ทำไมเรารับข้อเสยของเพื่อนทุกๆคนได้ทุกอย่าง แต่...ข้อเสยของเราล่ะทำไมเพื่อนทำเหมือนเราไม่ใช่เพื่อนเลย.

ข้อเสยของเราก้อคือเราติดแฟนมากไปหน่อย แต่ก้อไม่มีวันไหนที่เราคิดจะทิ้งเพื่อน วันเกีดเพื่อนเราก้อไปหมด นัดกันตั้งเตาทำหมูกะทะกินกันก้อไม่เคียพราด โดดเรียนก้อโดดด้วยกัน แหกกดก้อแหก ทำอะไรแผงๆก้อทำและมันก้อสนุกมากๆนะตอนนั้นน่ะ แต่ไปที่ไหนก้อมีแฟนเราทั้งนั้นเพราะเค้าก้อเรียนรุ่นเดียวกันก้อเป็นเพื่อนกับทุกคนนั่นล่ะค่ะผ่านไปวันแล้ววันเล่าเพื่อนเราก้อค่อยๆทำตัวเหีนห่างจนกระทั่งวันสอบเก็บคะแนนประจำเดือนปรกกะติเพื่อนเราจะจดกระดาดเข้าไปลอกบังเอีนวันนั้นมีแต่เรากับเพื่อนอีกคนลอก อีกสองคนไม่ทำพวกเค้าคาดคั้นคำตอบจากเรา เราก้อพะยายามจะส่งให้แต่อาจารเฝ้าเราตลอดมันเลยไม่มีโอกาจส่ง แต่ ฟ เรานั่งอยู่หลังเรา มันเลยส่งคำตอบให้กันง่ายหน่อย เหลือ5นาทีจะจบการสอบมีโอกาจส่งคำตอบพอดีเราก้อเลยให้เพื่อน แต่...มันพีคตรงที่ว่า เพื่อนไม่เอาค่ะแถมยังปัดทิ้งอีกด้วย คือไรอ่ะ เราผิดเหรอ ที่อาจารเฝ้าเราตลอดทำให้ไม่มีโอกาจส่งคำตอบให้อ่ะ หลังจากวันนั้นพวกเค้าก้อแบรนเราเสยเลย เราก้อตัวคนเดียว เราเสยใจมากที่เพื่อนทำแบบนี้กับเรา เราดีกับเพื่อนมาโดยตลอด แต่สุดท้ายก้อโดนแบรนทั้งกุ่มเลย(ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องตั้งแต่2ปีที่ผ่านมา เพิ่งมีโอกาจเขียนกระทู้)