ผลงานเรื่องที่  9 ของผู้กำกับภาพยนตร์ เควนติน  ทาแรนทิโน  Once Upon A Time In Hollywood เป็นเรื่องราวที่นำเหตุการณ์ต่างๆมาร้อยเรียงกับเรื่องหลักที่ต้องการจะเล่าสู่แฟนหนังของเขาในสไตล์เควนติน ซึ่งหนังเควนตินจะมีบทสนทนาที่ยาว และคมคายในการสนทนาโต้ตอบของตัวละครระหว่างกันและกันทำให้คนดูต้องคิดตาม เพราะจะแฝงการจิกกัดในเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากตัวผู้กำกับใส่ลงไปในหนังเขาทุกครั้ง และมันก็ไม่ต่างจากผู้ชมเองก็คิดเช่นนั้น ซึ่งมันอิงบนพื้นฐานของความมีเหตุผลการใช้ชีวิตเราๆกันเอง เป็นที่แน่นอนว่าผมชื่นชอบหนังพี่เควนติน  ทาแรนทิโน มาก และด้วยความคิดเขาก็นำมาซึ่งบทอันยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่ง

            เรื่องราวหลักของ Once Upon A Time In Hollywood เป็นการนำเรื่องราวของนักแสดงคนหนึ่งเป็นตัวตั้ง และมีดาราดังๆพร้อมทั้งคนดังในวงการฮอลลีวู้ดทีถูกนำเสนอในหนังใหม่นี้  นอกจากนั้นก็มีการสร้างตัวละครมาเพื่อเชื่อมโยงกับในเรื่องราวหลัก..ในเรื่องราวรอง.. ในเรื่องราวอื่น..เข้าหากันได้อย่างแนบเนียน ซึ่งทั้งหมดนี้คือเรื่องราวในยุคปลายทศวรรษที่ 60 ที่ถูกนำมาเขียนเป็นบทภาพยนตร์ชวนเสียดสี ยอกย้อน เหมือนดังว่าผมได้ดู Forrest Gump ในแบบฉบับของพี่เควนติน แน่นอนว่า Forrest Gump เป็นหนังที่ออกแนวคิดบวก แต่พี่เควนติน ก็ยังทำมันออกได้ดีผสานความดิบ กร้าว รุนแรง โหดร้าย ให้เป็นในแนวทางเชิงบวกในท้ายสุดของภาพยนตร์ ซึ่งตรงนี้ผู้ชมเองหากไม่มีปูมหลังของตัวละครในเรื่องราวหลัก ก็จะทำให้ไม่เข้าใจในเรื่องราวที่พี่เควนตินนำเสนอ  ซึ่งการที่เขาทำหนังเรื่องราวแบบนี้ออกมาสู่แฟนหนังในลักษณะนี้นับว่ามีความเก่งมาก และกล้ามาก เพราะความที่ไม่มีความเป็นหนังตลาด แต่ก็ยังสร้างสรรค์งานหนังดีดีออกมาได้น่าประทับใจ


