สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
เจ้าของกระทู้ตั้งหัวข้อได้ถูกใจมาก
จากประสบการณ์ของผม มันไม่ใช่แค่ไม่อร่อย แต่มันกินไม่ได้เลยจริงๆ
เมนูที่เคยโดนก็คือ ร้านโจ๊กหมูรถเข็น ณ ชายทะเลแห่งหนึ่ง
แค่โจ๊กหมูบ้านๆธรรมดา มันสามารถเลยเถิดไปเป็นอาหารเหวนรกอะไรก็ไม่รู้
ข้าวโจ๊กไม่มีความเนียน ข้าวยังมาเป็นเม็ดๆท่อนๆ ดูแล้วเหมือนอ้วกที่พึ่งแหวะออกมา
หมูร้านนี้ใช้หมูสับไปผัดกับซีอิ๊วหรือน้ำอะไรสักอย่างสีดำๆ แต่มันเหม็นคาวแบบแปลกประหลาดมาก หมูสับมันไม่น่าจะมีความคาวได้ขนาดนี้จริงๆ
ไข่ลวกร้านนี้ เจ๊แกตอกไข่ดิบๆใส่ไปในโจ๊กเลย ตอนตักข้าว ยางไข่ขาวใสๆนี่เหนียวติดช้อนมาเลย
สุดท้ายที่โคตรจะรับไม่ได้ คือเหล่าบรรดาเครื่องในที่ประเคนมาให้ ตับโคตรเหม็นคาวเลือด ทั้งๆที่ต้มมาจนแห้งราวกับตับของคนเป็นโรคตับแข็ง แล้วอีกอย่างหนึ่งคือไส้หมู ที่ราวกับว่าเจ๊แกพึ่งผ่าออกมาจากท้องหมูสดๆ แล้วลวกใส่ชามเลย เหม็นขี้มาก ร้สึกเหมือนกำลังเคี้ยวขี้อยู่ในปาก
ขนาดผมเป็นสายเปิปพิศดาร เจอโจ๊กร้านนี้เข้าไป ผมไปไม่เป็นเลย
ตอนเด็กๆที่บ้านเคยสอนว่า ต่อให้ไม่อยากอาหารขนาดไหน ก็สมควรกินให้ได้อย่างน้อยสัก 3 คำ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
คำแรก "พระพุทธ" กินข้าวที่คล้ายอ้วกกับหมูสับยมบาล
คำที่สอง "พระธรรม" กินเครื่องในเหม็นๆปนกับไข่ไก่สดๆ แทบอ้วก
สุดท้ายไปได้แค่สองคำ มันไปไม่ถึง "พระสงฆ์" จริงๆ อาราธนาพระรัตนตรัยไม่จบ พระสงฆ์ไม่ต้องฉันท์
ดื่มน้ำบ้วนปากแล้วแยกทางทันที
กลายเป็นเข้าใจในชีวิตถ่องแท้เลยว่า การที่เค้าขายอาหาร ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะทำอาหารที่กินได้
บางเจ้ามันยิ่งกว่าไม่อร่อย ... มันกินเข้าไปไม่ได้เลยจริงๆ
ไม่อยากใช้คำว่าความมั่นใจ แต่อยากใช้คำว่า "หน้าด้าน" มากกว่า เหมือนถูกหลอกถูกต้มตุ๋นยังไงไม่รู้
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ต้องเสียตังค์จ่ายอาหารไปเกือบร้อย เพื่ออาหารที่กินไม่ได้ขนาดนี้
จากประสบการณ์ของผม มันไม่ใช่แค่ไม่อร่อย แต่มันกินไม่ได้เลยจริงๆ
เมนูที่เคยโดนก็คือ ร้านโจ๊กหมูรถเข็น ณ ชายทะเลแห่งหนึ่ง
แค่โจ๊กหมูบ้านๆธรรมดา มันสามารถเลยเถิดไปเป็นอาหารเหวนรกอะไรก็ไม่รู้
ข้าวโจ๊กไม่มีความเนียน ข้าวยังมาเป็นเม็ดๆท่อนๆ ดูแล้วเหมือนอ้วกที่พึ่งแหวะออกมา
หมูร้านนี้ใช้หมูสับไปผัดกับซีอิ๊วหรือน้ำอะไรสักอย่างสีดำๆ แต่มันเหม็นคาวแบบแปลกประหลาดมาก หมูสับมันไม่น่าจะมีความคาวได้ขนาดนี้จริงๆ
