ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง มีงานเลี้ยงของเหล่าตัวเอกจากภาพยนตร์แอ็กชันจากทั่วโลกอย่างยิ่งใหญ่ แน่นอนว่า งานนี้ จอห์น แรมโบ นักรบเดนตาย และ ดัตช์ ผู้ปราบนักล่าจากต่างดาวอย่างพรีเดเตอร์ ไม่พลาดแน่นอน
ดัตช์: เฮ้ย ว่าไง แรมโบ
แรมโบ: ฉันสบายดี ดัตช์ ถึงจะผ่านดงกระสุนมาเยอะก็เหอะ
(แรมโบตอบด้วยปากอันบิดเบี้ยวเล็กน้อย)
ดัตช์: ดีแล้วล่ะ แรมโบ เราทุกคนก็ผ่านเรื่องร้ายๆมาเหมือนกันหมด วันนี้แหละ กินดื่มกันให้เต็มที่ไปเลย เอ้า ชนแก้ว!
{{{{ตู้ม!!!!!}}}}
เสียงระเบิดดังข้างหูของดัตช์ ตามมาด้วยควัน
ดัตช์: นี่ คุณตำรวจ ผมเตือนคุณแล้วว่าไม่ควรดื่มขนาดนั้น
ตำรวจ: ก็......ผมอยากดื่มแบบพวกคุณนี่หน่า
ดัตช์: แต่คุณคือ "โรโบคอป" นะครับ
โรโบคอป: ไม่.....ผะๆๆ......ผม.....เป็นคน....ชื่อ....อเล็กซ์ เมอร์ฟี..... เฮือก!!!
{{{{พรึ่ม!!!}}}}
หุ่นยนต์ตำรวจเหล็ก โรโบคอป ที่ว่าแข็งแกร่ง ตอนนี้ลงไปนอนหมดสภาพบนพื้น
ดัตช์: แม้แต่ตำรวจเหล็ก ก็ยังต้องสยบให้กับเหยือกเบียร์เหรอเนี่ย???
แรมโบ: เราพาพี่แกไปไว้หลังเวทีก่อนดีกว่า มา ดัตช์ ยกด้วยกัน

หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหาแรมโบและดัตช์ที่กำลังจะยกตำรวจเหล็กของงานนี้ขึ้นมา
หญิงสาว: สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มิคาเอลา เบนส์ ให้ฉันซ่อมเขาได้ไหมคะ?
ดัตช์: คุณจะซ่อมเขายังไงล่ะครับ?
เบนส์: คือ................ฉันซ่อมรถได้ค่ะ
ดัตช์ กับ แรมโบ: หืม???
...............................................................
{{{{ตู้ม!!!!!}}}}
เสียงระเบิดดังขึ้นอีก โรโบคอปเรอกลิ่นเบียร์ออกมา
โรโบคอป: เออออกกกกก
เบนส์: โอ้ วงจรข้างใน ดูแล้ว วินาศสันตะโร จริงๆค่ะ เจออย่างนี้ ฉันไปไม่เป็นเลยค่ะ
ดัตช์: เรายกเขาไปหลังเวทีก่อนดีกว่า
ชายคนหนึ่ง: ให้ผมซ่อมให้สิครับ
ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งสาม
ดัตช์: เฮ้ ลมอะไรพัดนายมาเนี่ย แมคกายเวอร์ มาถูกที่ถูกเวลาจริงๆเลย
แมคกายเวอร์: ผมได้ข่าวว่าที่นี่มีงานเลี้ยงของพวกเรา พวกคุณทั้งสาม ไปสนุกกันให้เต็มที่เถอะครับ ผมจะซ่อมคุณตำรวจเขาเอง
เบนส์: ขอบคุณนะคะ คุณแมคกายเวอร์

เบนส์: ฉันเป็นคนที่เชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวค่ะ คุณแรมโบคะ คุณเชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวไหมคะ?
แรมโบ: ผมก็เชื่อเหมือนกันนะ ผมคิดว่าเขาอาจจะน่าคบกว่ามนุษย์โลกหลายคนบนโลกใบนี้ด้วยซ้ำล่ะ
ดัตช์: แต่ไม่ใช่ไอ้ตัวที่ผมเจอแน่ ไอ้ตัวนั้น มันฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น มันมีปืนลำแสง แถมยังมีระบบอำพรางตัวที่ทำให้มันล่องหนหายตัวได้เลย   