            ว่ากันถึงการได้ดาราระดับใหญ่ๆ ที่มาร่วมงานในหนังเรื่องนี้นั้น  ผมคิดผู้ชมไม่ผิดหวังแน่นอนเลยล่ะครับ กับการแสดงอย่าง             ลีโอนาร์โด  คิคาร์ปรีโอ กับ แบรด  พิตต์ ดูเข้าขารับส่งบทกันอย่างลงตัวมาก ทั้งคู่แสดงออกถึงมิตรภาพที่ผมจับต้องได้จากการแสดงที่ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าจับใจ ทำให้อยากดูหนังของทั้งคู่แสดงร่วมกันอีกเลยครับ บทบาททั้งสองถือเป็นตัวละครที่มีความต่างของสถานภาพกัน อีกคนคือดาราดัง  กับอีกคนคือนักแสดงสตั๊นแมน แต่ทั้งสองตัวละครต่างให้ความเคารพกันและกัน น้ำใจไมตรีต่อกัน  โดยไม่มีสถานภาพมากีดขวาง เหมือนกับ มาร์โก้ ร๊อบบี้ ที่เธอเป็นดารา  และอยู่ในสังคมที่แวดล้อมด้วยความหรูหรา  ตัวเธอเองก็มีจิตใจที่ดีต่อสาวโบกรถริมทางคนหนึ่ง  หรือแม้กระทั่งการที่จะเข้าไปชมหนังตัวเองแบบไม่อยากเสียเงิน ก็รู้จักที่จะพูดคุยกับพนักงานขายตั๋วหน้าโรง ช่างให้ความรู้สึกเป็นมิตร จนทำให้ได้เข้าไปชมหนังที่ตัวเองแสดงสมใจในรอบหนังปกติเช่นนี้  ผู้ชมก็จะได้เห็นฉากความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อนมนุษย์ในหนังของพี่เควนตินในหลายฉากที่ถูกสอดแทรกอย่างลงตัว (ไม่รู้ว่าต้องการบอกหรือสื่อถึงกลุ่มที่วิจารณ์หนังเขาในเรื่องความรุนแรงหรือไม่นะครับ ประมาณว่าข้าเควนติน ทาแรนทิโน ก็ทำหนังออกมาในเชิงบวกเป็นนะ ถ้ากลุ่มคนพวกนั้นได้มาดูหนังใหม่ของเขา เหมือนต้องการแสดงฝีมือให้ประจักษ์)

            แฟนหนังที่โหยหาอารมณ์หนังยุค  60 น่าจะชี่นชอบบรรยากาศที่ล้อมรอบในหนังนี้ ทั้งการแต่งกาย หน้าผม และบรรดานักแสดงดังในอดีต เพลงที่เปิดจากแผ่นเสียงที่นำมาเกี่ยวข้องเชื่อมโยงในหนังเรื่องนี้  ก็น่าจะทำให้หายคิดถึงกับช่วงเวลายุคดังกล่าว กับการดื่มด่ำกับหนังตลอด 169 นาที ที่ คอหนัง  ไม่ควรพลาดชม Once Upon A Time In Hollywood
 

            ตลอดการชมหนังมาตั้งแต่ต้นจนมาสู่ไคลแม็กซ์ตอนท้าย ผมนี่อึ้งกับการหักมุมของหนัง เพราะพี่ท่านเปลี่ยนไป  หรือเพราะเจตนารมณ์อันใดก็ตามแต่ในความคิดของยอดผู้กำกับหนังอย่างเควนติน ผมชื่นชอบมากกับการหักมุมของหนังในแบบนี้ เพราะผมคิดว่ามันจะเป็นความสวยงาม และให้เกียรติต่อดารานักแสดง และครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราว กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้น  และในอีกมุมหนึ่งก็สะท้อนให้เห็นว่าในชีวิตจริงนั้นมันช่างต่างกับโลกมายานัก  และมันก็เป็นสัจธรรมที่แท้จริงไม่เปลี่ยนแปลง

ปล. ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเรื่องราวต่อท้ายเครดิต  ทั้งภาพเคลื่อนไหว และเสียงประกอบ

คะแนน:   8.5 /10   

ภาพยนตร์ยาว: 169 นาที

เรทภาพยนตร์:   R  เหมาะกับอายุ 18 ปีขึ้นไป

ผู้กำกับภาพยนตร์ และ บทภาพยนตร์โดย:   เควินติน ทาแรนทิโน

นักแสดง:   ลีโอนาร์โด  คิคาร์ปรีโอ,   แบรด  พิตต์,   มาร์โก้  ร๊อบบี้,   อัล  ปาชิโน,   ดาโกต้า  แฟนนิ่ง

โรงภาพยนตร์:   เอสพลานาดซีนีเพล็กซ์ แคราย โรงที่ 10 MMAX