คือพ่อเราเป็นคนไม่ทำมาหากินค่ะแต่ละวันกินนอนและตื่นขึ้นมาโวยวายเที่ยวใช้เงินฟุ่มเฟือยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วพ่อเราก็เสพยาด้วยค่ะตอนนี้เราอยู่กับย่ากับพ่อแต่ย่าเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวทั้งหมดต้องหาเงินมาใช้หนี้ที่พ่อเราสร้างไว้เยอะและก่อนที่จะได้มาเป็นแบบนี้คือพ่อเราเอาปืนไปขู่แม่ให้มาอยู่ด้วยถึงมีเราจนกระทั่งแม่เริ่มทนไม่ไหวจริงๆเลยหนีไปตอนเราอายุยังไม่ถึง1ปีด้วยซ้ำส่วนพ่อเราก็เหมือนเดิมค่ะอย่างเช่นวันนี้พ่อเรามาขอเงินเราเราก็ให้แล้วหาอะไรไม่เจอก็โทษคนอื่นมาพังนั่นพังนี่บ้างย่าเราทำงานข้าราชการค่ะแต่เงินไม่มากเพราะพ่อเราขอไปใช้เล่นหมดแล้วเอกสารงานอะไรที่ย่าเราตั้งใจทำเพื้อจะส่งงานหาเงินพ่อเราก็จะเผาให้หมดลองคิดดูนะคะงานที่อุตส่าทำมาทั้งวันทั้งคืนแทบไม่ได้นอนแล้วมาโดนเผาจะรู้สึกยังไงอ่อแล้วพ่อเราไม่มีความเคารพเลยค่ะด่าย่าเราด่าให้ไปตายด่างั้นงี้ที่ว่าจะเผาเอกสารอะไรนี่คือก็สิ่งที่ทำให้มีเงิตให้เวลาพ่อเราแบมือขอเงินจากย่าเราอายุ30กว่าแล้วแต่ยังไม่มีงานทำค่ะเวลาทะเลาะกับเราก็ชอบไล่เราออกจากบ้านให้ไปอยู่กับแม่ทุบตีเราบ้างถ้าไปได้ก็คงไปค่ะแต่ติดที่ว่าเราอายุแค่12แล้วนังเป็นห่วงย่าอีกและอรกอย่างคือเราแทบจะไม่รู้จักแม่ด้วยซ้ำญาติฝั่งแม่ที่รู้ตักกันนิดหน่อยก็ตายไปแล้วบางคนอาจจะคิดว่าอายุ12แค่นี้มาบ่นอะไรใช่ค่ะเรารู้เรื่องพวกนี้แล้วเก็บเอามาคิดตั้งแต่อายุ7ปีและเวลาพ่อเราเมายาเค้าตะระแวงค่ะระแวงว่าคนข้างบ้านด่าบ้างคนอื่นจะแจ้งตำรวจบ้างจะมาฆ่าบ้างแล้วบ้านเรามีปืนที่เป็นของปู่เราที่เป็นทหารแต่ตายไปแล้วปืนนั้นฝังอยู่ในสวนหลังบ้านแต่พ่อเราไม้รู้ว่าฝังไว้ตรงไหนเลยมาข่มเหงให้ย่าบอกเเละเราเคยคิดนะคะว่าถ้าวันนึงเราอดทนไม่ได้แล้วจริงๆเราจะฆ่าพ่อแต่นั่นก็เป็นแค่สิ่งที่เราคิดค่ะหรือบางทีเราก็แทบไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเราอย่างไม่เกิดเป็นอะไรเราไม่อยากเป็นสิ่งมีชีวิตไม่อยากมีความรู้สึกอยากหายไปจากโลกใบนี้ไม่อยากทรมานอีกแล้วเราไม่อยากอยู่กับพ่อเลวๆแบบนี้เค้าจะดีกับเราก็ต่อเมื่อเรามีสิ่งที่เค้าต้องการเราทรมานเวลาที่ต้องเห็นย่าทะเลาะกับพ่อแพลนอะไรที่เราสร้างไว้ก็พังหมดเพราะพ่อทุกคนบอกให้อดทนเราก็อดทนแต่ถ้ามันถึงขีดจำกัดล่ะเราเหนื่อยที่ต้องมาคิดเรื่องพวกนี้ตั้งแต่เด็กเราเหนื่อยที่ในทุกๆวันเราอยากตายทั้งๆที่อายุยังน้อยเราเหนื่อยที่ต้องเป็นเด็กที่ชอบเรียกร้องความสนใจเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆเราไม่อยากมีตัวตนอยู่เลยเงินที่เราต้องใช้ไปโรงเรียนบางทีก็ต้องหมดไปเพราะพ่อยืมยืมที่ว่าไม่คืนถึงคืนก็ยืมไปอีกถึงเราไม่มีเงินเหลือเราก็ไม่กล้าไปขอย่าหรอกค่ะเพราะเค้าก็เหนื่อยเราเลยแทบจะไม่ได้กินข้าวที่โรงเรียนเราจะทำยังไงกับชีวิตแบบนี้ดีคะ