สวัสดีครับ ผมมีเรื่องจะมีปรึกษา คือ ผมไม่ชอบนิสัยตัวเองเลยในตอนตัวเองโมโหหรือมีอะไรที่ทำให้ผมของขึ้น ผมจะมักใช้ความรุนแรงกับอะไรหลายๆอย่าง แล้วแฟนผมก็คอยเตือนคอยห้ามว่าอย่าทำแบบนี้ นางไม่ชอบ ผมก็สัญญาจะไม่ทำแต่นี่ วันนี้วันที่ลงกระทู้ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อเย็น ผมอยู่รร.ซ้อมวอลเล่บอลอยู่กับคนที่รร.ที่เล่นด้วยกันบ่อยๆ แล้วทีนี้แฟนผม อยากตั้งลูกตบให้ทีมตัวเองเป็น นางเลยขอเพื่อนผมให้สอน แต่นางกับมองข้ามผม ทั้งๆที่ผมอยู่ต่อน่านาง ผมเลยบอกว่า เธอเค้าไม่ชอบที่ให้เธอไปอยู่ใกล้กับมัน ไม่อยากให้ไปยุ่งกับมัน มันเกินไป เค้าก็ทำได้ทำไมเธอไม่บอกอ่ะ เค้าสอนเธอได้ทุกอย่าง(ผมเล่นเก่งมากจริงๆนะ) พอแฟนผมย้ายมาเล่นฝั่งเดียวกับผม แล้วเพื่อนผมคนนั้นไปอยู่อีกฝั่ง ทีนี้ผมส่งลูกแฟนตั้งให้ผมตบ ผมตบสุดแรงเพราะตอนนั้นอารมณ์โมโหมากเต็มมาก ไม่มีใครห้ามได้ แบบเก็บกดเต็มที่เลย ผมตบไปโดนเพื่อนผมคนนั้นเต็มๆ แล้วไปโดนจุดที่เพื่อนมันเป็นแผลช้ำๆอยู่ ผมก็ยินมองมันแบบมองจ่องใส่ไม่ฟังใครพูดอะไรทั้งนั่น ณ เวลานั่นอ่ะ มันก็ล้มลงไปบอกเจ็บๆๆๆ
แฟนผมก็บอกว่า เธอ!!บอกแล้วมั้ย ว่าอย่าเล่นแรง อย่าทำแบบนี้ไง เค้าไม่ชอบ แล้วนางก็เดินออกนอกสนามไปหาเพื่อน ตอนนั้นอารมณ์โมโหผมก็หายไปแบบกระทันหัด รู้ตัวอีกทีคือแฟนตัวเองเดินไปแล้ว ผมก็เลยเค้าไปหาเพื่อนก็บอก ขอโทษนะเว้ยไม่ได้ตั้งใจ
ทีนี้ผมก้เดินตามแฟนผมไป นางงอลหนักมาก ผมก็ง้อๆ นางก็บอกว่าทำไมต้องเล่นแรง ไปขอโทษเพื่อนเธอสะ ผมก็บอก ขอโทษแล้วแต่เธอไม่เห็นเอง
