หนึ่งปีที่ผ่านมา    หนึ่งเวลาที่ผ่านพ้น
หนึ่งฝันหนึ่งตัวตน   และหนึ่งคนที่เฝ้ามอง  

หนึ่งห้วงความรู้สึก  หนึ่งส่วนลึกจากใจฉัน
หนึ่งผู้ที่ผูกพันธ       และอีกหนึ่งวันที่ห่วงใย

       สงสารเธอแท้..มาอยู่กับฉัน  แม้ไม่มีอะไรแย่ลงมากมายแต่ชีวิตก็ไม่มีอะไรที่ดีขึ้น
เธอผู้เพรียบพร้อม เธอยอมมาลำบากกับฉัน สงสารเธอนะ เธอควรจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้
มีแฟนที่ ซัพพอร์ทเธอได้ดีกว่าฉัน เพื่อนเธอหลายคนต่างสบายกันแล้วเพราะแฟนเขารวย
ต่างจากฉันที่ยังไม่พร้อมไม่ดีพอ นั่งดูเธอนอนหลับไปทุกคืน คิดทุกคืนสงสารเธอ
เธอเธอควรจะได้เจอคนที่คู่ควร  ซัพพอร์ท เธอได้ดูแลเธอได้  
       คบกันมาตั้งแต่ มัธยมต้น เรียนจบก็แยกย้ายกันไปตามความฝัน เธอเดินทางไกลไปถึงเมืองเชียงใหม่
เรียนพยาบาลที่นั่น   ฉันมุ่งหน้าเข้าสู่เมืองกรุง เดินตามฝันอากเป็นวิศวกร เธอไปได้สวยไม่นานก็จบออกมา
ฉันเรียนไปปีกว่า ก็ถูกรีไทล์  ชีวิตก็ผกผันก็มีเธอนั้นเคียงข้างมา วันนั้นถึงวันนี้รวมเวลาก็ แปดปีกว่า
กำลังใจคอยให้มา คอยห่วงหาไม่ห่างหาย  ห่างไกลก็เพียงร่างกาย  อย่าให้ใจเราห่างกัน
รู้สึกเสมอว่าตัวฉันนั้นแสนโชคดี แต่ตัวเธอนั้นโชคร้ายเหลือเกิน  อยากให้เธอได้ไปสู่ทางที่ดีกว่า
หากตัวฉันไม่เอาไหนจริงๆ ก็คงต้องปล่อยเธอไป  จะสู้จนสุดใจไม่ยอมให้เธอหลุดมือ
รอดูปีนี้อีกหนึ่งปี  หากไม่ดีต้องทำใจ ให้เธอได้เจอสิ่งใหม่มันต้องดีกว่าฉันแน่นอน    
ฉันรักและเป็นห่วงเธอ ห่วงเสมอ ตลอดไป........


ขอบคุณทุก ความรัก
ขอบคุณทุกความเข้าใจ
ขอบคุณทุกความอดทน
ขอบคุณ เธอจริงๆ