เรามีเรื่องหนักใจมาถามคะ ยาวหน่อยนะ
เรามีพ่อกับเเม่ตอนเด็กเเล้วเเม่ก็เลิกกลับพ่อเพราะพ่อเราติดเหล้าติดเบียร์ ตอนนั้นเเม่คลอดน้องชายเเล้วด้วย 1คน เเล้วเเม่ก็มีเเฟนใหม่ เเล้วโทรไปบอกเลิกพ่อเรา หลังจากนั้นเราก็ยังติดต่อกับพ่อเราอยู่เเต่ไม่ทุกวันไม่เดือดร้อนเรื่องเงินเพราะเเฟนใหม่เเม่เราก็ช่วยอยู่ พอผ่านไปหลายปี เเม่มีลูกอีกคนเรายังเด็กอยู่ซึ่งเราก็รับได้ผ่านไปประมาณ7-8ปี มินอายุได้ประมาณ12ปี(ตอนนั้นพ่อเราเสียเเล้ว)เเม่ก็เลิกกับพ่อเลี้ยงเรา ตอนที่เลิกกันก็หนักเรื่องค่าใช้จ่ายมาก เพราะเปิดเทอมใหม่ใช้เงินเยอะ จากที่บ้านเราไม่เคยมีปัญหาเรื่องเงิน
จากที่เลิกกันไป เเม่เราก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เป็นคนอารมณ์ร้ายดุด่าตี เราก็ไม่เคยเจอมาก่อนเราก็ต่อต้านจนกลายเป็นเด็กก้าวร้าวเบาๆ เเม่กลับมาจากทำงานซึ่งเรารู้เขาเหนื่อย
เเต่เขากลับบ้านมาคือบ่นทุกอย่างบ่นทุกเรื่องเรื่องงานบ้าน เรื่องปัญหาในครอบครัวเรื่องนู้นนี้นั้นต่างๆนาๆ เราอยู่เราก็รำคาญเเต่ไม่มากตอนนั้นเรายังเด็กน้อยอยู่
****เรื่องมันเริ่มจะเกิดขึ้นเมื่อเเม่เรามีแฟนใหม่อีกคน ซึ่งส่วนตัวเราเราก็ไม่ชอบเรื่องพวกนี้อยู่(ตอนนี้นอายุ14-15)เเล้วทำไมเราต้องเจอ เราระเเวงทุกครั้งที่เเม่มีเเฟนใหม่ นอนเเทบไม่หลับ คิดอยู่ในหัวตลอดเขาจะมีอะไรกันมั้ย เขาจะทำกับเราเเบบพ่อเลี้ยงคนเก่ามั้ย (พ่อเลี้ยงคนเก่าเขาตีเราไม่ให้เงินเราเท่าลูกเเท้ๆของเขา มีเซ็กซ์กับเเม่โดยไม่เเคร์ว่าเราจะเห็นหรือไม่เห็น)
เราคิดสาระพัด จนวันนึงเราทะเลาะกับเเม่เรื่องอะไรจำไม่ได้ค่ะ เเต่ออกจากบ้านไปหลายรอบเเล้ว เเล้วทุกรอบก็กลับมานอนอยู่ที่บ้านเเบบเดิม ปล.ออกไปตอนกลางคืนเเม่เลิกงานตอนกลางคืน เเล้วเราไม่ค่อยชอบเเฟนใหม่เเม่ ซึ่งเราก็โตเเล้วเราก็ไม่ชอบเรื่องพวกนี้อยู่เเล้วเราก็ต่อต้าน ประชดนู้นนี้นั้นบ้างสาระพัด มีอยู่วันนึงเราทะเลาะกับเเม่เเล้วเราไปเล่าเรื่องนี้ให้ป้าฟัง ป้าบอกแฟนใหม่เเม่เอ็งยังไม่กลับบ้านอีกหรอ เราบอกยัง ป้าถามทำไมเเม่เอ็งทำแบบนี้ บลาๆ คืนนั้นเราก็นอนที่บ้านป้าเลย ตอนนั้นไม่อยากอยู่บ้านเเล้ว เเต่เราก็ยังกลับไปอยู่กับเเม่เหมือนเดิม หนักเข้าก็ทะเลาะกับแฟนใหม่เเม่โดยตรงไม่รู้สาเหตุ เขาบอกให้เราหยุดเสียงหมาที่เห่าเสียงดังเเต่เราไม่หยุดเขาออกมาตีหมาเเล้วพูดว่ากูบอกให้หยุดเสียงหมาทำไมไม่หยุด