เมื่อผมเป็นโรคที่ยังไม่มีทางรักษา เจ็บปวดทรมานมากขึ้นทุกวัน แม้แต่ยาแก้ปวดก็กินไม่ได้ ผมควรทำยังไงกับชีวิตดี

ผมเริ่มมีอาการเจ็บหลังและเอวลงไปถึงสะโพกมาได้หลายปี เป็นปัญหาที่ไม่รุนแรงมากนักในช่วงแรก ยังคงทำงานได้ปรกติ ขับรถได้ ตีแบดได้ ปั่นจักรยานได้ ผมหาหมอมาแล้วหลายท่าน ผลตรวจเลือดและผลเอ็กซเรย์ก็ปรกติยกเว้นค่าไตที่ค่อนข้างสูง ส่วนอาการเจ็บปวดหมอบอกเป็นไปตามอายุ แต่ผมรู้ในใจว่าอาการเจ็บปวดที่ผมเป็น ไม่ใช่อาการเจ็บปวดตามอายุอย่างแน่นอน อาการเริ่มรุนแรงมากขึ้นทุกวัน ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมาผมเจ็บไปเกือบทั่วร่างกาย อาการเจ็บที่เคยอยู่แถวๆหลังและสะโพก ลามลงไปถึงเข่าและข้อเท้า ชาส้นเท้าทั้ง2ข้างและเจ็บตลอดเวลา เหมือนนอนยกเท้าขึ้นแล้วปล่อยส้นเท้าลงมากระแทกกับไม้กระดาน อาการเจ็บปวดทรมานมากขึ้นทุกวัน แต่เนื่องด้วยค่าไตที่ค่อนข้างสูง หมอจึงไม่อนุญาตให้ทานยาแก้ปวดทุกชนิด ได้แต่ใช้ยาทานวดบรรเทาอาการซึ่งได้ผลค่อนข้างน้อยมาก และแล้วการเปลี่ยนหมอท่านล่าสุดก็ช่วยไขปริศนา ผลตรวจเลือดออกมามียีนชื่อ HLA-B27 เป็นบวก หมอวินิจฉัยร่วมกับอาการที่เป็นว่าผมเป็นโรคข้อสันหลังอักเสบยึดติด (Ankylosing Spondylitis) โรคนี้คนไทยไม่ค่อยรู้จักและเป็นกันน้อยมาก แต่โชคยังไม่เข้าข้างผมเพราะโรคนี้ยังไม่รู้ต้นสายปลายเหตุและยังไม่มีหนทางรักษา ได้แต่บรรเทาอาการเจ็บปวดด้วยยากลุ่ม NSAIDs ซึ่งผมควรหลีกเลี่ยงเพราะมีผลกับไตเป็นอย่างมาก หากฝืนทานยาต่อไปอาจจะกลายเป็นหนีเสือป่ะจรเข้ ลดอาการเจ็บปวดได้ชั่วคราวแต่ไตวายในที่สุด มีวิธีเดียวที่ผมทำได้คือต้องบริหารร่างกายและทำกายภาพ อย่าให้กระดูกมันเชื่อมติดกันมากขึ้น มิฉะนั้นจะเข้าสู่สภาวะพิการ ผมพยายามหาข้อมูลการทำกายภาพยืดร่างกายซึ่งส่วนใหญ่จากเวปต่างประเทศ พยายามทำด้วยตนเองเท่าที่ร่างกายจะทำไหว ล่าสุดการบริหารร่างกายก็แทบจะไม่ไหวแล้ว นอนก็เจ็บนั่งก็เจ็บ แม้ใจยังบอกต้องสู้ สักวันต้องหาย พยายามฝึกนั่งสมาธิและสวดมนต์ คิดอยู่ตลอดว่าจิตเป็นนายกายเป็นบ่าว แต่อาการเจ็บก็ไม่บรรเทาลง ทุกวันนี้กลายเป็นคนกึ่งพิการ เดินเหิรลุกนั่งยังลำบาก กลายเป็นคนตกงาน เงินทองก็เริ่มเหลือน้อย แถมร่างกายเจ็บปวดเพิ่มมากขึ้นทุกวัน เหนื่อยกับการต่อสู้เหลือเกิน รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไปก็ยังหาหนทางชนะไม่เจอ ชีวิตไม่มีความสุขเลย ผมควรจะทำไงกับชีวิตดีครับ ??
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
เราเข้าใจความรู้สึกค่ะ เราก็เป็นโรคที่รักษาไม่หายเหมือนกัน
แต่เราหยุดสู้แล้ว ถ้าเราสู้กับเขา เราจะเหนื่อย
เราทำแค่เพียงเฝ้าดูเขา ดูเขาเจ็บ ดูเขาปวด และยอมรับว่านี่คือสภาพความเป็นจริงของร่างกายเรา
ในทุกวัน เราคิดแต่ว่า เวลาที่เหลือเราจะต้อง ทำชีวิตตัวเองให้เป็นประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ให้ได้มากที่สุด
เราก็ทำตามแนวทางที่วางไว้ตลอดมา เมื่อเราโฟกัสที่ชีวิตอื่น ความเจ็บป่วยของตัวเองดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลยค่ะ
ส่งกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้นะคะ ชดใช้กันไปให้หมด เมื่อสุดปลายทางทุกอย่างจะจบค่ะ
ความคิดเห็นที่ 32
เป็นโรคเดียวกันครับ ไม่รู้ว่า จขกท กดเข้ากลุ่มตามรูปในเฟซรึยังนะครับ ถ้ายังก็ขอเชิญกดเข้าครับ ตอนนี้คนที่เป็นโรคแบบเราเรากำลังรวมตัวกันจัดตั้งสมาคมและเว็บไซต์ ถ้าเสร็จจะเริ่มเปิดรับสมาชิก จะประกาศในเพจนี้ครับ มาสู้ไปด้วยกันครับ

ความคิดเห็นที่ 26
เรียนคุณ จขกท ผมเป็นโรคเดียวกับท่านครับ โรคนี้แนะนำให้หาหมอเฉพาะทาง อายุรกรรมโรคข้อและรูห์มาติก ตาม รพ ใหญ่ๆ เช่นศิริราช ครับ ของผมมีอาการปวด sacro illiac joint จนติดไปแล้ว แต่เนื่องจากเป็น joint ที่ไม่ได้ function อะไร จึงไม่มีผลกระทบต่อชีวิต คนเป็นโรคนี้ต้องตรวจตาด้วยครับ เนื่องจาก มีโอกาสเกิด anterior uveitis (ม่านตาอักเสบ)ได้

ส่วนใหญ่ยาที่ผมใช้คุมอาการคือ salazine 500 mg ทาน วันละ 4 เม็ด ซึ่งสามารถคุมอาการได้ดี และ side effect น้อย ตอนนี้อาการของโรคที่ผมเป็นสงบ และสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ

ที่สำคัญคือ การออกกำลัง ให้ ข้อต่างๆเคลื่อนไหวตลอด ห้ามเล่นกีฬาที่ใช้แรงปะทะ เช่นฟุตบอล

ทำใจให้สบาย ไม่เครียด ที่สำคัญคือ อย่าไปหาการแพทย์ทางเลือก แพทย์แผนโบราณ หรือการแพทย์พื้นบ้าน ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่