ขอเล่าจากเริ่มเลยนะคะ ครอบครัวเราพ่อกับเเม่เลิกกันค่ะ อยู่คนละบ้าน เขาก็เลิกกันตั้งเเต่เรายังเด็ก แต่เราก็ไม่รุ้สึกขาดอะไร เราก็ไปๆมาๆบ้านพ่อบ่อยๆ เพราะส่วนใหญ่เราอยู่ทางฝั่งเเม่ เราอยู่กับยายค่ะ เรามีพี่น้อง3คนเราเป็นคนโต ตอนเด็กเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก พอโตขึ้นมาหน่อยประมาณป.3 น้องคนกลางเราก็อยู่ป.1 นายก็เริ่มดุ เริ่มว่าเรา แต่ก้อป้นเเค่บางช่วง จนผ่านไปเลื่อยๆเราก้ชินกับมัน แต่พอเราอยู่ป.5พ่อเราก้เสียไปด้วยโรคมะเร็ง เราก้เลยต้องพึ่งยายเกือบเต็มตัวเลยล่ะค่ะ แต่จุดเริ่มต้นของกระทู้มันก้อยุ่ตรงนี้ ย่าเรามาคุยกะยายว่าจะขอน้องคนกลางเราไปเลี้ยงที่นุ้นเพราะจะได้แบ่งเบาเรื่องทางการเงิน ของที่นี้ด้วย ยายเราไม่ยอมค่ะ ไม่รุ้ทำไมเหมือนกัน เขาบอกเหตุผลเดียวว่าทำไมตอนเด็กถึงไม่เอาไปอยุ่เลยจะมาเอาไปทำไมตอนนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนย่าของเราก้มาคุยกะยายตั้งเเต่เราอยู่อ.3 ว่าจะขอเรากับน้องไปคนกลางไปเลี้ยง ยายไม่ยอมให้เรากับน้องคนกลางไปอยุ่กับย่า แต่ก้มาด่าเราว่าประมาณแบบนิสัยเหียแบบนี้ก็ไปอยุ่กับย่าไป มันก้เกิดคำถามในหัสเราตลอดเลย ว่าทำไมเขาไม่ปล่อยเราไปสักที ยายชอบกดดันเรื่องเกรดเรื่องการเรียน ยายชอบบอกว่าหาเงินมาส่งพวกแต่ละบาทมันก้ไม่ได้ง่าย เเล้ว!!ทำไมไม่ปล่อยกูไป