Normal
0

false
false
false

EN-US
X-NONE
TH

บ่ายสามโมงครึ่ง อาเดรียนเข้าไปหาลินคอร์นผู้จัดการ ที่ห้อง

เขาตกใจเล็กน้อยที่เห็นอาเดรียน

 “ กลับมาทำไม กูลืมไปหมดแล้ว ความหวังฉันยังเพริศแพร้ว นี่แกยัง

ไม่ตายอีกรึ หายไปไหนมา หอสมุดเละไปหมด บริษัทต้องจ่ายค่าสินไหม

บานเลยรู้ไหม แล้วแกยังมีหน้ากลับมาให้เห็นอีกเหรอ”

 

   “เอ่อ ท่อนแรกคุ้นๆจังครับเหมือนเพลงไรไม่รู้ ผมมานี่เพื่อเอาเชค อ่ะครับคุณลินคอร์น”

    ” หา …นี่แกยังมีหน้าด้านมาเอาเชคอีกเหรอ เงินในเช็คแกยังไม่พอค่าหนัง

สือด้วยซ้ำ ไสหัวไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกอีก”

 

    “ ถึงหน้าตาไม่ดีแต่ฉันก็มีหัวใจ ไม่เอาก็ได้วะเชค ตอนนี้ฉันเป็นจอมเวทย์
ผู้ยิ่งใหญ่แล้ว เรื่องเงินนั่นเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว ฉันว่าจะสาปให้นายเป็นกบยังได้เลย”
อาเดรียน ร่ายมือท่องคาถา แล้วเอามือชี้ซ้ำๆที่ลินคอร์น

แต่กลับไม่มีผลอะไรเกิดขึ้น

 

      “ท่อนแรกของแกก็คุ้นๆเหมือนกันนะ แกไปโดนตัวไหนมาวะเนี่ย แกบ้าไปแล้ว

ใช่ไหม รีบออกจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะเรียกตำรวจ” ลินคอร์นชี้มือให้

 อาเดรียน ออกไปจากห้องทำงาน

 

       อาเดรียนเลยต้องรีบเดินออกจากห้อง  เจอโซอี้ เธอดักรออยู่แล้ว เขากะว่าได้เงินแล้วจะพาสาวไปเลี้ยง แต่ไม่เป็นไร

ให้โซอี้ออกเงินให้ก่อนก็ได้

ทั้งสองสานความสัมพันธ์อย่างหวานชื่น เขาพาเธอไปดินเนอร์ …….