ผมก็เรียกให้นางมานั่งตรงที่ผมยืนอยู่ตอนนั้น มันจะแบบว่า ลองนึกนะว่า มันจะเป็นทางขึ้นสองข้างซ้ายและขวาเป็นบรรไดขึ้นประมาณ2-3ขั้น นางก็ขึ้นไปอยู่กับเพื่อนข้างบนแล้วข้างบนมันว่างเป็นโรงอาหาร ผมก็ไปเกาะตรงขอบที่นั่งลิมๆ ผมก็เรียกนางมานั่งคุยกับผมตรงนี้ นางก็มา แล้วร้องไห้ ผมก็ถามว่าร้องทำไม ไม่ร้องสิ นางบอก พี่เขาเจ็บเพราะเราทะเลาะกันเนี่ย ผมก็บอกพร้อมน้ำเสียงที่รู้สึกผิดมากๆไปว่า เอ่ออ..ขอโทษจะไม่ทำอีก จะไม่เล่นแรงแล้ว จะไม่เป็นตัวตบแล้ว จะเป็นตัวตั้งอย่างเดียว สัญญา นางก็ไม่ยอม ผมก็จับมือนางมาเกี่ยวก้อย นางไม่ยอม ผมก็พูดแบบเดิมซ้ำไปแล้วก็บอกอีกว่าเนี่ยเด่ะพน.ก้ไม่อยู่แล้วไปรด.ทั้งวัน จะคิดถึงตอนยังโกดกันอยู่มันไม่ได้นะ จะไม่ได้เจอน่าด้วย ผมก็ไหว้นางไปทีนึงแล้วเผลอขำนิดๆ แล้วนางก็ยอม ผมก็บอกนางว่าเครน่ะสัญญาแล้วนะ เค้าจะไม่ทำแบบนี้อีก นางก็ผยักน่าแล้วผมก็บอกว่างั้นกับแล้วนะ ก่อนกับก็ถามว่ารักเค้ามั้ย ตอนแรกนางซ่ายหัวผมก็ห่ะ ไม่รักหรอ รักเค้ามั้ย นางก็รัก ผมก็เค้าก็รักเหมือนกัน ก็บีบจมูกไปทีนึง แล้วก็เช็ดน้ำตาให้ ตอนนั้นตอนเช็ดมันมีอะไรติดตานางไม่รุ้ผมก็บอก เธอมีอะไรติดตาก็เอาออกให้ แล้วผมก็บอกไปแล้วนะ บ้ายบ่าย ลูบหัวและก็ตบแขนนางเบาๆไป2ที แล้วก็หันหลังกับไปเอากระเป๋าแล้วเดินกับพร้อมเพื่อนคนนั้น ผมก็คุยกันดีก็ถามว่าเออเจ็บมากมั้ยขอโทษนะเว้ย มันก็ไม่เป็นไรๆ
มันไม่โกด ตอนหันหลังจากนาง โครตอยากจะกอดนางเลย แต่มันทำไม่ได้ เกรงใจคนที่อยู่ตรงนั้น เลยทำได้แค่ภาวนาว่าอย่าร้องไห้ต่อน่าเพื่อน ถ้าจะร้องมาร้องต่อน่าผมพอ อย่าบอกเพื่อนว่ามีปัญหาอะไรกันเดี้ยวเพื่อนจะพากันเกียจผมไป
ปัญหาคือผมหวงมากไป ห่วงมากเกินไปมั้ย ผมต้องปัญหายังไงหรือไม่ต้องแต่แค่ทำให้มันน้อยลง เพราะหวงมันมากๆไม่อยากให้ใครมายุ่งหรือมาใกล้มันๆ แต่มันขอโทษผมที่มันทำแบยบนั้น ผมก็บอกทีหลังอย่าทำอีก ผมเคืองมากๆตอนนี้ก็เคืองอยู่นะแอบงอลแต่ยังไงมันก็ไม่ง้อหรอกเลยไม่บอกมัน
ช่วยผมทีนะครับ ว่าต้องทำยังไง
ปัญหาของนิสัยตัวเอง!!
