ก่อนอื่นต้องแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องที่เป็นข่าวด้วยนะครับ
แต่ผมไม่รู้จัก หรือได้ยินชื่อหรอกนะ แค่ทราบตามข่าวจากที่ต่างๆ
ผมอยากรู้มุมมองอาชีพนี้ในสายตาของพ่อแม่ หรือผู้ชายด้วยกันเอง ผู้หญิงก็แสดงความเห็นได้นะครับ
หากวันหนึ่งเราเป็นพ่อแม่คน แล้วเรามีลูกสาว เราจะยินยอมให้เขาทำอาชีพนี้ไหม เราควรที่จะตักเตือนเขาไหม หรือยอมให้เขาเสี่ยง
เพราะยอมรับได้ งานสบายๆ ได้เงินมาง่ายๆ หรืออย่างไร
แล้วถ้าแฟนคุณทำอาชีพนี้ละ จะคิดเห็นอย่างไร ยอมให้เขาไปทำงานอาชีพนี้ได้ไหม
แต่สำหรับผม คำตอบที่ได้ คือ ผมจะไม่ยอมให้ลูกสาวผมไปทำงานแบบนี้หรอก ต่อให้เขามีค่าตอบแทนเยอะขนาดไหนก็ตาม ให้เขาไปทำงานรับจ้างได้วันละ 2-3 ร้อยยังจะดีกว่า ส่วนหากเเฟนทำอาชีพนี้จะเห็นอย่างไร ส่วนตัวผมไม่เคยคิดจะเอาผู้หญิงอาชีพเหล่านี้มาเป็นภรรยา หรือแม่ของลูกอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าตัวเองดีเลิศอะไร แต่เป็นความเห็นส่วนตัว ซึ่งก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนนะครับ
มานอกเรื่องของความเจ้าชู้ของผู้ชายสักนิด ตอนหนุ่มๆ ผมก็เป็นนะ ลูกเมียใครถ้าชอบก็เอาหมด ไม่ได้เป็นแฟน แค่กิ๊ก ชู้ ก็ได้ ไม่คิดหรอกผิดชอบชั่วดี เห็นสวยๆ ขาวๆ หุ่นดีๆ อยากได้จนน้ำหลายไหล เมื่อก่อนทำงานเดินทางไปทั่วทิศ เหนือ-ใต้-ออก-ตก มีแฟนเกือบทุกจังหวัดที่ไป ทั้งๆที่หน้าตาเหมืองปลาปู๋ชนเขื่อน ยิ่งมีแอฟเข้ามาก็ยิ่งคุยได้สบาย อาศัยที่อยู่คนเดียวไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน นั่งนับถ้าเริ่มตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงทำงานนี้รวมๆ ก็หลัก 100 คน หลงลืมเชื่อแล้วไปก็มี รู้จักแค่เชื่อเล่นก็มี แต่เชื่อไหมว่าไม่เคยมีสักครั้งที่จะกระทำต่อคนที่ไม่เต็มใจ หรือข่มเหงรังแกเขา เป็นเรื่องที่ยินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่าย คบกันก็ซื้อของให้ บางคนยืมเงิน บางคนก็ขอเงินใช้ พอเลิกกันผมก็ไม่ได้ไปไล่ล่าฆ่ากัน หรือเจ็บแค้นอะไร กลับยินดีเสมอที่เขามีคนดีๆ เข้ามาดูแล เมื่อเราเลือกทางนี้เอง จริงๆ มันเป็นทางที่ไม่ได้ความสุขจีจัง มันมีจุดจบเสมอ มันไม่ได้เทห์ แต่มันเป็นความเหงา การขาดความอบอุ่น ความอยากได้ พอได้คนนี้เบื่อก็ไปคนนู้นอีก ได้ 1 ก็จะ เอา 2 หาไปเรื่อยๆ กินไปไม่เคยเบื่อๆ สุดท้ายติดในวังวลของโลกีย์ กว่าจะรู้ตัวอีกทีอายุก็ไปไกลแล้ว พอเริ่มแก่ตัวที่สวยๆ ขาวๆ หุ่นดีๆ ก็เฉยๆ เพราะมันแค่นั้นแหละไม่ต่างกัน กลับรู้สึกว่าที่ผ่านมาตัวเองไปเสียเวลากับเรื่องนี้ จนลืมความตั้งใจเรื่องเรียน ซึ่งตอนสมัยเรียนผมเรียนเก่งกว่าเพื่อนที่ตอนนี้ไปไกลแล้ว ซึ่งเราควรจะไปไกลกว่านี้มาก เงินทองที่หามาก็ใช้จ่ายอย่างไม่คิด ให้บาง ยืมบ้าง ใจใหญ่ แทนที่จะเก็บไว้สร้างอนาคต หรือทำธุรกิจ คนดีๆ ที่เคยเข้ามาในชีวิตหลุดหายไปจะย้อนกลับไปก็ไม่ได้แล้ว
ฝากไว้ว่าเราทุกคนเคยทำผิด มีตราบบาป มีความชั่วร้ายในตัวตน ขึ้นอยู่ว่าเราจะยอมรับหรือไม่ และแม้ว่าเราย้อนไปแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ใครที่เดินทางผิดอยู่ก็ลองไตร่ตรองดู เราเป็นผู้ชายก็จริงแต่เรามาจากผู้หญิงเช่นเดียวกัน เขาเลี้ยงลูกมาตั้งแต่เด็กด้วยความยากลำบากก็อย่าไปพรากชีวิตเขา มันไม่มีหรอกเทพเจ้าหรือเทวดาที่จะมากำหนดชีวิตคน มีแต่เรานี้แหละที่เลือกเองทั้งนั้น ไม่ว่าด้านดีหรือชั่ว
หวังว่าจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ
