สายรุ้งเรียว เกี่ยวโค้ง ตรงขอบฟ้าวางทาบทา ดูงาม เมื่อยามสายหลังหยาดหยด ร่วงกรุ่น พิรุณปราย รุ้งทอสาย เลิศล้ำ อร่ามตา สะท้อนแสง สีคราม งามไสว กลางน้ำใส โอบ

⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡˚☽˚｡⋆  ⋅˚₊‧ ୨୧ ‧₊˚ ⋅ หวนลม ห่มล้อม ห้อมหลอมหวน หมุนรวน ม้วนเรื่อ เมื่อรอบหมุน จุนแสง แจ้งสร่าง จ่างส่องจุน นานอุ่น&

ยามฝนรินดินอุ้มแสนชุ่มฉ่ำ ห้วงธารน้ำเอ่อท้นล้นฝั่งสอง พฤกษาดื่นชื่นหยาดสาดละออง ดั่งรักปองครองสมรื่นรมย์ใจ ครั้นเหมันต์ฝันหวานวิมานแก้ว น้ำค้างแวววาวรับอรุณใส หญ้ายอดอ่อนร่อนพริ้วปลิวลมไกว ปานท่องในส

..ประหนึ่งม่าน สัญญาณไพร ฉายแสงปลุก สาดส่องสุก ซุกไซ้ เป็นสายสี กระซิบเตือน เพื่อนพงป่า วนาลี ด้วยไมตรี คลี่ฉาย ทักทายมา วันใหม่เยือน เพื่อนเกลอ เธอจงตื่น ยิ้มระรื่น ฟื้นรับ กับอุษา เหนื่อยล้าโรย ระโ

พิรุณโรยโปรยฉ่ำกระหน่ำสาย ริ้วเส้นลายหล่นปรายเป็นสายฝน ละอองน้ำชุ่มชื่นระรื่นชล หลากไหลล้นกระแสสินธ์ุร่วงรินลาม เกาะเม็ดหยาดลงสาดเรี่ยราดพื้น ดารดื่นชื่นชุ่มชะอุ่มหลาม ไม้ใบงามสอดรับ ประดับความ ฟื้น