แฟนผมก็บอกว่า เธอ!!บอกแล้วมั้ย ว่าอย่าเล่นแรง อย่าทำแบบนี้ไง เค้าไม่ชอบ แล้วนางก็เดินออกนอกสนามไปหาเพื่อน ตอนนั้นอารมณ์โมโหผมก็หายไปแบบกระทันหัด รู้ตัวอีกทีคือแฟนตัวเองเดินไปแล้ว ผมก็เลยเค้าไปหาเพื่อนก็บอก ขอโทษนะเว้ยไม่ได้ตั้งใจ
ทีนี้ผมก้เดินตามแฟนผมไป นางงอลหนักมาก ผมก็ง้อๆ นางก็บอกว่าทำไมต้องเล่นแรง ไปขอโทษเพื่อนเธอสะ ผมก็บอก ขอโทษแล้วแต่เธอไม่เห็นเอง
ผมก็เรียกให้นางมานั่งตรงที่ผมยืนอยู่ตอนนั้น มันจะแบบว่า ลองนึกนะว่า มันจะเป็นทางขึ้นสองข้างซ้ายและขวาเป็นบรรไดขึ้นประมาณ2-3ขั้น นางก็ขึ้นไปอยู่กับเพื่อนข้างบนแล้วข้างบนมันว่างเป็นโรงอาหาร ผมก็ไปเกาะตรงขอบที่นั่งลิมๆ ผมก็เรียกนางมานั่งคุยกับผมตรงนี้ นางก็มา แล้วร้องไห้ ผมก็ถามว่าร้องทำไม ไม่ร้องสิ นางบอก พี่เขาเจ็บเพราะเราทะเลาะกันเนี่ย ผมก็บอกพร้อมน้ำเสียงที่รู้สึกผิดมากๆไปว่า เอ่ออ..ขอโทษจะไม่ทำอีก จะไม่เล่นแรงแล้ว จะไม่เป็นตัวตบแล้ว จะเป็นตัวตั้งอย่างเดียว สัญญา นางก็ไม่ยอม ผมก็จับมือนางมาเกี่ยวก้อย นางไม่ยอม ผมก็พูดแบบเดิมซ้ำไปแล้วก็บอกอีกว่าเนี่ยเด่ะพน.ก้ไม่อยู่แล้วไปรด.ทั้งวัน จะคิดถึงตอนยังโกดกันอยู่มันไม่ได้นะ จะไม่ได้เจอน่าด้วย ผมก็ไหว้นางไปทีนึงแล้วเผลอขำนิดๆ แล้วนางก็ยอม ผมก็บอกนางว่าเครน่ะสัญญาแล้วนะ เค้าจะไม่ทำแบบนี้อีก นางก็ผยักน่าแล้วผมก็บอกว่างั้นกับแล้วนะ ก่อนกับก็ถามว่ารักเค้ามั้ย ตอนแรกนางซ่ายหัวผมก็ห่ะ ไม่รักหรอ รักเค้ามั้ย นางก็รัก ผมก็เค้าก็รักเหมือนกัน ก็บีบจมูกไปทีนึง แล้วก็เช็ดน้ำตาให้ ตอนนั้นตอนเช็ดมันมีอะไรติดตานางไม่รุ้ผมก็บอก เธอมีอะไรติดตาก็เอาออกให้ แล้วผมก็บอกไปแล้วนะ บ้ายบ่าย ลูบหัวและก็ตบแขนนางเบาๆไป2ที แล้วก็หันหลังกับไปเอากระเป๋าแล้วเดินกับพร้อมเพื่อนคนนั้น ผมก็คุยกันดีก็ถามว่าเออเจ็บมากมั้ยขอโทษนะเว้ย มันก็ไม่เป็นไรๆ
มันไม่โกด ตอนหันหลังจากนาง โครตอยากจะกอดนางเลย แต่มันทำไม่ได้ เกรงใจคนที่อยู่ตรงนั้น เลยทำได้แค่ภาวนาว่าอย่าร้องไห้ต่อน่าเพื่อน ถ้าจะร้องมาร้องต่อน่าผมพอ อย่าบอกเพื่อนว่ามีปัญหาอะไรกันเดี้ยวเพื่อนจะพากันเกียจผมไป
ปัญหาคือผมหวงมากไป ห่วงมากเกินไปมั้ย ผมต้องปัญหายังไงหรือไม่ต้องแต่แค่ทำให้มันน้อยลง เพราะหวงมันมากๆไม่อยากให้ใครมายุ่งหรือมาใกล้มันๆ แต่มันขอโทษผมที่มันทำแบยบนั้น ผมก็บอกทีหลังอย่าทำอีก ผมเคืองมากๆตอนนี้ก็เคืองอยู่นะแอบงอลแต่ยังไงมันก็ไม่ง้อหรอกเลยไม่บอกมัน
ช่วยผมทีนะครับ ว่าต้องทำยังไง