ทำไมถึงรู้สึกเกลียดคนในสังคมโรงเรียนไปหมด

เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไรค่ะ ตอนม.1-2 เราเป็นเด็กร่าเริงมากค่ะ เป็นคนตลก เพื่อนๆชอบอยู่กับเรา เรื่องเรียนไม่เท่าไหร่ แต่ถนัดกิจกรรมแทบทุกอย่าง บางกลุ่มก็จะมองเราเป็นคนไม่เอาไหนเพราะเราเรียนไม่เก่งเท่าไหร่ แต่เพื่อนที่อยู่กับเราก็บอกเราตลอดว่าไม่ต้องไปสนใจ เราไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้วด้วย พอม.3มา ทะเลาะกับเพื่อนในห้องคนนึงค่ะ เป็นคนที่ป๊อบปูลาร์มากๆคนนึง ทีนี้เขาก็ปล่อยข่าวเราเสียๆหายๆ ลงสตอรี่ไอจีแซะเราถี่เป็นไข่ปลาเลยทีเดียว ช่วงนั้นเราดาวน์มากค่ะ เพื่อนตกใจมากเพราะเราไม่เคยซึมขนาดนี้มาก่อนเราเองก็ยังตกใจ ที่จริงแล้วเราจะไม่เป็นแบบนี้เลยถ้าข่าวมันไม่ใช่เรื่องสวิงกิ้ง เขาเอาเราไปเล่าว่าเราไปสวิงกิ้งกับผู้ชายหลายคน แล้วพูดทิ้งท้ายว่าไปถามพวกพี่ม.ปลายสิ ใครๆเขาก็รู้เรื่องทั้งนั้นแหละ และเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเคยเกิดขึ้น เราไม่โอเคตอนที่บอกว่าใครๆก็รู้ พอไปรร.เพื่อนๆห้องอื่นก็มองเราแปลกๆ เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ เรามีซึมเศร้าไปช่วงนึงค่ะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าใช่มั้ย แต่เราไปเรียนเราใจลอยตลอดเวลาเลยค่ะ ในหัวคิดแต่ว่าจะฆ่ามันยังไงดี ฆ่าแล้วจะอำพรางศพยังไง เสิร์ชหาข้อมูลการย่อยสลายกระดูก เนื้อ ดับกลิ่น นู่นนี่นั่นต่างๆในขณะที่คิดก็เอาไม้บรรทัดเหล็กกรีดแขนตัวเองไปด้วย ร้องไห้คนเดียวบ่อย พอจบม.3เราก็เคลียร์กันจบค่ะ เขาขอโทษเราบอกเราว่าโง่เองที่ไม่รู้เรื่องแล้วพูดเรื่อยเปื่อย เราไม่ได้รับขอโทษอะไร เพราะไม่ได้มีความจริงใจความสำนึกผิดกับเราเลยสักนิด เราไม่ฟังไม่พูดเราเดินหนีเพราะความเกลียดของเราที่มีมากจนไม่อยากจะเห็นมันอยู่ในชีวิตเราอีกแล้ว จนตอนนี้เราอยู่ม.4 ค่ะ ก็ยังเรียนอยู่ที่เดียวกัน เรายังเกลียดเหมือนเดิม อาการซึมเศร้าของเราหายไปแต่กลายเป็นคนที่เซ็นซิทีฟแทนซะงั้น เราไม่ชอบเป็นแบบนี้เลย เราร้องไห้ง่ายกับอะไรๆที่มากระทบจิตใจแค่นิดเดียวแต่เราไม่เคยร้องให้ใครเห็นซักครั้ง เรากลับมาแฮปปี้เร็วด้วยค่ะ แต่พอเวลาเราเหนื่อยเราเบื่อกับชีวิตกับการเรียน กับการทำงานโง่ๆที่เราว่าเราทำไปก็ไม่ได้อะไรเลยนอกจากคะแนน พอมีอารมณ์นี้เท่านั้นแหละค่ะ ทุกเช้าที่เราเดินเข้าโรงเรียน มองคุณครูและนักเรียนมากมาย ทำไมเรารู้สึกเกลียด เราเกลียดไปหมด เราเกลียดสังคมในโรงเรียน และพอเวลาเราดูสตอรี่ไอจีของเพื่อนในรร.มีชีวิตดีๆหรือมีอะไรที่เราเคยทำได้ดีแต่มีคนอื่นมาชมคนที่ไม่ใช่เรานั่นคือเพื่อนของเราเอง เรากลับอิจฉา เราเกลียด เรารู้สึกด้อยกว่าทุกคน ขึ้นมาโดยทันที เราไม่รู้ว่าทำไม เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลยสักนิด เราแค่อยากรู้ค่ะว่าเพราะอะไรเราถึงได้กลายเป็นแบบนี้แตกต่างกับเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง และมันจะเกี่ยวกับอาการซึมในตอนนั้นหรือเปล่าคะ อยากเปลี่ยนตัวเองค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ (◍•ᴗ•◍)
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
เพราะ จขกท ให้ความสำคัญกับตนเองมาก ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับโลกนอกตัวหรือคนอื่น เมื่อไม่ไ้ดรับความสนใจ เอาใจใส่ และยอมรับชนิดมากถึงมากเป็นพิเศษ จึงรู้สึกไม่พอใจ ทำให้เกลียดทุกคน จะว่าไปเชื่อว่ามีนักเรียนเจอปัญหานี้อยู่จำนวนมาก ส่วนหนึ่งเพราะโลกของเด็กยังแคบ โรงเรียนคือที่ที่สองหลังจากครอบครัว เมื่ออยู่ในครอบครัว ตนเองเป็นคนสำคัญ ความรู้สึกว่าไม่เป็นคนพิเศษอะไร ไม่สำคัญ ที่ยังติดตัวมา ก็จะทำให้เกิดปัญหาทางใจ อารมณ์และความรู้สึกทำนอง สิ่งหนึ่งที่ต้องเข้าใจคือ โรงเรียน ไม่ใช่บ้าน -- บ้านในที่นี่ กล่าวถึง บ้านที่ปกติดี มีความรักและความอบอุ่น -- โรงเรียนมีสมาชิกเยอะกว่า เด็กแทบทุกคนต่างก็อยากพิเศษทั้งนั้น ในหลาย ๆ กรณี ผลจึงออกมาว่า มีน้อยที่เพื่อนจะชื่นชมเพื่อน หรือให้เครดิตเพื่อนเมื่อเพื่อนทำสิ่งที่ดี เรียนเก่งและหรือประสบความสำเร็จ และในเวลาเดียวกับกลับพร้อมที่จะทำให้เพื่อนดูด้อย เจ็บช้ำน้ำใจ เสียใจ สงสัยตัวเอง ในรูปแบบต่าง ๆ นี้คือความรุนแรง

