(เราผู้ชาย)ขออธิบายสั้นๆเกี่ยวกับนิสัยของเรากับแฟนก่อน
ปัจจุบันเราอายุ24 แฟนอายุ34 ห่างกัน10ปี มีลูกติด2คน เป็นผู้ชายทั้งคู่ 8,7ขวบ แฟนมีนิสัยขี้โมโห หงุดหงิดง่าย เอาแต่ใจอย่างกะเด็ก บางครั้งเราทำอะไรไม่เข้าตาก็จะหงุดหงิดใส่เราอย่างหนัก ด่าเราอย่างแรง(แรงมากจริงๆ)แต่เราเป็นคนไม่สนใจคำด่าใคร ซึ่งแรกๆตอนคบกันเขาก็เป็นแบบนี้ แต่ไม่หนักเท่าตอนนี้ มีปากเสียงกันทุกวัน ซึ่งจริงๆเขาอาจจะเครียดเรื่องเงิน เพราะสถานะการเงินของเราไม่ค่อยจะดีนัก เงินนะพอมีแต่หมดไปกับเรื่องไร้สาระ แฟนยังคงวนเวียนอยู่กับบ้านสามีเก่าคือเอาลูกไปให้วันเสาอาทิตย์ ซึ่งเราเองเคยบอกแล้วว่าเราเลี้ยงได้ เอาไว้บ้านเรานี่แหละ แต่ด้วยความคิดที่สวนทางกัน เขาบอกว่าเราไม่มีปันยาเลี้ยงหลอกเด็กมันดื้อ ซึ่งเราอยากให้เขาตัดสายสัมพันกันให้ขาด ลืมบอกไป สามีเก่าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว เอาไปฝากไว้กับป้าของเด็กและยายของเด็กนานๆทีสามีเก่าเทอจะมาให้เงินลูกคนนึงไม่ถึงร้อย แล้วมาถ่ายรูปคู่กับเด็กลงเฟสบุ้คว่าให้นู้นให้นี่ทั้งๆที่ไม่เคยให้เงินส่งเสียเลย แต่ก็เอาเถอะเรารับแม่เขาเราก็ต้องรับลูกเขาให้ได้ด้วย เราคบกันมา5ปีแล้ว แต่งงานกันตั้งแต่ปีแรก ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะผิดบ่อยสุด คืองงมากว่าผิดอะไรวะ แต่ถ้าเขาทำผิดแล้วเราไปด่าเขาคืนมั่ง คำตอบที่ได้จากเขาคือ (สรุปคือกูไม่ดี ก็เลิกกับกูไปดิ) ทุกคนกำลังมองว่านี่คือคำพูดในละคร แต่จริงๆมันคือคำพูดเขา ซึ่งพูดว่าเลิกกับเราหลายรอบมาก เข้าเรื่องดีกว่า เราเบื่อพฤติกรรมก้าวร้าว คำพูดที่รุนแรงของเขามาก เคยคิดที่จะเลิกบ่อยมากแต่เรากลัวการเปลี่ยนแปลงเราคิดว่าเราอยู่คนเดียวในคืนนั้นจะเป็นยังไง เคยกลับมาแล้วเจอเขาแต่ต่อไปนี้ไม่เจออีกแล้ว เรารักเด็ก2คนนั้นนะ เลี้ยงมาตั้งแต่2ขวบไม่รักได้ไง เราเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการชอบบังคับเด็ก คือเด็กติดโทรสัพมากเราเลยพยามบังคับให้ไปต่อยมวย ไปว่ายน้ำ ต่างๆ แทนการเล่นโทสัพ แต่เราถูกแฟนเรามองว่า ชอบบังคับเด็กเกินไปรึป่าว เคยถามเด็กไหมว่ามันอยากทำอะไร สรุปเด็กอยากเล่นโทรสัพ ผมก็เลยต้องปล่อย แต่พฤติกรรมของเด็กเริ่มจะรุนแรงทั้งคำพูดและกริยา จนตอนนี้เราปล่อยแล้ว เราอยากจะไปเที่ยวพักผ่อนต่างจังหวัดบ้างในวันหยุด แต่ก็ไม่ค่อยมีโอกาศไป เพราะแฟนบอกมันเปลือง ซึ่งชีวิตเราอยู่กับเขามาเที่ยวน้อยมากๆ มีแค่เดินห้างซื้อของใช้ เราอยากเปิดร้านขายข้าวแกง ก็เปิดไม่ได้เพราะเขากลัวจม อยากทำอะไรที่เป็นกิจการเล็กๆของตัวเองก็เปิดไม่ได้ กลัวเจ๊งอย่างเดียว เงินทำงานมาก็ให้เขาเก็บหมด ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย จนมาถึงตอนนี้ ทะเลาะกันทุกวัน อยากหาทางออกเรื่องนี้ เคยนั่งคุยเปิดใจกันแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล สดๆเมื่อเช้าทะเลาะกันเรื่องเราลืมทิ้งขยะ ด่าซะสำนึกผิดไม่ทันเลย เขาบอกเป็นแบนี้บ่อยๆก็ไม่ไหวนะ คือกูผิดมากไหม สรุปเลยนะ1. ผมอยากเลิกแต่กลัวไม่กลัวเลิกสงสารเด็ก 2.ผมอยากใช้เวลาที่เหลือเก็บเงินเองทำตามที่ใจต้องการเปิดร้านขายของ เที่ยวให้สุดจนกว่าจะพอใน 3.อยู่แบบนี้ไปเราผิดเอง เขาทำถูกแล้ว