อาชีพ "เอนเตอร์เทนเนอร์" ในความเห็นของคุณ
แต่ผมไม่รู้จัก หรือได้ยินชื่อหรอกนะ แค่ทราบตามข่าวจากที่ต่างๆ
ผมอยากรู้มุมมองอาชีพนี้ในสายตาของพ่อแม่ หรือผู้ชายด้วยกันเอง ผู้หญิงก็แสดงความเห็นได้นะครับ
หากวันหนึ่งเราเป็นพ่อแม่คน แล้วเรามีลูกสาว เราจะยินยอมให้เขาทำอาชีพนี้ไหม เราควรที่จะตักเตือนเขาไหม หรือยอมให้เขาเสี่ยง
เพราะยอมรับได้ งานสบายๆ ได้เงินมาง่ายๆ หรืออย่างไร
แล้วถ้าแฟนคุณทำอาชีพนี้ละ จะคิดเห็นอย่างไร ยอมให้เขาไปทำงานอาชีพนี้ได้ไหม
แต่สำหรับผม คำตอบที่ได้ คือ ผมจะไม่ยอมให้ลูกสาวผมไปทำงานแบบนี้หรอก ต่อให้เขามีค่าตอบแทนเยอะขนาดไหนก็ตาม ให้เขาไปทำงานรับจ้างได้วันละ 2-3 ร้อยยังจะดีกว่า ส่วนหากเเฟนทำอาชีพนี้จะเห็นอย่างไร ส่วนตัวผมไม่เคยคิดจะเอาผู้หญิงอาชีพเหล่านี้มาเป็นภรรยา หรือแม่ของลูกอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าตัวเองดีเลิศอะไร แต่เป็นความเห็นส่วนตัว ซึ่งก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนนะครับ
มานอกเรื่องของความเจ้าชู้ของผู้ชายสักนิด ตอนหนุ่มๆ ผมก็เป็นนะ ลูกเมียใครถ้าชอบก็เอาหมด ไม่ได้เป็นแฟน แค่กิ๊ก ชู้ ก็ได้ ไม่คิดหรอกผิดชอบชั่วดี เห็นสวยๆ ขาวๆ หุ่นดีๆ อยากได้จนน้ำหลายไหล เมื่อก่อนทำงานเดินทางไปทั่วทิศ เหนือ-ใต้-ออก-ตก มีแฟนเกือบทุกจังหวัดที่ไป ทั้งๆที่หน้าตาเหมืองปลาปู๋ชนเขื่อน ยิ่งมีแอฟเข้ามาก็ยิ่งคุยได้สบาย อาศัยที่อยู่คนเดียวไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน นั่งนับถ้าเริ่มตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงทำงานนี้รวมๆ ก็หลัก 100 คน หลงลืมเชื่อแล้วไปก็มี รู้จักแค่เชื่อเล่นก็มี แต่เชื่อไหมว่าไม่เคยมีสักครั้งที่จะกระทำต่อคนที่ไม่เต็มใจ หรือข่มเหงรังแกเขา เป็นเรื่องที่ยินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่าย คบกันก็ซื้อของให้ บางคนยืมเงิน บางคนก็ขอเงินใช้ พอเลิกกันผมก็ไม่ได้ไปไล่ล่าฆ่ากัน หรือเจ็บแค้นอะไร กลับยินดีเสมอที่เขามีคนดีๆ เข้ามาดูแล เมื่อเราเลือกทางนี้เอง จริงๆ มันเป็นทางที่ไม่ได้ความสุขจีจัง มันมีจุดจบเสมอ มันไม่ได้เทห์ แต่มันเป็นความเหงา การขาดความอบอุ่น ความอยากได้ พอได้คนนี้เบื่อก็ไปคนนู้นอีก ได้ 1 ก็จะ เอา 2 หาไปเรื่อยๆ กินไปไม่เคยเบื่อๆ สุดท้ายติดในวังวลของโลกีย์ กว่าจะรู้ตัวอีกทีอายุก็ไปไกลแล้ว พอเริ่มแก่ตัวที่สวยๆ ขาวๆ หุ่นดีๆ ก็เฉยๆ เพราะมันแค่นั้นแหละไม่ต่างกัน กลับรู้สึกว่าที่ผ่านมาตัวเองไปเสียเวลากับเรื่องนี้ จนลืมความตั้งใจเรื่องเรียน ซึ่งตอนสมัยเรียนผมเรียนเก่งกว่าเพื่อนที่ตอนนี้ไปไกลแล้ว ซึ่งเราควรจะไปไกลกว่านี้มาก เงินทองที่หามาก็ใช้จ่ายอย่างไม่คิด ให้บาง ยืมบ้าง ใจใหญ่ แทนที่จะเก็บไว้สร้างอนาคต หรือทำธุรกิจ คนดีๆ ที่เคยเข้ามาในชีวิตหลุดหายไปจะย้อนกลับไปก็ไม่ได้แล้ว
ฝากไว้ว่าเราทุกคนเคยทำผิด มีตราบบาป มีความชั่วร้ายในตัวตน ขึ้นอยู่ว่าเราจะยอมรับหรือไม่ และแม้ว่าเราย้อนไปแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ใครที่เดินทางผิดอยู่ก็ลองไตร่ตรองดู เราเป็นผู้ชายก็จริงแต่เรามาจากผู้หญิงเช่นเดียวกัน เขาเลี้ยงลูกมาตั้งแต่เด็กด้วยความยากลำบากก็อย่าไปพรากชีวิตเขา มันไม่มีหรอกเทพเจ้าหรือเทวดาที่จะมากำหนดชีวิตคน มีแต่เรานี้แหละที่เลือกเองทั้งนั้น ไม่ว่าด้านดีหรือชั่ว
หวังว่าจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