ปัญหาคือ เด็ก ๆ อาจไม่รู้ว่า ทุกคนต่างก็เป็นตัวของตัวเอง นั่นคือ ต่างก็เป็นคนพิเศษ โดยที่ไม่ต้องให้โลกนอกตัว หรือเพื่อนมาแสดงออกด้วยว่ารัก ยอมรับและชื่นชม แต่ละคนสามารถอยู่ในโรงเรียนอย่างที่เป็นตัวของตัวเองได้อย่างมีความสุขในแบบของตัว เพื่อใช้เวลาเพื่อเรียนหนังสือและสังคมกับเพื่อน ในการพัฒนาและสร้างสรรค์ตัวของตัวเอง

บนโลกนี้ มีทรัพยากรเพียงพอต่อทุกคน ทรัพยากรที่ว่านี้รวมถึง ความดีทั้งหลายที่คนส่วนมากใใฝ่หา อาทิ ความหล่อ ความสวย ความร่ำรวย ความเก่ง ความดี การได้รับการยอมรับ ทั้งหมดนี้ มีไม่จำกัด ไม่ต้องแย่งกัน ขึ้นกับว่าแต่ละคนสามารถมากน้อยเพียงใดที่จะสร้างและพัฒนาตัวเองเพื่อให้ได้มา ทั้งหมดเป็นเรื่องเฉพาะตัว เพราะฉะนั้น ไม่มีใครด้อยกว่าใคร อยากให้เด็ก ๆ มองเห็นโลกและชีวิตในมุมนี้ ซึ่งแน่นอนว่าสร้างสรรค์กว่ามุมที่เชื่อกันอยู่ ว่าต้องแข่งกัน ต้องทำลายและทำร้ายกัน

เป็นทัศนะหนึ่งเท่านั้นค่ะ มอบรัก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่