลยพาไปตรวจ พบมะเร็งปากมดลูก มะเร็งลำไส้ รูมาตอยน์ สะเกิดเงิน เบาหวาน หลายโรครุมเร้า ไหนจะปัญหาพ่อขี้เมา ปัญหาลูกตีพ่อ ปัญหาเจ้าหนี้คนนี้ที่ไม่ฟังเหตุผล ปัญหาเงินไม่มี เราเห็นแบบนี้เราจบปวส.เราหยุดเรียนก่อนให้แม่เบาภาระไปอย่างนึง แต่ตอนนี้เรากำลังหางานทำช่วยแม่บ้าง แต่พ่อยังไงก็ยังนั้นเลย ชอบหาว่าแม่ไปเอากับคนงาน แล้วเรากับน้องทุบตีตลอด เรารู้เราบาป แต่แม่ก็เหนื่อยแย่ละ ทำไมต้องพูดบั่นทอนจิตใจแม่ด้วย แต่เราทุบตีพ่อเราก็รักเขานะ เวลาเขาหายไปจากบ้านนานเราจะคอยไปตามหาว่ากลับบ้านได้ไหม อยู่กับใคร มีใครทำพ่อเราไหม พ่อเราเมาชอบไปด่าคนอื่นเคยโดนรุมกระทืบมาแล้ว เราเลยห่วง เราเลยคิดว่าสักวันจะทำให้พ่อแม่สบายให้ได้ แต่เเม่เลี้ยงเรามาแบบลูกคุณหนูเลยแต่ในความเป็นจริงเราทำอะไรไม่เป็นเลย เป็นคนหัวช้ามาก สอบได้ที่เกือบสุดท้าย เรียนในห้องยังไม่เข้าใจเลย ทำแบบฝึกหัดคอยแต่ถามเพื่อนบ่อยมากจนเพื่อรำคาญ
เราอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจบ้าง นี้แค่เรื่องคราวๆนะคะ จริงๆยาวมากๆมีหลายอย่างที่ยังไม่ได้เล่ามันเยอะจริงๆเล่าไม่หมด
เรื่องที่เราอยากรู้และจะพัฒนาให้เราใจเย็นได้
1. เราจะทำไงให้พ่อเลิกกินเหล้าดี
2. เรากับน้องที่ทุบตีพ่อจะบรรเทากรรมที่ทำได้บ้างไหม และต้องทำยังไง
3. ทำไงให้เราเรียนเก่งขึ้นได้บ้าง
4. แม่เราผิดไหมที่คืนหนี้ช้า คำที่เขาสาปแช่งแม่จะเป็นจริงไหม
5. ทำไงเวลาพ่อเมาแล้วด่าแม่เราต้องระงับอารมณ์ให้อยู่ได้ มีวิธีไหนบ้างคะ