ฉันยังคงคิดถึงเธออยู่ ตลอดแม้จะพยายามลืมความรู้สึกที่เคยมีเธอ แต่ทุกครั้งมันก็ไม่เคยลืมเธอเลย ฉันได้พยายามมากๆแล้ว ในการลืมเธอแต่ทุกๆครั้งที่ฉันลองเปิดใจให้ใครสักคนเดินเข้ามา แต่ก็ไม่เคยมีใครมาแทนที่เธอได้ เธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ ทุกครั้งที่ฉันเจอเธอฉันรู้สึกอยากหนีไปจากเธอ ห่างไปจากเธอ ไม่เข้าใกล้เธอ เพียงเพราะฉันรู้สึกดีมากจนต้องถอยห่างเธอเพราะกลัวว่าฉันจะต้องผิดหวัง.......และฉันเองก็ไม่ดีพอที่จะโอบกอดเธอไว้และปกป้องดูแลเธอ ฉันทำให้เธอได้ทุกอย่างเพราะฉันรักเธอ แต่ให้เธอไม่ได้ทุกสิ่ง นั่นคงเป็นอีกหลายๆเหตุผลที่ไม่ควรเข้าใกล้เธอ ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันจะอยู่อีกนานเท่าไหร่.... แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาหลายปีที่เธอจากไป ไม่มีสักครั้งที่ฉันจะลืมเธอได้เลยแม้จะอยู่กับใคร ฉันก็ยังคิดถึงเธอในชีวิตฉันการที่ได้อยู่กับเธอมันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ที่ฉันไม่ต้องการอะไร ฉันอยากเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา ที่ไม่มีเงินทองมากมีแต่มีเธอ เพราะฉันรู้ว่าเธอคือความสุขของฉัน แม้จะบอกว่ามันไม่ใช่นั่นคือฉันนั้นหลอกตัวเอง

มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมาแชร์กันครับ