ไข่ลวกร้านนี้ เจ๊แกตอกไข่ดิบๆใส่ไปในโจ๊กเลย ตอนตักข้าว ยางไข่ขาวใสๆนี่เหนียวติดช้อนมาเลย
สุดท้ายที่โคตรจะรับไม่ได้ คือเหล่าบรรดาเครื่องในที่ประเคนมาให้ ตับโคตรเหม็นคาวเลือด ทั้งๆที่ต้มมาจนแห้งราวกับตับของคนเป็นโรคตับแข็ง แล้วอีกอย่างหนึ่งคือไส้หมู ที่ราวกับว่าเจ๊แกพึ่งผ่าออกมาจากท้องหมูสดๆ แล้วลวกใส่ชามเลย เหม็นขี้มาก ร้สึกเหมือนกำลังเคี้ยวขี้อยู่ในปาก
ขนาดผมเป็นสายเปิปพิศดาร เจอโจ๊กร้านนี้เข้าไป ผมไปไม่เป็นเลย
ตอนเด็กๆที่บ้านเคยสอนว่า ต่อให้ไม่อยากอาหารขนาดไหน ก็สมควรกินให้ได้อย่างน้อยสัก 3 คำ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
คำแรก "พระพุทธ" กินข้าวที่คล้ายอ้วกกับหมูสับยมบาล
คำที่สอง "พระธรรม" กินเครื่องในเหม็นๆปนกับไข่ไก่สดๆ แทบอ้วก
สุดท้ายไปได้แค่สองคำ มันไปไม่ถึง "พระสงฆ์" จริงๆ อาราธนาพระรัตนตรัยไม่จบ พระสงฆ์ไม่ต้องฉันท์
ดื่มน้ำบ้วนปากแล้วแยกทางทันที
กลายเป็นเข้าใจในชีวิตถ่องแท้เลยว่า การที่เค้าขายอาหาร ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะทำอาหารที่กินได้
บางเจ้ามันยิ่งกว่าไม่อร่อย ... มันกินเข้าไปไม่ได้เลยจริงๆ
ไม่อยากใช้คำว่าความมั่นใจ แต่อยากใช้คำว่า "หน้าด้าน" มากกว่า เหมือนถูกหลอกถูกต้มตุ๋นยังไงไม่รู้
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ต้องเสียตังค์จ่ายอาหารไปเกือบร้อย เพื่ออาหารที่กินไม่ได้ขนาดนี้
สมาชิกหมายเลข 7304946 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 5747451 สยอง, สมาชิกหมายเลข 3176639 ขำกลิ้ง, ตโมนุท ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6514277 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 6407108 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 6025137 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 3285402 ขำกลิ้ง, ทานตะวันในสายหมอก ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 3262927 ขำกลิ้งรวมถึงอีก 248 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 61
เคยเข้าไปร้านก๋วยเตี๋ยวรีโนเวทหรูหราร้านนึง
อยู่แถวที่พัก แต่ผ่านมาสักพักก็แทบไม่เห็นคนเข้า
เรามันลิ้นจระเข้กินอะไรก็ได้ ไหนๆ ก็อุดหนุนสักที
วันนั้นเห็นคนกินอยู่โตธนึง เข้าไปนั่งกินดันเจอเรื่องพอดี
คนขาย: รสชาติเป็นไงบ้างครับ ติมชมได้นะ