หญิงห้าวคนหนึ่งได้ยินเรื่องมนุษย์ต่างดาวของดัตช์ก็เดินเข้ามาหา
หญิงห้าว: เฮ้ ดัตช์ ว่าไง คุยกันเรื่องมนุษย์ต่างดาวอยู่สินะ
ดัตช์: ใช่แล้ว ริปลีย์ เธอก็เคยเห็นมันนี่
ริปลีย์: ใช่แล้ว ไอ้ตัวที่ฉันเจอน่ะ มันดุร้ายมากเลย ยังกะหมาบ้ากับเสือผสมกัน เลือดของมันก็เป็นกรด ฉันเจอมันทีไรก็เกือบไม่รอดทุกที
เบนส์: ฉันอยากรู้จริงๆ ถ้าตัวที่คุณริปลีย์กับตัวที่คุณดัตช์เจอมาสู้กันตัวต่อตัว ตัวไหนจะชนะกันแน่นะ
ริปลีย์: น่าสนใจจริงๆนะ ฉันจะนั่งติดขอบสังเวียนเลยล่ะ ฉันจะเชียร์เจ้าตัวที่คุณดัตช์เจอก็แล้วกัน
เบนส์: เช่นกันค่ะ
ดัตช์: เอ่อ ผมจะขอไปดูมวยปล้ำอาชีพแถวบ้านผมแทน ดีกว่า
แรมโบ: นี่ดัตช์ ที่แกและคุณริปลีย์รอดมาได้ ฉันว่าเป็นเพราะความเป็นนักรบและนักผจญภัยในตัวเองนะ
ริปลีย์: พอฉันเติบโตขึ้น ฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรแบบนั้นในจิตใจฉันจริงๆค่ะ คุณแรมโบ เหมือนพวกเราทุกคนที่นี่
เบนส์: เช่นกันค่ะ พอหนูโตขึ้น หนูก็ชอบการผจญภัยมากขึ้น หลายครั้งก็อยากใกล้ชิดกับเรื่องลี้ลับ

จู่ๆ ก็มีอะไรบางอย่างมาชนหลังของริปลีย์
มนุษย์ต่างดาว: กลาบบ้าน!!! จา กลาบ บ้าน!!!
ริปลีย์และเบนส์ที่เพิ่งบอกว่าตัวเองเป็นสาวแกร่งแล้ว กลับกรี๊ดด้วยความช็อกเมื่อเห็นเจ้าต่างดาวหน้ากลมตัวนี้
ดัตช์: แก..มัน..ตัวอะไรกันเนี่ย????? (ดัตช์ถามมนุษย์ต่างดาวตัวนี้)
แรมโบ: ไอ้ตัวอย่างนี้เนี่ย แถวแอเรียห้าสิบเอ็ด มีเพียบเลย
ดัตช์: แกรู้ได้ยังไง? แกเข้าไปแอเรียห้าสิบเอ็ด มาเหรอ?
แรมโบ: ใช่ บ่อยด้วย
ดัตช์: เฮ่ย! มันเป็นเขตลับของทหาร ไม่ใช่ห้างนะ แกเข้าไปบ่อยๆได้ไงเนี่ย???
แรมโบ: ฉันก็แค่ ถือปืนกลเอ็มหกสิบไปที่ทางเข้า แล้วบอกว่า "กูคือ จอห์น แรมโบ"
ดัตช์, ริปลีย์ และ เบนส์: เข้ !!!!

ทันใดนั้น ชายลึกลับสองคนเดินปรี่เข้ามา คนหนึ่งรีบอุ้มมนุษย์ต่างดาวตัวนี้ห่อผ้าและออกจากงานอย่างรวดเร็ว ส่วนอีกคนยืนพูดกับทั้งสี่
ชายลึกลับ: ไม่ต้องกลัวครับ ทุกท่าน กระผมและผองเพื่อนมีหน้าที่ควบคุมและดูแลชาวเอเลียน เขาคนนี้เป็นมิตร ไม่ทำร้ายเราครับ กรุณามองที่แท่งนี้ด้วยครับ
{{{{วาาบบบบบ}}}} แสงไฟออกมาจากแท่งนั้น
ชายลึกลับ: ขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือครับ
(แล้วชายลึกลับคนนั้นก็เดินจากไป)
ริปลีย์: เกิดอะไรขึ้นเหรอ???
เบนส์: น้องไม่ทราบค่ะ คุณพี่
ดัตช์: ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
แรมโบ: เหมือนว่า เรากำลังเดินตามหา.........จอห์น แมคเคลน
ริปลีย์: เออ ใช่ ใครเห็นเขาบ้างล่ะเนี่ย?
ดัตช์: ตั้งแต่เช้า ฉันยังไม่เห็นเขาเลย

