ผมทำอะไรให้ภรรยาเล็กๆน้อยๆ ผมก็บอก เพราะรักนะ(ผมคิดว่ามันเป็นการเอาใจใส่)เช่น เธอบอกอยากไปกินร้านนั้นไกลหน่อย ผมก็พยายามพาไป ทีวีเสียเธออยากได้ทีวีจอใหญ่ผมก็เปลี่ยนให้ เธอมีปัญหามาปรึกษาผมก็ไปช่วยแก้ให้ เธอเครียดอยากกอดเรียกผมไปหาผมก็ไปให้ เธอป่วยเป็นไข้ผมไปหาซื้อยาซื้ออะไรให้ ชงเกลือแร่ให้ แต่ไม่ได้บอกว่าเพราะรักทุกครั้งหรอก จนมาวันนี้เธอยืนรีดผ้าแล้วผมเห็นมุมเฉียงดูทีวีไม่ชัดมันสะท้อนเเสงก็เลยไปหันทีวีเอียงมาให้เธอดูจะได้ชัดขึ้น ผมก็บอกดีขึ้นมั้ย ชัดขึ้นนะ เห็นดูเอียงๆมันไม่ชัด รักนะ เธอว่าผมกลับทันทีว่าทำไมต้องทวงบุญคุณ คนอื่นเขาก็ทำกันปกติ เธอก็ทำไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลย เช่น เธอซักผ้าให้ รีดผ้าให้ หาข้าวปลาให้กิน ล้างจานให้ ไม่เห็นต้องมาบอกว่าเพราะรัก ไม่เคยทวงบุญคุณผมเลย ผมเลยอ้าว คิดในใจ ผมก็ทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวก็ไม่เคยพูดทวงบุญคุณเหมือนกัน มันเป็นเรื่องปกติที่ต้องทำอยู่แล้วไม่ใช่รึ เธอโวยวายว่าทำไมต้องทวงบุญคุณ ผมเลยบอกกลับไปว่า ผมทวงบุญคุณเหรอพูดแค่นี้ งั้นต่อไปนี้จะเลิกยุ่งอีกละ ไม่ต้องคุยละกันถ้าไม่จำเป็นจริงๆ(ทั้งที่พรุ่งนี้นัดกันไว้เธออยากกินของอร่อยร้านนึงให้ผมพาไปผมก็ตามใจพาไป เเละ ต้องไปช่วยเเก้ปัญหาให้เธอเรื่องนึง เธอบอกถ้าผมไปไม่ช่วยงั้นก็ปล่อยมันไม่ต้องแก้(เพราะเธอจะไม่ยอมไปคนเดียวถ้าผมไม่ไป)) ตกลงผมต้องไปใช่มั้ย ไม่งั้นผมผิดหรอที่ไม่ยอมช่วย

ตกลงผมพูดทวงบุญคุณหรอ ผมงง วิพากษ์วิจารณ์ได้เลย ผมจะได้รู้ตัว ขอบคุณครับ