สวัสดีคะ นี่คือเรื่องราว และประสบการณ์ ของตัวเอง บางครั้งอาจไม่ได้ตรง ใจ หรือ ตรงกับใคร ก็ขอให้เป็นแค่อีกแบบของเรื่องราว ส่วนตัวยังใหม่กับการเขึยน อาจตกหล่นไปบ้าง แต่อยากแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง

หลังจากที่เลิกลากับแฟนคนไทยที่คบกันมา เกือบ 5 ปี ทำให้เราหันเขาสู่สาย ฝ. ฃึ่งการเลิกกัน ก็ไม่ได้จากกันด้วยดี แต่ก็ไม่ใช่สาเหตุหลักของการหันเข้าสาย ฝ. เพราะ จริงๆ แล้ว เป็นคนที่ชอบฝรั่งมาแต่เด็ก เพราะ ดูหนังฝรั่งเยอะ และ ชอบ สีผม สีตา สีผิว  สำหรับเราแบบนี้ คือ สเปค

การเข้าสายนี้ ก็เริ่มจากเว็บเดท ซึ่งพอค้นหาในกูเกิ้ล ก็ขึ้นมา เป็นร้อยๆๆ พันๆๆ เว็บ เข้าไปคุย ไปหาคุยกับ คนที่เราคิดว่าถูกใจ แต่แน่นอน เขาถูกใจเราหรือป่าว หลังจากอยู่ กับเว็บเหล่านี้มาพักหนึ่ง เริ่มมีฝรั่งเข้ามาคุย ส่ง อีเมล์มาคุย ส่งจดหมายมายาวๆๆ ซึ่ง ตอนนั้น ภาษาอังกฤษ คือ อ่อน ด้อย มาก อ่านแล้วไม่เข้าใจ งง ใน งง แต่ รู้สึกแปลกใจ ผู้ชายโปรไฟล์ดี เหตุใด ถึง อยากยืมเงินฉัน แน่นอน ทำให้เรารู้จักคำว่า สแกมเมอร์ เอาเป็นว่า เรื่องแสกมเมอร์นั้น เราจะมาขยายที่หลังเนอะ หลังจากนั้น นอกจากจะเจอ สแกมเมอร์แล้วนั้น ยังต้องไปเจอกับ สกามกันต่อ ในช่วนที่คนนิยมวีดีโอคอล ก็มีคนเข้ามาในเว็บเดท เพื่อหาคนวีดีโอคอล และ ต้องการ ให้ดูเขา ให้เราโชว์ ให้คุยแบเรื่องอย่างว่า เรียกว่าหาคนต้องการคุยกันจริงจังยากมาก

พอเล่นไปสักพัก เราได้รู้จัก หนุ่ม อังกฤษ และ สก็อตแลนด์ ซึ่ง ทั้งสองหนุ่มนั้น ทำให้เราได้พัฒนาภาษาได้มากขึ้น คุยกัน ประมาณเหมือนว่าเราเป็นแฟน กัน ทั้งที่เราไม่เคยได้เจอตัวกันเลย แต่เรา มีการส่งการ์ด ของขวัญให้กัน และคุยกันยาวนานถึงสองปี และมีแพลนที่จะมาหา แต่เอาจริงๆ ไม่เคยมา และัไม่เคยรู้ว่าจะมีวันมาไหม จะว่าไปเหมือนขายฝัน แต่เราคิดว่า เราเองที่ไม่เข้าใจความเป็นจริง ว่าขนาดนี้แล้ว ถ้าเขาไม่มา เขาแค่คุย มันแปลว่า เราคือคนที่เขาใช้คั่นเวลาเท่านั้น และหลังจากนั้นเราย้ายที่ทำงาน และงานยุ่งมากขึ้น ทำให้คุยบาง หายบ้าง และสุดท้าย ก็หายไปเลย

