...หากใครเคยอ่านเรื่องฮิคารุเซียนโกะคงพอรู้จักกันมาบ้างแล้ว
ฮิคารุ : เด็กพรสวรรค์ที่มีมุมมองในการเดินหมากไม่เหมือนใคร

ความมุทะลุบ้าบิ่นไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมเพราะได้ฝึกกับ ‘ซาอิ’ เทพแห่งโกะผู้เข้าใกล้หัตถ์เทวะ
ส่วนโทยะ อากิระ : เด็กอัจฉริยะที่มีรูปแบบการเดินหมากอยู่ในหัวอย่างเป็นระบบแบบแผน

ตาหมากที่เดินนั้นหวังฆ่าได้ในทันที!!!

~เข้าเรื่องเลยดีกว่า~
ซึ่งถ้าเราเปรียบเทียบระบบการเล่นเป็นการเดินหมากกระดานโกะ
เราจะเห็นว่าระบบของเจอเก้น คล้อปนั้นใกล้เคียงกับหมากตาของฮิคารุมาก
การเล่นที่ชวนทะเลาะด้วยเกเก้นเพรสซิ่งทำลายเกมฝั่งตรงข้าม

พาให้รวนเสียระบบแล้วค่อยล้อมตบในทีเดียว

ในขณะเดียวกันตัวรับก็ยืนล้อมไว้ในแนวต้าน

หมากตาที่เดินมั่วซั่วในทีแรกกลับกลายเป็นจุดตายที่ฝั่งตรงข้ามเดินไปหา
ในขณะที่เป๊บนั้นมีระบบการเล่นที่แน่นอนที่เรียกว่า juego de posesion หรือเกมครอบครอง

การตีวงล้อมทีละนิดบีบให้อีกฝ่ายต้องถอยร่นไปจนถึงพื้นที่สุดท้าย

นักเตะแต่ละคนจะไม่มีอิสระในการเล่นทุกคนจะต้องอยู่ใน position ของตัวเอง(ไปหาคลิปของอองรีที่อธิบายไว้ดูกัน)

เปรียบได้กับตาหมากของโทยะ อากิระ ที่หมากแต่ละตัวแต่ละตำแหน่งมีหน้าที่ในตัวมันเอง
- - - - - - - -
ถ้าใครได้ดูเกมในฤดูกาลที่แล้วทั้งแมนซิและลิเวอร์พูล

คงได้รู้ได้เห็นเป็นที่ประจักษ์แน่นอนว่าทั้งสองทีมนี้มีเอกลักษณ์ที่เหมือนกันคือเกมบุก

แต่อัตลักษณ์ความต่างของสองทีมนี้ถ้าเราลงลึกไปในรายละเอียดจะพบว่าจุดเริ่มจุดเดียวกันแต่แตกแขนงออกมาต่างกัน

การเดินทางของสองคนนี้เป็นไปในแบบเส้นขนาน

คนนึงเกมครอบครอง

แต่อีกคนนึงเกมแห่งการทำลาย

แต่จุดหมายเดียวกันนั่นคือการไปให้ถึงหัตถ์เทวะหรือจุดสูงสุดของฟุตบอลนั่นเอง
เราอาจได้เห็น 2 คนนี้ฟาดฟันกันไปอีกหลายปี

หรืออาจจะมีคลื่นลูกใหม่ขึ้นมาแทนก็เป็นได้
แต่ท้ายที่สุดก็คือแม้จะห้ำหั่นกันแค่ไหน

แต่ทั้งคู่ก็ยังเคารพซึ่งกันและกัน
แล้วถ้าเราหันมามองตัวเราล่ะ

วันนี้เราเชียร์คนละทีมห้ำหั่นซึ่งกันและกัน

มีโอกาสก็ฟาดฟันกันไปแต่อย่าลืมว่า...เราต้องไม่ลืมความเคารพซึ่งกันและกันด้วย!!!

ก่อนจากก็ขอฝากแง่คิดไว้นิดนึงครับ
ปล.สังคมจะน่าอยู่ถ้าลุงตู่บอกให้ลุง...เอานาฬิกาคืนเพื่อน

ไปละบรัยยยยยยย