คือเรื่องเป็นแบบนี้ครับ ผมตอนนี้คุยกับรุ่นพี่ที่ผมชอบ อายุมากกว่าผม2ปีนะครับ นิสัยเธอคือเธอค่อนข้างเป็นคนปากแข็ง และพูดมักไม่ค่อยสนใจความรู้สึกเท่าไหร่ แต่ถ้ากับเพื่อนหรือคนอื่นเธอจะดูเป็นคนเงียบๆ เธอบอกกับผมตรงๆทุกอย่าง ว่าเธอไม่ได้คุยกับผมคนเดียว เรื่องพวกนี้ผมเข้าใจและเฉยๆมาก และเธอก็บอกว่าแต่ก็คุยกับผมบ่อยสุด เราวิดีโอคอลหากันทุกวันครับทุกวันจริงๆ แต่เธอไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงคนอื่นเท่าไหร่ เธอมักจะทำอะไรต่างๆเหมือนไม่ได้คิดอะไร ยกตัวอย่าง วิดีโอคอลหากันทุกวันแต่ก็ใช่ว่าจะชอบกัน เคยถามไปตรงๆ เธอก็ตอบตรงๆว่าชอบแต่ก็ยังไม่มากเท่าไหร่ ทีแรกผมไม่คิดว่าเธอจะรู้สึกอะไรกับผมหรอกแค่คุยเป็นเพื่อนผมมากกว่า เธอบอกว่าเธอชอบคนยาก แล้วไอที่บอกชอบผม ผมกับรู้สึกว่าเธอพูดให้ผมสบายใจ เพราะเธอเป็นคนที่แบบใจดีเกินไปบางทีแล้วชอบโดนเอาเปรียบบ่อยๆ(เธอมักมาระบายให้ฟังบ่อยมากๆ) แล้วเธอบอกว่าเวลามีคนมาจีบเธอก็ทำตามทุกอย่างที่เขาอยากให้เป็น
ผมเลยคิดว่าที่บอกชอบผมก็คงเป็นการทำตามความต้องการของผมมากกว่ารู้สึกจริงๆ เราคุยกันมาประมาณ4เดือนแล้วครับ แต่รู้จักกันก่อนหน้านี้มาอยู่แล้วค่อนข้างหลายปี แต่ผมไม่ได้บอกว่าชอบเธอ เธอก็บ่นนะว่าทำไมตอนนั้นไม่บอก ที่จริงเหตุคือตอนนั้นผมยังเด็กมากๆเลยไม่อยากมีแฟนเท่าไหร่แต่ก็ชอบเธอจริงๆแหละ ผมค่อนข้างโง่เรื่องพวกนี้ประมาณเดือนกว่าๆก่อนหน้าตอนนี้ผมทำเธอร้องไห้หลายครั้ง ช่วงนั้นค่อนข้างทะเลาะกันบ่อยเพราะช่วงนั้นผมใกล้ๆสอบด้วยแหละเลยรู้สึกกดดันบวกกับเธอเล่าเรื่องแฟนเก่าที่มาขอคืนดีให้ฟัง ผมเลยค่อนข้างหงุดหงิด เหมือนอารมณ์ผมเหวี่ยงๆด้วยแหละ แต่ที่ผมสงสัยเพราะว่าทำไมเธอถึงให้โอกาสเพราะ ที่เราคุยกันถ้านับตอนที่ทำเธอร้องไห้ครั้งที่รุนแรงที่สุดจนเกือบโดนเธอบล็อคแล้วไม่ได้คุยกันแล้ว ก็คุยกันประมาณเกือบๆ3เดือน ผมงงว่าทำไมเธอถึงให้โอกาศ.......... (ถ้าเธอเป็นคนที่รู้สึกอะไรยากจริงๆหรือเป็นคนปากแข็งผมจะมัดใจเธอยังไงให้เด็ดขาดบ้างครับ ผมเอาใจเธอตลอดจนตัวผมเปลี่ยนไปเยอะ ทำทุกอย่างที่อยากให้ทำจริงๆ เราก็ไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง โทรหากันทุกวัน ผมปลุกเธอทุกเช้า เล่านิทานก่อนนอนด้วยนะทุกคืน555 ระบายเรื่องที่หนักใจให้กันฟังก็บ่อย ปรึกษาเรื่องอะไรต่างๆก็บ่อย แต่เราก็ยังไม่ได้คบกัน).  .......... ผมก็ไม่ได้ขอเธอคบด้วย เธอก็ขอเวลาเธอก่อน ผมเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรเพราะผมอยากคุยไปนานๆก่อนถ้าโอเคกันทั้งคู่เมื่อไหร่ค่อยคบกัน ผมก็ไม่ชอบเร่งด้วยแหละ เธอเคยถามผมนะว่าถ้าเธอไปคบกับคนอื่นก่อนผมจะรู้สึกยังไง ผมตอบไปว่า ผมก็คงเฟลแหละแต่ก็เฉยๆเพราะโดนมาเยอะแบบนี้ แต่ถ้าคุยกันแบบไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วเธอไม่ได้ทำลายความใว้ใจที่ผมให้ จนวันนึงได้คบกันจริงๆคงไม่ต้องมาระแวงกันและต่างคนต่างมีพื้นที่ส่วนตัวของตัวเองและน่าจะไปด้วยกันได้ดี เธอก็คิดอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายๆกัน ผมควรพยายามทำอะไรเพิ่มไหมครับหรือทำตัวให้เสมอต้นเสมอปลายเพื่อพิชิตใจเธอแบบเด็ดขาดจริงๆ ผมกลัวจะเฟลเลยมาถามครับถึงปากจะบอกว่าเข้าใจแต่ลึกๆมันก็เฟลอยู่ดี ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