เราก็ยังไม่เลิกหวังหลังจากนั้นยังคงมีคนแวะเวียนเข้ามาคุย ไปๆ มาๆ ปรากฏว่า เราวนเวียนอยูในวงเวียนสาย ฝ. มา ห้าปีเต็ม รู้สึก ว่า หรือเราต้องขึ้นคาน หรือ จะหาไม่ได้จริงๆ หรือ รักออนไลน์ ไม่มีจริง หรือเรา ไม่เกิดมาเพื่อมีแฟนฝรั่งนะ จากนั้น ไปเจอเว็บหนึ่ง ชื่อว่า เว็บ ThaiFrau ซึ่งถ้าใครอยากได้แฟน เป็นคนเยอรมัน หรือ คนเยอรมันยากได้แฟนไทย ก็มากัน เอาจริงๆ ก็เห็นมานานแล้ว แต่ไม่ได้ใส่ใจ และ เยอรมันก็ไม่ใช่อะที่เราสนใจ แต่เอาวะลองดู ถ้าไม่ได้ก็คงลาและ สาย ฝ.

จริงๆ ถ้าให้เขาเอาประวัติลงต้องเสียเงิน แต่เราไม่อยากเสียตังค์ เลย ดูในเฟสบุค ที่เขาลิงค์มาบนหน้าเว็บ และลองลงทักทายไป และเลื่อนๆ ดู เจออยู่คน ดูยังหนุ่มแน่น และดูหน้าตาดีว่าเพื่อน เลยลองทักไป และ เค้าก็ทักกับมา เราเลย แอดเฟส ไปคุย เอาจริง ทอดสะพาน เสริมใยเหล็ก ให้เขาข้ามมาเลย เขาดูเหมือนไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ แต่ก็คุยกันไปเรื่อยๆ เราพบว่า เรามีอะไรที่ชอบเหมือนกัน มีเรื่องราวชีวิตคล้ายๆ กัน หลังจากคุยกันมาประมาณเดือนหนึ่ง ในวัน Halloween เราถามเขาว่า เป็นแฟนกันไหม แน่นอนถามเองนักเลงพอ แต่ในใจก็ไม่หวัง เพราะ สุดท้ายถ้าเขาไม่มาเจอกันจริง มันก็แค่เรื่องมโน เหมือนเดิม

แต่ในที่สุดเขาก็มา ในปลายเดือน พฤษภาคม ปี 2016 เราาไปรับเขาที่สนามบิน ยังจำความตื่นเต้น ณ ตอนนั้น ตอนเจอกันครั้งแรก เขาไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศ แต่เค้ามาเพื่อมาเจอเรา หลังจากผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านเรื่องราว และอุปสรรคมากมาย ซึ่งตอนนี้ ผ่านมาเกิอบสามปี แล้ว และเราก็แต่งงาน พร้อมกับมาใช้ชีวิตอยู่กับเขาที่เยอรมันแล้ว

มันไม่ได้มีแต่เรื่องดีๆ หรอกนะ อยากให้ใครสักคนที่คิดจะมีแฟนฝรั่ง และต้องอยู่ไกลกัน ได้เข้าใจว่า การมีแฟนต่างชาติมันไม่ได้ดีเสมอไป มันมีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่ได้รวย ทั้งต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม และความไกลที่ต้องอยุ่งห่างกันเป็นพันๆๆ กิโล ก่อนแต่งงาน สามปีกว่า เราได้อยู่ด้วยกัน แค่ปีละ สามอาทิตย์ นอกนั้นคุยกันผ่านหน้าจอ มีแฟน แต่ต้อง กินข้าว คนเดียว ดูหนังคนเดียว อยากกอด ก็ไม่ได้ ไปส่งกันที่สานามินที่ไร ก็ร้องไห้ทุกที ต้องทนคิดถึง อดทนกัทุกอย่าง และบ้างคนก็ไม่ได้อย่างที่หวังเลย และบางทีอดทนแทตาย สุดท้ายเท่ากับศูนย์ ก็มี  ใครอยากมีแฟน ฝรั่ง ทางไกล ชั่งใจให้ดีนะคะ แต่ถ้าคิดว่า เรารักันมากพอ สามารถ ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้ ก็ขอให้โชคดีคะ