เเล้วบีบคอเราลอยเลยคืนนั้นเราร้องให้ไปหาป้าเราอีกรอบ เเล้วก็อะไรต่อเราจำไม่ได้เเต่กลับมาบ้านเเล้วเราก็เล่าให้ฟังต่อหน้าเเม่เลย เเม่ก็ทำไรไม่ได้หรอกนอกจากเลิก เลิกจริงๆ พอเลิกกันได้ปีกว่าๆก็มีแฟนใหม่อีกคน พร้อมกลับย้ายบ้านคนนี้สุดจริงๆ ถึงกับทำให้เราเครียดมากๆ ถึงกลับตัดสินใจออกจากบ้านวันนี้ตอนนี้เดี๋ยวนี้
คือเเม่เราลิกกับคนเก่าเสร็จมาเอาคนนี้ต่อ ทำความรู้จักกันสักพักพามานอนบ้าน ไปเที่ยวไหนก็ไปกัน ถ้ามานอนบ้านเราก็ไม่ค่อยโอเคเเล้ว เราจึงไม่ค่อยพูดไม่ค่อยคุยกับเขา มีอยู่วันนึง ซึ่งทุกคนก็คงรู้ว่ามันไม่สมควรหรอกค่ะที่จะทำเเต่เเม่เราทำ คือให้ลูกสาวอายุ17อยู่บ้านกัน2ต่อ2กับใครก็ไม่รู้ไม่อยากรู้จัก เขาจะทำอะไรในบ้านเราได้หมด มีสิทธิหมด เรารู้สึกเราไม่ส่วนตัว น้องเราก็ไปเรียนไปอะไรของน้องกันตามประสาเด็ก เราอึดอัดก็เลยรีบๆอาบน้ำเเต่งตัวไปทำงาน เป็นอย่างนี้บ่อยมาก เเม่เอาเขามานอนบ้านเเต่ไม่ได้อยู่ฐาวร เพราะเขามีบ้านอยู่กับพ่อเเม่เขาอยู่เเล้ว ก็มาๆไปๆ เเละเรื่องดำเนินมาถึงตอนที่ย้ายบ้าน บ้านที่อยู่กันก่อนๆก็คือบ้านเป็นหลังมีห้องส่วนตัวเป้นบ้านเช่าธรรมดาๆ เเต่ย้ายบ้านคราวนี้ มันเป็นห้องเช่าเล็กไปธรรมดาๆ เป็นห้องรวมนะคะทุกคน เเม่เรามีอะไรกันกับแฟนเขาเเล้วเราได้ยินเราจึงบอกให้น้องเดินไปแอบดูเพื่อความชัว น้องเดินมากระซิบบอกว่าใช่ เราก็มีความก้าวร้าวอยู่บ้างเราโมโหจึงเปิดโทรศัพท์เสียงดังรบกวนทุกคนในห้อง เเม่ก็ถามว่าใครเปิดปิดเดี๋ยวนี้ ถามว่าเราปิดมั้ยก็ไม่ จนเขาทำกิจกรรมกันเสร็จเขาก็ถือมีดมาจะตีเรา เราก็ปิดเสียงเเล้วก็ไปทำกันต่อ ซึ่งเราคิดว่ามาถึงขนาดนี้เเล้วควรจะหยุดมั้ยก็ไม่หยุด
เราไม่ไหวกับเเม่เราเเล้ว เรื่องนี้เราเกินจะรับได้จริงๆ เราก็โตเเล้วอายุ17ย่าง18 มีงานมีการทำเป็นหลักเป็นฐานเเล้ว เรื่องเรียนเราไม่ปล่อยอยู่เเล้วอนาคตเราต้องดีกว่านี้
##ถ้าเราจะออกมาจากบ้านมาหาอยู่คนเดียวทุกคนว่ามันเหมาะสมมั้ยเราไม่ไหวเเล้ว
อยากรู้เพิ่มเติมถามเลย เราอยากได้คำเเนะนำ
#มีอะไรกันมากี่ครั้งเเล้วเราพอรู้เพราะน้องมาเเอบบอกประจำ เเต่หนักสุดเพราะเรามารู้มาเห็นเองเราโตเเล้วเราก็พูดเลย ขนาดพูดไปเเล้วยังไม่หยุดทำอีก เรารับไม่ได้ตัดสินใจออกจากบ้านดีกว่าอยู่กับเเม่นอสัยเเบบนี้ต่อไปเราคงอายชาวบ้านเเย่ ที่มีเเม่เเบบนี้ไปเล่าให้ใครฟังเขาคงสมเพชเวทนา