เรามีเรื่องราวที่จะเล่าให้ เป็นความรักเพศเดียวกันนะคะ มันอาจจะดูงงหรือใครคิดว่าเราบ้าก็ตาม เราได้รู้จักกับคนนึงผ่านค่ายแห่งหนึ่งซึ่งครั้งแรกที่เข้าเรารู้จักกับคนนี้แต่ไม่ได้สนิทไรกันมากเค้าก็มีแฟน จนเมื่อล่าสุดที่ผ่านมาประมาณ 2 ปี เรากลับมาเจอกันอีก เราได้รู้จักกัน ได้สนิทกันมากขึ้น ครั้งนี้เค้าไม่มีแฟน จนออกจากค่าย เราได้มีการคุยกันเรื่อยๆเราได้สนิทกันมากขึ้นสนิทมากๆจนความรู้สึกของเราสองคนเปลี่ยนไป เราเริ่มเปิดใจคุยกันมากขึ้น เราเป็นคนที่ผิดหวังกับความรักบ่อยมากแล้วคนๆนี้เป็นอะไรหลายๆอย่างในตัวเรา เราเริ่มมีการไปหาไปเที่ยวด้วยกันไปกินนู่นนี่ซื้อของถ่ายรูป เค้าทำดีกับเราทุกอย่างเทคแคร์นู่นนี่นั้น แล้วความรู้สึกนี้มันเริ่มต้นจากคำว่าเพื่อน เรารู้ว่าคนนี้เป็นยังไง เจ้าชูุ้คนคุยเยอะ เราไม่เคยเปิดใจให้ผู้หญิง แต่เราลองเปิดใจจนความรู้สึกมันมากขึ้นๆเรื่อยๆจนเรารักเค้า เมื่อไม่นานมานี้เค้าเริ่มเปลี่ยนไป คุยแปลกขึ้น จนถึงวันสำคัญของเราเป็นวันเกิดเค้ามาย้อนหลัง เป็นคำที่เราจำขึ้นใจที่สุด คือคำว่า "ไม่ลืมวันเกิดเพื่อนหรอก" 555555เราตลกตัวเองมากที่สำคัญตัวผิดไปที่แท้เราก็เป็นแค่เพื่อน เป็นตัวเลือกของเค้าหลังจากนั้นเค้าก็อ่านไม่ตอบ เพราะเค้าก็มีคนอื่น เราตลกมากเค้าหยอดเราทุกอย่างจนเรารู้สึกแล้วเค้าก็ไปโยไม่ได้บอกลาหรือมีสาเหตุอะไรที่บอกได้เลยว่าเลิกคุยกันแจ่ไปด้วยความที่เราก็งงและเจ็บมาก เค้าคงจะมีความสุขอยู่ตอนนี้แต่ทำไมเรากับต้องเสียใจ อยากมูฟออน