Normal
0

false
false
false

EN-US
X-NONE
TH

เควินพามาที่ริมเขาแห่งนึง
มันเป็นที่รกร้างว่างเปล่าไม่มีบ้านใครอาศัยอยู่เลย

เขาถามอาเดรียนว่ามองเห็นปราสาทแถวนี้ไหมไหม
อาเดรียนกลับบอกว่ามองเห็น

ทั้งๆที่โดนเวทย์กำบังป้องกันไม่ให้คนธรรมดา
หรือผู้ใช้ศาตร์มืดที่คิดบุกรุกเข้ามาได้

 

  
พวกเขาเดินเข้าประตู ไปโดยที่หน้าประตูมีรูปปั้นถือหอกอยู่สองตัวขนาบข้าง

เหมือนเวลาหยุดเดินเมื่อเข้ามาในตัวปราสาท เขาเดินเข้าทางเดินอีกชั้นในสุด

เจอกับห้องโถงสว่างสไวขนาดใหญ่ มีคนนั่งจับกลุ่มอยู่ สี่ห้าคน หนึ่งในนั้นรีบลุกขึ้น

เมื่อเห็นพวกเขาสามคนเดินเข้ามา

  “ได้เรื่องอะไรบ้าง เควิน แล้วนี่ นายพาใครมา หน้าคุ้นๆ” ไอแซคถาม เขายังเอามือกุมที่หน้าอก ราวกับว่ามี

อาการบาดเจ็บอยู่

 

  “นายยังไม่หายบาดเจ็บเหรอไอแซค ฉันพาหมอนี่มาให้นายรู้จักไง คนที่

กินผลึกเข้าไป แปลกตรงที่ เขาน่าจะเป็นผู้ใช้เวทย์มนต์ได้ แต่กลับใช้ไม่ได้

กลับกลายเป็นว่าการโจมตี สาป หรือร่ายเวทย์ใส่เขา จะไม่เกิดผลใดๆเลย”

 

 เควินแนะนำอาเดรียนให้รู้จักกับไอแซค ไอแซคจ้องหน้าอาเดรียน แล้วตกใจ

ไอแซคชี้หน้าแล้วบอกว่า หมอนี่เอง ขี้เมาที่มาแย่งกินผลึก

 โซอี้มาเสริมว่า ขนาดเธอใช้พลังเวทย์รักษาเขาแล้วยังไม่ได้ผล เธอเล่าเรื่องที่เขาสู้กับพวกเรดสครัลแล้วเอาชนะมาได้

   ไอแซคเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เขานำเรื่องนี้มาปรึกษากับอักบอลลาฮอลที่กำลังง่วนทำอะไรสักอย่างในอีกห้องๆนึง

   ชายแก่สูงวัยท่าทางใจดี หนวดและผมสีขาวแซมดำยาวจนถึงหน้าอก ใส่ชุดคลุม

สีเทาละจากงานที่ทำ หันมาพูดกับไอแซค

 

 “เมื่อคืนฉันฝันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ฝันว่าราชินี คีเอลซ่าคืนชีพ ว่าแต่เจ้ามีธุระอะไรรึ”

 

“ลูกศิษย์ศิษย์ฉันสองคน
เควินกับโซอี้สืบได้ว่า เรดสครัลกำลัง มีแผนอะไรบางอย่างพวกมันกำลังหา หอกแห่งอาลาทอส แผ่นคัมภีร์ กระจกโบราณ”

  “พวกมันน่าจะมีแผนปลุกราชินีคีเอลซ่า แต่ไม่ต้องกลัวข้ามีคาถากักขังนาง และ

พลังของข้ามากกว่าตอนยังเป็นหนุ่มมากนัก แล้วเรายังมีจอมเวทย์คนอื่นอีก