เรื่องมีอยู่ว่า ผู้ปกครองนักเรียนมาโวยวายว่าครูทำไมปล่อยให้ลูกไม่เข้าเรียน ซึ่งครูก็ได้อธิบายไปแล้วว่า ครูตามแล้ว แต่นักเรียนไม่เข้าเรียนตั้งแต่เข้าแถว คือผู้ปกครองมาส่งตอนเช้า นักเรียนเดินเข้าโรงเรียนแต่แอบออกไปตามป่าข้างโรงเรียน โรงเรียนไม่มีรั้วรอบ ซึ่งโรงเรียนมีพื้นที่เป็นร้อยกว่าไร ครูไม่สามารถดูได้โดยรอบอยู่แล้ว ครูเช็คตอนเข้าแถวเค้าก็ไม่เข้าแถว แล้วไม่มาเรียนเลยทั้งวัน บางวันมีคนมาบอกว่าเค้าอยู่ป่าตรงนี้ ครูเข้าไปตามถึงในป่า เค้าก็วิ่งหนีครูออกไป ครูตามไม่ทัน ซึ่งเค้าจะออกไปกับคนข้างนอกซึ่งน่าจะเป็นวัยรุ่นหรือ นร ที่เรียนไม่จบแถวบ้าน และแถมยังจะชวนเพื่อนคนอื่นๆไปด้วย ถ้าไม่ไป เค้าก็จะขู่เลิกคบ ซึ่งเด็ก ม ต้น เป็นอะไรที่เชื่อเพื่อนมาก พอครูแจ้งไปที่ผู้ปกครอง ผู้ปกครองนอกจากจะไม่ช่วยเช็ค หรือติดตามแถวบ้านของตนเองแล้ว ยังด่าครูกลับด้วยว่าเป็นครูประสาอะไรไม่ดูแล อยู่ในโรงเรียนแท้ๆปล่อยให้เด็กออกไปได้ เราก็อธิบายไปตั้งแต่ต้นแล้ว ก็ไม่ฟัง ก็บอกได้คำเดียวว่าไม่ว่างไปตามหรอก ต้องทำงาน ซึ่งเราก็รู้มาอีกทีว่าครอบครัวของเด็กคนนี้ พ่อออกไปตีไก่แต่เช้า แม่มาส่งลูกแล้วก็ไปเล่นไพ่ ทั้งพ่อและแม่กว่าจะกลับก็เที่ยงคืนตีหนึ่ง ส่วนพี่ชายของเด็ก เรียนไม่จบแม้กระทั่ง ป.6 นอนอยู่บ้าน และที่เค้าพูดกันพี่ชายเด็กเป็นคนส่งยาอีกด้วย แล้วเด็กคนนี้ก็มีแววเหมือนจะช่วยพี่ชายเอายามาปล่อยที่ป่าข้างโรงเรียนอีกด้วย อันนี้ที่ได้ยินนักเรียนคนอื่นพูดมา หนักใจมาก เราไม่อยากให้เค้าเป็นแบบนี้ และก็ไม่อยากให้เค้าต้องมาพา นร คนอื่นๆไปเป็นแบบเดียวกับเค้า แต่ที่เราหนักใจที่สุดคือผู้ปกครองที่ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเลย เราจะจัดการอย่างไร ให้คนที่จะเป็นพ่อเป็นแม่คนไม่ว่าจะพร้อมหรือไม่พร้อม มีจิตสำนึกในการที่จะรับผิดชอบต่อชีวิตลูก ไม่ใช่ผลักภาระให้ครูหรือบุคคลอื่นๆในการขัดเกลาลูกแต่ฝ่ายเดียว เพราะเด็กจะดีได้ทุกฝ่ายต้องช่วยกัน ที่โรงเรียนดี ที่บ้านต้องดีด้วย แล้วเราจะได้มีบุคลากรของชาติที่มีคุณภาพน่ะครับ