ลุงโต๊ะข้างๆ : น้อง น้ำซุปมันเค็มมากๆ กินไม่ได้ น้องลองปรับดูนะ
คนขาย : เค็มอะไรลุง ผมซื้อสูตรมาแบบนี้ สูตรนี้ขายดีมากผมปรับไม่ได้หรอก
ลุงโต๊ะข้างๆ : แต่มันเค็มจนกินไม่ไหวเลยจริงๆนะ
คนขาย(เดินไปตักซุปในหม้อชิม) : ไม่เค็มครับ ถ้าลุงจะมาก่อกวนร้านลุงไปเถอะ ถ้วยนี้ผมไม่คิดตัง
ลุงโต๊ะข้างๆ : ตามใจ กุมากินอุตส่าห์หวังดีบอก ราคาแค่นี้ไม่มาหลอกกินฟรีหรอก (แล้วก็ควักตังจ่ายเดินออกไป)
ตอนนี้เหลือเราโต๊ะเดียว คนขายก็หันมาถาม
คนขาย : น้องคิดว่าเป็นยังไงครับ
เรา: ก็รสจัดไปนิดนึงอ่ะค่ะ (พยายามตอบแบบซอฟๆ ความจริงคือ เค็มชิหาย เค็มยิ่งกว่าซดน้ำปลาเพียวๆ ลิ้นชา เส้นก๋วยเตี๋ยวแบบกระด้างเหมือนแทะพลาสติก หมูสดนี่ไม่สุกขนาดเคี้ยวแล้วเหนียวไม่ขาด มรุงไปซื้อสูตรที่หนายมา!!!)
คนขาย: รสไม่จัดนะ พี่ทำตามสูตรเป๊ะ น้องลิ้นไม่ถึงหรือเปล่า
เรา: สงสัยคงงั้นอ่ะค่ะ (เรายิ้มๆ แล้วหยุดแหลก เรียกเก็บตังแล้วออกร้านตามลุงไป)
ถ้ารับความเห็นคนอื่นไม่ได้แล้วจะมาถามให้ลูกค้าติชมทำไม
อย่างเคืองอ่ะ มาว่าเราลิ้นไม่ถึง ถ้าเราลิ้นไม่ถึง คนอื่นก็น่าจะไม่ถึงพอกัน ไม่แปลกใจว่าทำไมไม่มีคนเข้าร้าน ทั้งๆที่รีโนเวทร้านสวยมากๆ เพราะทั้งเจ้าของอีโก้ อาหารก็ห่วย
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวที่รสชาติห่วยแตกขนาดนี้มาก่อน
แน่นอนว่าขายประมาณเกือบครึ่งปีก็ปิดตัวไป (อึดเหมือนกันนะ)
อยู่แถวที่พัก แต่ผ่านมาสักพักก็แทบไม่เห็นคนเข้า
เรามันลิ้นจระเข้กินอะไรก็ได้ ไหนๆ ก็อุดหนุนสักที
วันนั้นเห็นคนกินอยู่โตธนึง เข้าไปนั่งกินดันเจอเรื่องพอดี
คนขาย: รสชาติเป็นไงบ้างครับ ติมชมได้นะ
ลุงโต๊ะข้างๆ : น้อง น้ำซุปมันเค็มมากๆ กินไม่ได้ น้องลองปรับดูนะ
คนขาย : เค็มอะไรลุง ผมซื้อสูตรมาแบบนี้ สูตรนี้ขายดีมากผมปรับไม่ได้หรอก
ลุงโต๊ะข้างๆ : แต่มันเค็มจนกินไม่ไหวเลยจริงๆนะ
คนขาย(เดินไปตักซุปในหม้อชิม) : ไม่เค็มครับ ถ้าลุงจะมาก่อกวนร้านลุงไปเถอะ ถ้วยนี้ผมไม่คิดตัง
ลุงโต๊ะข้างๆ : ตามใจ กุมากินอุตส่าห์หวังดีบอก ราคาแค่นี้ไม่มาหลอกกินฟรีหรอก (แล้วก็ควักตังจ่ายเดินออกไป)
ตอนนี้เหลือเราโต๊ะเดียว คนขายก็หันมาถาม
คนขาย : น้องคิดว่าเป็นยังไงครับ
เรา: ก็รสจัดไปนิดนึงอ่ะค่ะ (พยายามตอบแบบซอฟๆ ความจริงคือ เค็มชิหาย เค็มยิ่งกว่าซดน้ำปลาเพียวๆ ลิ้นชา เส้นก๋วยเตี๋ยวแบบกระด้างเหมือนแทะพลาสติก หมูสดนี่ไม่สุกขนาดเคี้ยวแล้วเหนียวไม่ขาด มรุงไปซื้อสูตรที่หนายมา!!!)