และแล้ว กลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง ก็บุกเข้ามาในงานพร้อมปืนกลมือ พวกเขาตะโกนคำบางคำเป็นภาษาเยอรมัน ก่อนที่พวกมันคนหนึ่งจะถามคนในงาน
ชายฉกรรจ์: ไอ้ จอห์น แมคเคลน อยู่ไหน!?
โรโบคอป: (ฟื้นขึ้นมายืน) หยุดนะ! พวกแกกำลังก่ออาชญากรรม
ชายฉกรรจ์: พวกกูรู้แล้วเว่ย!
{{{{ปั้งๆๆๆๆๆๆๆ}}}} (เหล่าชายฉกรรจ์ระดมยิงไปที่ปากของโรโบคอป จนต้องกลับไปนอนเดี้ยงอีกรอบ)
ชายฉกรรจ์: ไอ้ จอห์น แมคเคลน อยู่ที่ไหน!?
ดัตช์: ไอ้แมคเคลน อยู่ที่นี่แล้วล่ะ พวกกูแค่ไม่เห็นมันเองเว่ย ฮ่าๆๆๆ
ชายฉกรรจ์: แล้วรู้ได้ไงว่ามันมาแล้ว?
ริปลีย์: ก็พวกแกถือปืนบุกเข้ามาในงานเลี้ยงวันคริสต์มาสไง ฮ่าๆๆๆๆๆ
(แขกในงานหัวเราะกันหมด ฮ่าๆๆๆๆๆ)
เหล่าชายชายฉกรรจ์กวาดสายตาไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นนาย จอห์น แมคเคลน
มีน้ำหยดลงมาจากฝาท่อแอร์บนเพดาน นั่นคือเหงื่อของนาย จอห์น แมคเคลน ที่นอนคว่ำและมองลงมาที่พื้นในงานจากท่อแอร์
แมคเคลน: (นึกในใจ) แม่-เอ๊ย จะโดดลงมาเซอร์ไพรส์เพื่อน พวกโจรนี่ก็ดันแห่มายึดงานอีก กรรมกูแท้ๆ

และแล้ว เครื่องบินรบรุ่น เอฟ-สิบสี่ ทอมแคต ลำหนึ่ง ก็ลดความเร็ว และดับเครื่องชนงานจนวินาศสันตะโรหมด ไอ้พวกชายฉกรรจ์กระเด็นกระดอนจนไม่มีชิ้นดี ไอ้ที่ไม่ตาย วิ่งได้ก็โกยป่าราบออกงาน โชคดีที่พวกแขกในงานไม่เป็นไรเลย (ก็เพราะว่าเป็นตัวเอกในหนังแอ็กชันไงล่ะ)

และแล้ว เจ้าจอห์น แมคเคลน ตัวดี ก็หล่นลงมาจากเพดานที่พังพินาศใส่พื้นดัง {{{{โครม!}}}}
แมคเคลน: โอยยยย มันเป็นกรรมจากชาติปางไหนวะ? ต้องซวยในวันคริสต์มาสทุกที
ดัตช์: แล้วแกขึ้นไปทำแมวอะไรบนนั้นวะเนี่ย???
แมคเคลน: กูก็กะว่าจะโดดลงมาเซอร์ไพรส์พวกแก ไอ้หอกที่ไหนไม่รู้ก็ถือปืนบุกเข้ามาในงาน แถมขับเครื่องบินมาชนงานอีก ฮ่วย! ชีวิตกูจริงๆเลยเนาะ
นักบินรบ: เฮ้ ทุกคน ผมมาช่วยพวกคุณครับ

นักบินรบคนหนึ่งเปิดฝาห้องบังคับเครื่องบินออกและกระโดดลงมา

แมคเคลน: มาเวอริก!!! เปิดตัวได้อลังการโคตรๆเลยว่ะ กูนึกว่าวัวกระทิงขับเครื่องบินได้
มาเวอริก: ขอโทษด้วยนะครับทุกคน ผมกำลังจะบินกลับเรือรบที่ผมประจำการอยู่ ผ่านแถวนี้พอดี เลยแวะมาส่องงานของเราจากข้างนอก แต่เห็นว่ามีโจรบุกเข้ามา ผมเลยชนแม่-เลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

ทุกคนในงานจ้องมองไปที่มาเวอริก

มาเวอริก: เป็นอะไรกัน ไม่ต้องตกใจ ผมมาช่วยพวกคุณจริงๆนะครับ
แมคเคลน: ไอ้หล่อ คือ........................
มาเวอริก: อะไรครับ เฮีย?
แมคเคลน: คือ.........................................เครื่องบินของแกน่ะ..................................
มาเวอริก: เครื่องบินมันทำไมเหรอเฮีย?
แมคเคลน: เครื่องบินของแกทับโรโบคอปอยู่เว่ย!!! ไอ้สิบหาย!!!
มาเวอริก: เวรแล้ว!!!

โรโบคอป: คุณถูกจับแล้ว คุณมาเวอริก ข้อหา บริ๊บ!...แบร่!....บร่า!.....อุ๊ด!....อิ๊ด!.....อ๊าด!......แอ่.....ตรื๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!
{{{{{{{{ ตู้ม!!!!!!!!!! }}}}}}}}

จบบริบูรณ์