ผมกับแฟนคบกันมาได้ระยะหนึ่งแล้วครับ ในระหว่างที่เราคบกันก็จะมีช่วงเวลาที่ดีมากและที่ไม่ดีครับ ที่ไม่ดีก็คือตั้งแต่เราคบกันมา เรามีปัญหาทะเลาะกันทุกๆเดือน มีทะเลาะกันแรงบ้าง ไม่แรงบ้าง ซึ่งเราก็มีการคุยกันเคลียร์ปัญหากันทุกครั้งเรื่อยมา แต่การที่เราทะเลาะกันบ่อย มันทำให้บั่นทอนจิตใจกันทั้งคู่ครับ พอเรามองย้อนกลับไป ความสัมพันธ์ในความรักของเราทั้ง 2 คนมันมีแต่เรื่องทะเลาะกัน จนเกิดความรู้สึกว่าความรักของเราไม่มั่นคงเลย เราอยู่ด้วยกันรอดไหมนะ จนวันหนึ่งผมกับแฟนเรานั่งคุยกันดีๆ ผมกับแฟนก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน จนผมบอกแฟนไปว่า งั้นเราเลิกกันดีกว่าไหม คุณจะได้ไม่เสียใจ ไม่กังวลใจ ไม่ต้องเสียเวลา เจอคนอื่นที่ดีกว่าเข้ากันคุณได้ ที่ผ่านมาเราทะเลาะกันเพราะเราเข้ากันไม่ได้ ไม่เหมาะสมกัน คุณจะได้มีความสุข ไม่ต้องมาทะเลาะกันบ่อยๆแบบนี้ เรายินดีเสียสละให้เธอได้ แฟนผมฟังที่ผมพูดแฟนผมก็บอกมาว่า ผมไม่ได้รักเธอหรอก ถ้ารักจะไล่ให้เธอไปมีคนอื่นได้ไง ถ้ารักกันจริงก็ต้องทำทุกอย่างให้เรารักกันรอดสิ ผมยอมรับว่าคิดคนละมุมครับ  ดังนั้นผมกับแฟนก็เลยมาตกลงกันว่า เราทั้ง 2 คนรักกันมาก เรามาจับมือร่วมกันสร้างความสัมพันธ์ในความรักของเราให้มันมั่นคงไหม ไปกันรอด เรืองที่เราทะเลาะกันมาเยอะๆแล้วก็ช่างมัน ผ่านมันไป แฟนผมก็โอเคและตกลงครับ หลังจากที่คุยกันมันก็ดีขึ้นนะครับ แต่ผมในใจก็หวั่นกลัวว่าความสัมพันธ์ในความรักผมกับแฟนจะไปกันไม่รอด ไอ้รักมันก็รักครับ ต่างคนก็ต่างรักกัน ผมจะทำอย่างไรดี ทำไมผมถึงรู้สึกยังไม่มั่นใจเลย