ป้าแถวบ้านเราบ้านอยู่ปากซอยค่ะ
-แกไม่ได้ทำงานอะไรค่ะ เหมือนเป็นแม่บ้าน แต่ชอบมายุ่งเรื่องส่วนตัวของคนในซอยบ้านเสมอ
-แกมีหลานหลายคนค่ะ แต่จะดูเป็นผู้เป็นคนอยู่คนเดียว แกชอบมาพูดให้ฟัง เชิงเปรียบเทียบว่าหลานแกดี มีเงินมีทอง มีแฟนรวย บลาๆ เหมือนจะบอกว่าหลานแกดีกว่าคนนั้นคนนี้ พอถามหาหลายคนอื่นที่เรียนไม่จบ ท้องบ้าง เกเรบ้าง แกบอกว่าไม่นับเป็นหลานแล้ว (คือนับคนที่แกอวยคนเดียว)
-แม่เราเดินผ่าน ก็ชอบมากถามว่าเราทำงานอะไร(ไม่ได้อยากรู้แต่อยากเล่าเรื่องหลาน) แล้วก็เล่าต่อว่า ตอนนี้หลานแกเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยเงินเดือน20,000บาท มีแฟนดูแลดีมาก บลาๆ
-บางทีก็เนี่ยหลายแกนะออกรถมาใหม่ แม่โอนเงินเข้าบัญชีให้หลักแสน เนี่ยเค้าก็แบ่งมาให้แกใช้ด้วยนะ

ซึ่งแม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ คือไม่มีทางหาเงินมาให้เราได้เยอะๆแบบนี้แน่นอน เราต้องหาเงินใช้เองตลอด แม่ไม่ได้มีทรัพย์สินหรืออะไรให้อยู่แล้ว แกก็รู้ค่ะ เลยชอบมากพูดให้ฟัง (แค่เค้าไม่รู้ว่าชีวิตเราตอนนี้เราว่าดีอยู่แล้ว เรียนจบแล้ว ช่วยครอบครัวทำธุรกิจส่วนตัว) แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะคะ รู้สึกขำๆ

คืออยากรู้ว่าคนแบบนี้คือมีปมหรือว่างคะ?
เค้าต้องการอะไรจากสังคมคะ?
เราควรฟังๆเค้าไปหรือควรโต้ตอบเรียกสติให้เค้าดีคะ?
คนแบบนี้เค้ารู้ตัวเองไหมคะ หรือเป็นเรื่องปกติของคนวัยนี้ที่ว่างงาน?
คนอื่นมีใครเจอแบบนี้ไหมคะ?