เราพักอยู่หอในมหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ ตอนแรก เรามีเมทปีเดียวกัน1 คน นามสมมุติ ที อยู่ด้วยกัน (ที มีเพื่อนสนิทคือเพื่อนที่เคยมีเรื่องโกรธกับเรา แต่ตอนนี้เราไม่ได้มีปัญหากันแล้ว เพราะงานกลุ่มเราก็เคยทำร่วมกันแต่เราก็เฉยๆกับเพื่อนคนนี้แล้ว ) และน้องปีอื่นอีก2คน ช่วงแรกก็อยู่กันปกติต่างคนต่างอยู่ไม่มีปัญหาอะไร น้อง2คนสนิทกันด้วยความที่เป็นปีเดียวกัน เพื่อนที่อยู่ปีเดียวกับเรา ที เป็นคนร่าเริง คุยสนุก และเข้ากับน้องมั้ง เลยสนิทกันอยู่3 คน เราคืออยู่ในห้องก็ไม่ค่อยสนิทกับใคร เราเลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย วันๆเมทในห้องก็คุยกันเรื่องผู้ชายส่วนใหญ่ เราออกแนวเกาหลีเป็นติ่งคุยกับใครไม่รุ้เรื่องยิ่ง นักแสดงไทยยิ่งไม่รุ้จัก เราก็เข้าใจเลยไม่อะไร ต่อมาน้อง2คนย้ายออกไปทีก็อยู่กับเรา2คน แบบเป็นคนเงียบๆ ไปเลยคือต่างคนต่างอยู่ ปีต่อมามีเมทใหม่เข้ามา2 คน ตอนน้องเข้ามาเราคุยกันเรื่องเวลาที่มีปัญหาอะไรหรือข้องใจอะไรกับเราให้บอกตรงๆ เพราะเราเคยมีปัญหากับเพื่อนแล้วไม่บอกกัน ไม่คียกันจนเสียเพื่อนกันแตกหักกันไป น้องบอกว่าโอเค. น้องเป็นคนตรงอยู่แล้ว มีปัญหาอะไรจะบอก ตอนน้องเข้ามาอยู่เราก็สนิทกันเร็วด้วยความที่ติ่งเหมือนกันเลยคุยกันง่าย แล้วทียังไม่เข้าหอน้องเลยสนิทกับเรามากกว่า เพราะอยู่กับเรามาหลายวัน แล้สหลังจากนั้นทีกลับมาหอ ก็ทำตัวปกติกันนะ น้องก็คุยแต่คงไม่สนิทเท่าเราก็เลยสนิทมากกว่า แต่เรารู้สึกว่าทีเปลี่ยนไป ที จากที่ไม่เคยดูเกาหลีก็ดู เปิดเพลงฟัง ทำตัวแปลกๆ ตอนอยู่กับเราทีจะเงียบๆ แต่พอน้องเข้ามาก็เปลี่ยนไป ทำตัวเป็นเด็กมากขึ้น กลัวแมลงตัวเล็กจนร้องเสียงดัง กรี๊ดลั่นห้อง แกล้งเตะเท้าน้องจนน้องว่าแต่ก็เล่นกัน กวนน้องเวลานอนจนทำเสียงดังกัน มีวันนึงเมทเราไปกินอาหารกัน3คนเราไม่ได้ไป พอกลับมาเมทที่เป็นน้องก็ไม่พูดกับเราอีกเลย เราเคยถามตัวต่อตัวว่าน้องเป็นอะไรมีปัญหาอะไรกับเราหรือเปล่าถึงไม่พูดด้วย น้อง2คนบอกเราว่าไม่มี. ไม่ได้เป็นอะไร ซึ่งมันขัดกับการกระทำที่แสดงออกมาชัดเจนจากทีแรกเราสนิทกันมาก ตอนนี้เขาคุยกัน 3 คน หัวเราะเสียงดังกันยุ3คน เวลาเราอ่าน หนังสืออยู่ดีๆก็เดินไปปิดไฟโดยที่ไม่บอกเรา เปิดเพลงเสียงดังมากเวลานอน เราพยายามอยู่ด้วย พยายามทำตัวปกติ ทักน้องปกติเหมือนเดิม แต่น้องไม่ตอบเรา บอกว่าเราพูดเสียงเบาฟังไม่รู้เรื่อง แต่นั่นคือเสียงปกติของที่เราพูด แต่บางทีเมทร้องเพลงออกมาว่า ไปเลน ไปไกลๆเราก็รู้สึกว่าร้องทำไมเรานั่งอยู่ตรงนี้ด้วย ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดมากค่ะ ไม่อยากอยู่ห้องแล้ว เราอยากไม่คิดอะไรแต่มันทำได้ยากมากเลย ตอนนี้จะเป็นโรคเครียด วิตกกังลวแล้ว ใครมีวิธีดีๆแนะนำไหมคะ
เมทแบบนี้เคยเจอไหม เราจะทำตัวยังไงดี