ขอบอกก่อนว่า ผู้ชายในความฝันคือคนที่เราแอบรักเราเอง แอบรักมานานมาก เคยสารภาพเราเขาไปนะและเขาก็ชอบเราด้วยแหละ เคยคบกันนะแต่ไม่รู้ว่าคบกันรึป่าวววเพราะเดทกันครั้งแรกก็เหลวไม่เป็นท่าเลย หลังจากเดทครั้งนั้นก็คุยกันแค่สองสามวันก็ห่างกันเราเป็นคนขออกห่างเองละเพราะมันรู้สึกแปลกๆนะไม่รู้ว่าเพราะอะไรรู้แต่ว่าเรากลัวเขาแปลกไหมง่ะชอบเขามาตั้งนานพอจะคบกันจริงๆก็กลัวเขาซะงั้น ทุกวันนี้ยังหาเหตุผลของตัวเองตัวเองไม่ได้เลยว่ากลัวเขาเรื่องอะไร พอห่างไปได้สองปีเราก็ดันเจอเขาอีกมันบังเอิญโคตรๆ จากนั้นเราก็สองจิตสองใจว่าเราจะโทรหาเขาดีไหม...เราก็เลยลองกลับไปโทรหาเขาอีกซึ่งแปลกมากเราจำเบอร์เขาขึ้นใจและเขาก็ไม่เปลี่ยนเบอร์ เขารับสาย เราก็ถามเขาว่าเขาจำเราได้ไหมเขาบอกจำได้ ดีใจมากที่เราโทรหา เราสองคนคุยกันแป๊บเดียวเพราะเขาติดงานอยู่หลังจากนั้นเราก็โทรหากันทุกวันแต่แล้วเราก็ออกห่างจากกันเชื่อไหมว่าเราก็ยังหาคำตอบตัวเองไม่ได้ว่าเพราะอะไร ทำไมถึงทิ้งเขาแต่รอบนี้จบไม่สวยเท่าไหร่อาจเป็นเพราะมี ผช. คนหนึ่งมาจีบเราคือว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับ ผช. คนนั้นเลยแต่ด้วยความที่ตอนนั้นค่อนข้างอ่อนต่อโลกนิสหนึ่ง คือไม่รู้การง้อคืออะไรไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรลงไป..มันก็เลยกลายเป็นว่าตอนนั้นจบแบบไม่แฮปเท่าไหร่นักและตอนนั้นโกรธเขามากที่เขาไม่เข้าใจเรา เราเลยประชดเขาเลยจ้าไปคบกับผู้ชายคนนั้น(อย่าด่าเรานะมันผ่านไปแล้ว)ซึ่งเราก็คบกับ ผช. คนนั้นก็ได้แค่ 6 เดือนก็เลิกกันจากนั้นเราก็ติดต่อหาตนๆนั้นอีกซึ่งเขาก็ยังไม่เปลี่ยนเบอร์ แต่ตอนนั้นเรากลับมาคุยในฐานะเพื่อนซึ่งก็คุยกันมาด้วยดีตลอดและอยู่มาวันหนึ่งมี ผช. คนๆหนึ่งมาจีบเราตอนนั้นเรารู้สึกว่าเรารักเขานะแต่เราอยากเจออะไรที่มันท้าทายเราเลยตกลงคบกับ ผช. คนๆนั้นด้วยความรู้สึกว่าเขาคนนั้นคงไม่หายไปไหนหรอกก็เหมือนกับว่าเขาคือของตาย สำหรับเราเเละจากนั้นเราก็คบ ผช. คนนั้นมาได้ 6 ปี เราก็เลิกกันซึ่งตลอดระยะ 6 ปี คนๆนั้นก็ไม่ได้หายไปไหน ยังอยู่ข้างๆเสมอจนเรารู้สึกว่าเราจะหยุดอยู่ที่เขา เราก็ตามง้อเขามาสักพักจนสุดท้ายเราก็มาพบว่าเขามีคนอื่นไปแล้ว....เราเลยถอยออกมาห่างๆดีกว่า

ปล. เรื่องนี้เขาไม่รู้ว่าเรารู้ว่าเขามีแฟน อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรทำไมไม่เปิดตัว
ปล. ถ้าเขามาอ่านเรื่องราวนี้ อยากขอโทษจากใจจริงๆ มีความสุขมากๆนะ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ทบทวนดีๆก่อนตัดสิใจอะไรลงไปไม่งั้นเธอจะรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิต