สะพานรักสารสิน 

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : Thai Movie Posters}

โศกนาฏกรรมความรักอันเป็นตำนานของชาวภูเก็ต เรื่องราวของสาวนักศึกษาครูกับหนุ่มขับรถสองแถวที่เพราะความแตกต่างทางฐานะทางสังคมทำให้พวกเขาถูกขัดขวางความรัก จนในท้ายที่สุดทั้งสองได้ตัดสินใจกระโดดสะพานสารสินปลิดชีวิตตนเอง ณ วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2516 เพื่อที่ทั้งสองจะได้หลุดพ้นจากความไม่เท่าเทียมของสังคมนี้เสียที เรื่องราวความรักที่ยิ่งกว่านิยายนี้ได้กลายเป็นข่าวดังในปี พ.ศ. 2516

จนกระทั่ง 14 ปีต่อมา ในปีพุทธศักราช 2530 ทางค่ายหนังห้าดาวไฟว์สตาร์ได้มีความคิดที่จะนำตำนานความรักมานี้มาสร้างให้อยู่ในรูปแบบของภาพยนตร์ กำกับการแสดงโดย "คุณเปี๊ยก โปสเตอร์"

ส่วนด้านนักแสดง ทางฝ่ายหญิงของเรื่องนี้คงไม่พ้น "คุณแหม่ม จินตหรา สุขพัฒน์" นางเอกคู่บุญของทางค่ายที่กำลังโด่งดังเป็นพลุแตกในขณะนั้น อีกทั้งเธอยังได้รับรางวัลการันตีทางด้านการแสดงในปีที่แล้วจากเวทีสุพรรณหงส์มา 1 รางวัล จากหนังเรื่อง "แรงหึง" เพราะฉะนั้นนี่จึงเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าบทนี้ไม่คณามือสำหรับเธอเลย

ทางด้านพระเอกที่จะมารับบทคนขับสองแถวหนุ่ม ในเริ่มแรกคุณเปี๊ยกได้วางตัว "คุณหนุ่ย อำพล ลำพูล" ให้มารับบทนี้แต่ด้วยคิวงานที่ไม่ลงตัวทำให้เขาต้องสละบทนี้ไป คุณเปี๊ยกจึงได้เฟ้นหาพระเอกหน้าใหม่จนได้มาพบกับ "คุณรอน บรรจงสร้าง" นายแบบหนุ่มจากนิตยสารแทน โดย ณ ตอนนั้นเขาไม่เคยมีผลงานการแสดงแบบจริงๆ จังๆ เลยแม้แต่เรื่องเดียว อย่างมากก็เป็นเพียงผลงานการแสดงมิวสิควิดีโอทำท่าทางประกอบเล็กน้อยเท่านั้น

แต่กระนั้นก็ได้มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์พอควรถึงความไม่เข้ากับบทบาทของเขา เพราะถึงแม้พื้นเพเขาจะเป็นคนประจวบคีรีขันธ์ก็ตาม แต่ด้วยผิวพรรณที่ค่อนข้างขาวสะอาดสะอ้านซึ่งไม่สมกับบทหนุ่มชาวใต้สักเท่าใด ทำให้มีเสียงวิจารณ์ที่พูดถึงจุดนี้พอควร

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : https://m.ppantip.com/topic/310 75057?}

มิถุนายน พ.ศ. 2530

เมื่อตัวหนังได้ออกฉายสะพานรักสารสินได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี จนทำให้พระเอกหนุ่มหน้าใหม่อย่างคุณรอน บรรจงสร้างแจ้งเกิดในวงการบันเทิงอย่างเต็มตัว หลังจากที่เป็นนายแบบทางหน้านิตยสารและเป็นพระเอกมิวสิควิดีโอ ผลงานชิ้นนี้ทำให้ในช่วงนั้นชื่อของรอน บรรจงสร้างโด่งดังเป็นที่รู้จักอยู่นานมากพอควรทีเดียว และผลงานชิ้นนี้ก็กลายเป็นสุดยอดแห่งภาพจำของคุณรอน บรรจงสร้างไปโดยปริยาย เมื่อใดที่เอื้อนเอ่ยถึงชื่อรอน บรรจงสร้าง ชื่อหนังสะพานรักสารสินจะแว่บเข้ามาในความคิดของทุกคนโดยอัตโนมัติ

^{ขอขอบพระคุณภาพจากเจ้าของภาพเป็นอย่างยิ่ง}

ตัวหนังสะพานรักสารสินเล่าเรื่องโดยใช้แกนเรื่องราวหลักที่เกิดขึ้นจริงกับหนุ่มสาวคู่นี้ โดยได้มีการปรับเปลี่ยนชื่อบุคคลเล็กน้อย

จาก "กิ๋ว" เป็น "อิ๋ว"

จาก "โกดำ" เป็น "โกธรรม"

หรือชื่อจริงในเรื่องว่า "ธำรงค์"

และได้มีการใส่ตัวละครอื่นๆ เพิ่มเติมเพื่อให้เนื้อเรื่องมีสีสัน แต่ยังคงตัวละครที่มีอยู่จริงอย่างบทน้องชายของอิ๋ว บทพ่อแม่ และมีการเสริมเติมแต่งเพื่ออรรถรสในการรับชม

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : https://m.ppantip.com/topic/310 75057?}

เนื้อเรื่องของหนังกล่าวถึง "โกธรรม" หนุ่มขับรถสองแถวกำพร้าพ่อแม่ที่ถูกอุ้มชูเลี้ยงดูโดย "ทอง" แม่บุญธรรม จนวันนึงเมื่อ "ไข่" เพื่อนสนิทที่เป็นคนขับรถสองแถวเช่นเดียวกับเขาเกิดรถเสียจึงวานให้เขาช่วยไปรับส่งผู้โดยสารแทน จนทำให้โกธรรมได้เจอกับ "อิ๋ว" นักศึกษาวิทยาลัยครู ทั้งสองได้เกิดความประทับใจซึ่งกันและกันจนก่อเกิดเป็นความรักที่บริสุทธิ์ แต่ความรักของทั้งสองกลับต้องมีอุปสรรคเมื่อ "หวด" พ่อของอิ๋วไม่เห็นด้วยกับการคบหาของทั้งสองเป็นอย่างยิ่ง เขาคิดว่าโกธรรมคือหนุ่มเจ้าชู้ ใจโลเลไม่คิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหน ประกอบกับความแตกต่างทางฐานันดรสังคมทำให้เขาขัดขวางความรักของหนุ่มสาวทั้งสอง

สะพานรักสารสินค่อยๆ เล่าเรื่องให้เราเห็นถึงความรักความผูกพันของทั้งสองจากความประทับใจ ความรู้สึกดีที่มีให้แก่กันค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความรัก

ทุกท่านจะเห็นว่าในช่วงต้นเรื่อง จะมีฉากที่เกิดฝนตกหนัก แต่รถสองแถวเจ้ากรรมดันมาเสียกลางทางทำให้โกธรรมต้องลงไปซ่อมรถท่ามกลางสายฝน พอดีกับที่ตรงนั้นมีอิ๋วนั่งอยู่และเธอก็มีร่มอยู่หนึ่งคัน ด้วยความปรารถนาดีเธอจึงกางร่มเพื่อบังฝนให้โกธรรม ในคืนวันนั้นขณะที่เขากำลังกรีดยางได้เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจของเขา

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : Fivestarmovies}

หนังค่อยๆ เล่าเรื่องความรักที่เริ่มก่อเกิดจากทางฝั่งของพระเอกที่ประทับใจในความมีน้ำใจของนางเอก และค่อยๆ สานสัมพันธ์ระหว่างคู่พระนางให้คนดูรู้สึกอินและเข้าถึงพวกเขามากยิ่งขึ้น ตัวหนังไม่ได้มีฉากรักหวานแหววหรือฉากเลิฟซีนถึงเนื้อถึงตัว แต่หนังใช้การเล่าเรื่องของคนสองคนด้วยฉากการกระทำ และคำพูดที่พื้นๆ เรียบง่าย แต่ดูแล้วอบอุ่น ลึกซึ้งเข้าถึงความรักของทั้งสองโดยที่แทบไม่ต้องใช้คำพูดหรือการแสดงออกชวนหวานมากมาย ราวกับว่าเรากำลังดูความเป็นไปของความรักที่ไม่สมหวังของคู่รักสักคู่หนึ่ง

หนังได้ค่อยๆ เล่าให้เราได้ผูกพันกับความรักของคนทั้งสองก่อนที่จะค่อยๆ ใส่อุปสรรคความรักให้คนดูต้องรู้สึกเศร้าและสะเทือนใจจนไปถึงจุดที่ต้องเสียน้ำตาในที่สุด

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : https://bit.ly/2m0vJ8N}

ในช่วงกลางเรื่องหนังได้เริ่มถาโถมมรสุมเข้าสู่ทั้งสอง เมื่อพ่อของอิ๋วรู้สึกไม่พอใจที่อิ๋วเริ่มไปสนิทสนมกับโกธรรมจนสั่งห้ามอิ๋วไม่ให้ไปนั่งหน้ารถกับโกธรรมอีกเป็นเด็ดขาด แต่ทั้งสองก็ยังแอบสับเปลี่ยนรถกลางทางด้วยความช่วยเหลือของไข่ จนเรื่องมาถึงจุดแตกหักเมื่อพ่อได้ไปเห็นอิ๋วกับโกธรรมเที่ยวด้วยกันทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมากจนถึงขั้นตีอิ๋วอย่างรุนแรงและถึงกับสั่งให้อิ๋วหยุดการเรียน เมื่อโกธรรมรู้เรื่องเข้าจึงรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากและขอให้เข่งน้องชายของ อิ๋วช่วยให้เขาได้เจอและพูดคุยกับอิ๋วเป็นครั้งสุดท้าย ทั้งสองได้ร่ำลาดูเหมือนว่าโกธรรมจะตัดใจกับความรักครั้งนี้

แต่เมื่อเขาได้กลับไปถึงบ้านได้พบภาพที่แม่ของเขาได้นำผ้าที่อิ๋วได้เคยซื้อให้เขามาปัดพื้น ผ้าที่เป็นสิ่งแทนใจระหว่างเขากับอิ๋ว ผ้าที่เขาพูดออกมาอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะดูแลยิ่งชีวิต โกธรรมไม่รอช้ารีบวิ่งตรงเข้าไปแย่งผ้าออกมาจากในมือแม่ของเขาจนแม่ได้เสียหลักล้มลงไป แม่ที่เป็นทั้งแม่บังเกิดเกล้าและผู้มีพระคุณที่เลี้ยงดูฟูมฟักเด็กเก็บตกอย่างเขาจนเป็นผู้เป็นคน

ความรักที่โกธรรมมีให้ต่ออิ๋วนั้นยิ่งใหญ่พอที่จะทำให้เขาขาดสติไปชั่วขณะเลยเชียวหรือ

ดูเหมือนเรื่องราวความรักของทั้งสองจะดูเป็นไปไม่ได้ แต่ทางผู้สร้างก็ใจร้ายพอที่จะทำให้คนดูรู้สึกใจสลายยิ่งขึ้นไปอีก สาเหตุหลักที่ต้องใจร้ายกับคนดูคงเป็นเพราะทำมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง

หลังจากที่ได้ทำให้ทั้งสองต้องจำใจแยกจากกัน หนังไม่รอช้ากระหน่ำมรสุมใหญ่ลงมาอีกระลอก ด้วยการที่ให้ทางฝ่ายพ่อตั้งใจจะหมายมั่นปั้นมือให้อิ๋วแต่งงานกับคนที่เขาได้เลือกไว้ให้ แน่นอนว่าเธอไม่ยอม

"สิ่งที่รักที่สุดของเพื่อน มีไว้ให้คนที่เพื่อนรักที่สุด"

ในคืนวันนั้นอิ๋วได้แอบไปหาโกธรรมที่กระต๋อบท้ายสวน เธอตั้งใจที่จะมอบ "สิ่งนั้น" สิ่งที่เธอหวงแหนเยี่ยงชีวิตให้กับชายหนุ่มที่เธอรักด้วยใจแน่วแน่ แต่โกธรรมปฏิเสธ นอกจากเขาจะรักอิ๋วที่เป็นอิ๋ว โกธรรมไม่ใช่คนที่จะยอมรับคำขอแบบนั้นเพียงเพราะต้องการสิ่งนั้นที่เธอมีเลยแม้แต่น้อย นอกจากจะรักในตัวของอิ๋วแล้วเขาบูชาในน้ำในที่มีอยู่ในหัวใจอันบริสุทธิ์ของหญิงสาวคนนี้

ตัวหนังพยายามจะแสดงถึงความรักอันบริสุทธิ์ที่ทั้งสองมีให้แก่กัน มิใช่ความรักอันจอมปลอมที่พ่อของอิ๋วคิดว่าเป็นเช่นนั้น แต่ในท้ายที่สุดเมื่อโกธรรมได้รู้เรื่องราวว่าพ่อของอิ๋วตั้งใจจะยกเธอให้กับชายหนุ่มที่ตนได้เลือกไว้

ในคืนวันนั้น ณ กระต๋อบท้ายสวนได้มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังแบ่งปันไออุ่นและสัมพันธ์แห่งความรักอันบริสุทธิ์ที่พวกเขามีให้แก่กัน ณ ที่แห่งนี้ได้มีผลผลิตแห่งความรักที่กำลังผลิบานอย่างงดงาม นี่คือคืนที่มีความสุขที่สุดของทั้งสองหนุ่มสาว

หลังจากคืนอันแสนสุขนั้น ทั้งสองได้ตัดสินใจหนีไปใช้ชีวิตคู่ด้วยกันที่เกาะชาวเล

ในฉากนี้หนังไม่ได้เล่าให้คนดูเห็นอย่างโจ่งแจ้ง แต่ใช้เทคนิคการสื่อสารทางภาพ ถ้าสังเกตุจะเห็นว่าช่วงแรกในฉากที่อิ๋วมาหาโกธรรมที่กระต๋อบ กล้องได้ตัดภาพไปที่ดวงไฟดวงหนึ่งที่กำลังส่องสว่างอยู่ เมื่อเนื้อเรื่องในฉากได้ดำเนินไปถึงฉากที่โกธรรมได้รู้ถึงเรื่องที่พ่อของอิ๋วจะยกอิ๋วให้กับชายที่ตนได้เลือกให้ กล้องได้ตัดไปที่ภาพดวงไฟดวงนั้นอีกครั้ง ครั้งนี้ดวงไฟดวงนั้นได้มอดดับลงเหมือนเพื่อสื่อถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นระหว่างคนทั้งสอง

หนังพยายามใช้การเล่าเรื่องที่ลึกซึ้งและละมุนละไม เพื่อให้เข้ากับโทนเนื้อเรื่องที่พูดถึงเกี่ยวกับรักแท้ของหนุ่มสาว ตัวหนังสามารถใช้การเล่าเรื่องหรือเลิฟซีนที่โจ่งแจ้งกว่านี้ก็ได้ แต่หนังเลือกที่จะไม่ใช้การเล่าเรื่องเช่นนั้น สิ่งที่หนังต้องการสื่อคือการกระทำที่เกิดจากรักแท้อันบริสุทธิ์ของคนสองคน มิใช่การกระทำที่เกิดจากความหลง ความใคร่หรือกามารมณ์

^{ขอขอบพระคุณภาพจาก : ดาราย้อนยุค}

หลังจากที่อิ๋วและโกธรรมได้หนีไปอยู่ที่เกาะชาวเล ทั้งสองได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย โกธรรมได้ผันไปทำอาชีพเป็นชาวประมงหาปลา แม้จะลำบากแต่เขาก็พยายามปรับตัว ทั้งสองได้ใช้ชีวิตรักฉันท์สามี ภรรยาอย่างมีความสุข แต่ความสุขที่ทั้งสองได้รับนั้นมีเพียงไม่นาน เพราะหลังจากนั้นสิ่งที่พวกเขาต้องเจอคือความทุกข์โทมนัส