คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
เพราะ จขกท ให้ความสำคัญกับตนเองมาก ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับโลกนอกตัวหรือคนอื่น เมื่อไม่ไ้ดรับความสนใจ เอาใจใส่ และยอมรับชนิดมากถึงมากเป็นพิเศษ จึงรู้สึกไม่พอใจ ทำให้เกลียดทุกคน จะว่าไปเชื่อว่ามีนักเรียนเจอปัญหานี้อยู่จำนวนมาก ส่วนหนึ่งเพราะโลกของเด็กยังแคบ โรงเรียนคือที่ที่สองหลังจากครอบครัว เมื่ออยู่ในครอบครัว ตนเองเป็นคนสำคัญ ความรู้สึกว่าไม่เป็นคนพิเศษอะไร ไม่สำคัญ ที่ยังติดตัวมา ก็จะทำให้เกิดปัญหาทางใจ อารมณ์และความรู้สึกทำนอง สิ่งหนึ่งที่ต้องเข้าใจคือ โรงเรียน ไม่ใช่บ้าน -- บ้านในที่นี่ กล่าวถึง บ้านที่ปกติดี มีความรักและความอบอุ่น -- โรงเรียนมีสมาชิกเยอะกว่า เด็กแทบทุกคนต่างก็อยากพิเศษทั้งนั้น ในหลาย ๆ กรณี ผลจึงออกมาว่า มีน้อยที่เพื่อนจะชื่นชมเพื่อน หรือให้เครดิตเพื่อนเมื่อเพื่อนทำสิ่งที่ดี เรียนเก่งและหรือประสบความสำเร็จ และในเวลาเดียวกับกลับพร้อมที่จะทำให้เพื่อนดูด้อย เจ็บช้ำน้ำใจ เสียใจ สงสัยตัวเอง ในรูปแบบต่าง ๆ นี้คือความรุนแรง
ปัญหาคือ เด็ก ๆ อาจไม่รู้ว่า ทุกคนต่างก็เป็นตัวของตัวเอง นั่นคือ ต่างก็เป็นคนพิเศษ โดยที่ไม่ต้องให้โลกนอกตัว หรือเพื่อนมาแสดงออกด้วยว่ารัก ยอมรับและชื่นชม แต่ละคนสามารถอยู่ในโรงเรียนอย่างที่เป็นตัวของตัวเองได้อย่างมีความสุขในแบบของตัว เพื่อใช้เวลาเพื่อเรียนหนังสือและสังคมกับเพื่อน ในการพัฒนาและสร้างสรรค์ตัวของตัวเอง
บนโลกนี้ มีทรัพยากรเพียงพอต่อทุกคน ทรัพยากรที่ว่านี้รวมถึง ความดีทั้งหลายที่คนส่วนมากใใฝ่หา อาทิ ความหล่อ ความสวย ความร่ำรวย ความเก่ง ความดี การได้รับการยอมรับ ทั้งหมดนี้ มีไม่จำกัด ไม่ต้องแย่งกัน ขึ้นกับว่าแต่ละคนสามารถมากน้อยเพียงใดที่จะสร้างและพัฒนาตัวเองเพื่อให้ได้มา ทั้งหมดเป็นเรื่องเฉพาะตัว เพราะฉะนั้น ไม่มีใครด้อยกว่าใคร อยากให้เด็ก ๆ มองเห็นโลกและชีวิตในมุมนี้ ซึ่งแน่นอนว่าสร้างสรรค์กว่ามุมที่เชื่อกันอยู่ ว่าต้องแข่งกัน ต้องทำลายและทำร้ายกัน
เป็นทัศนะหนึ่งเท่านั้นค่ะ
ปัญหาคือ เด็ก ๆ อาจไม่รู้ว่า ทุกคนต่างก็เป็นตัวของตัวเอง นั่นคือ ต่างก็เป็นคนพิเศษ โดยที่ไม่ต้องให้โลกนอกตัว หรือเพื่อนมาแสดงออกด้วยว่ารัก ยอมรับและชื่นชม แต่ละคนสามารถอยู่ในโรงเรียนอย่างที่เป็นตัวของตัวเองได้อย่างมีความสุขในแบบของตัว เพื่อใช้เวลาเพื่อเรียนหนังสือและสังคมกับเพื่อน ในการพัฒนาและสร้างสรรค์ตัวของตัวเอง
บนโลกนี้ มีทรัพยากรเพียงพอต่อทุกคน ทรัพยากรที่ว่านี้รวมถึง ความดีทั้งหลายที่คนส่วนมากใใฝ่หา อาทิ ความหล่อ ความสวย ความร่ำรวย ความเก่ง ความดี การได้รับการยอมรับ ทั้งหมดนี้ มีไม่จำกัด ไม่ต้องแย่งกัน ขึ้นกับว่าแต่ละคนสามารถมากน้อยเพียงใดที่จะสร้างและพัฒนาตัวเองเพื่อให้ได้มา ทั้งหมดเป็นเรื่องเฉพาะตัว เพราะฉะนั้น ไม่มีใครด้อยกว่าใคร อยากให้เด็ก ๆ มองเห็นโลกและชีวิตในมุมนี้ ซึ่งแน่นอนว่าสร้างสรรค์กว่ามุมที่เชื่อกันอยู่ ว่าต้องแข่งกัน ต้องทำลายและทำร้ายกัน
เป็นทัศนะหนึ่งเท่านั้นค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ทำไมถึงรู้สึกเกลียดคนในสังคมโรงเรียนไปหมด