คนขาย: รสไม่จัดนะ พี่ทำตามสูตรเป๊ะ น้องลิ้นไม่ถึงหรือเปล่า
เรา: สงสัยคงงั้นอ่ะค่ะ (เรายิ้มๆ แล้วหยุดแหลก เรียกเก็บตังแล้วออกร้านตามลุงไป)
ถ้ารับความเห็นคนอื่นไม่ได้แล้วจะมาถามให้ลูกค้าติชมทำไม
อย่างเคืองอ่ะ มาว่าเราลิ้นไม่ถึง ถ้าเราลิ้นไม่ถึง คนอื่นก็น่าจะไม่ถึงพอกัน ไม่แปลกใจว่าทำไมไม่มีคนเข้าร้าน ทั้งๆที่รีโนเวทร้านสวยมากๆ เพราะทั้งเจ้าของอีโก้ อาหารก็ห่วย
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวที่รสชาติห่วยแตกขนาดนี้มาก่อน
แน่นอนว่าขายประมาณเกือบครึ่งปีก็ปิดตัวไป (อึดเหมือนกันนะ)
สมาชิกหมายเลข 7304946 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 5053483 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5404924 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6025137 ขำกลิ้ง, ทานตะวันในสายหมอก ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, พ ล อ ย สี น ว ล ขำกลิ้ง, mink_c ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1452018 ถูกใจ, อาลามัง ขำกลิ้งรวมถึงอีก 79 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 8
เขามั่นใจว่า ถ้าเขาอยู่เฉยๆ เขาอดตายแน่
ตโมนุท ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 6129661 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 4729673 ขำกลิ้ง, คนคลองสาน ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 1628586 ขำกลิ้ง, moopeepink ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 3730540 ถูกใจ, okb ถูกใจ, มิ้กกี้เม้าส์ติดกิ๊บสีชมพู ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 5256924 ถูกใจรวมถึงอีก 89 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 59
จะซื้อข้าวกินทำไมต้องคิดถึงปัญหาชีวิตของแม่ค้าด้วย ไม่อร่อยก็คือไม่อร่อย เลิกซื้อ ไม่คิดจะไปสอนหรือติชมด้วย ธุระไม่ใช่ ไม่ได้เป็นเพื่อนเป็นครูเป็นญาติพี่น้อง เราเป็นลูกค้าก็เอาเงินเราย้ายไปร้านที่ถูกปากเรา คนอื่นที่กินอร่อยก็ซื้อต่อไป ถ้าไม่มีใครว่าอร่อยเลยก็เจ๊งไปเองนั่นแหละ
สมาชิกหมายเลข 6514277 ถูกใจ, No need to carry on ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5404924 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1452018 ถูกใจ, MeaoNoi ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3730540 ถูกใจ, ouyulala ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1824805 ถูกใจ, the chubby knight ถูกใจ, ยัยแมวเอ๋อ ถูกใจรวมถึงอีก 19 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
อร่อยหรือไม่อร่อย ต่างจิตต่างใจครับ อาหารที่ผมคิดว่ารสชาติห่วยแตกที่สุดเช่นทุเรียน คนส่วนใหญ่กลับคิดว่ามันอร่อยสุดๆ
สมาชิกหมายเลข 6514277 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1932133 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1703243 ขำกลิ้ง, Little grey cells ถูกใจ, น้าพร ขำกลิ้ง, สวยเริ่ดไปวันวัน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2993630 ถูกใจ, Mene Selene ถูกใจ, กุ้งบก ถูกใจ, คนเกิดวันที่28 หลงรักรวมถึงอีก 37 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คนที่ทำอาหารไม่อร่อย แต่ยังทำอาหารมาขายคนอื่น อยากทราบว่า เขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ?
เขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ?