เมื่อพ่อต้องอยู่บ้านคนเดียว

ขอเกริ่นก่อนนะคะ  เมื่อก่อนครอบครัวเรามีทั้งหมด 5คน  แม่ ตา  เสียไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว  ก็เลยเหลือแค่ 3 คน เรา ยายและ พ่อ 
เราแต่งงานแล้วก็ยังอยู่กับพ่อกับยาย    สามีอยู่ต่างจังหวัดจะกลับมาบ้านเดือนละครั้ง ครั้งละ 2วัน   จนกระทั่ง ยายเสียชีวิต เราเลยย้ายมาอยู่กับสามีที่ต่างจังหวัด  เราจะกลับบ้านทุก 1 เดือน เเล้วอยู่บ้านกับพ่อ 1-2 อาทิตย์แล้วค่อยกลับ เราให้เงินพ่อไว้ใช้โดยไม่ต้องอยู่แบบลำบาก  เราเข้าใจว่าพ่อเหงาที่ต้องอยู่คนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่อยู่ใกล้ๆ   ช่วงแรกที่เราย้ายมาอยู่กับสามี เราคุยโทรศัพท์กัน บางครั้งก็รู้ว่าพ่อร้องไห้  จนตอนนี้พ่อไม่รับโทรศัพท์เรา ปิดเครื่องหายไปเลย  แล้วก็ไม่อยู่บ้านไปอยู่วัด  นานๆทีถึงจะกลับมาบ้าน ถ้าเจอกัน1-2วันแรก พ่อจะเงียบไม่คุยด้วย เราชวนคุยพ่อก็จะตอบแค่  “อืม”  เราก็จะชวนพ่อคุยเรื่อยๆจนยอมคุยด้วย จนเล่าว่าที่หายไป  ไปไหนมาบ้าง  ทำอะไรมาบ้าง  พ่อเคยบอก ว่า  ให้เราไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีก ไม่ต้องไปๆมาๆ  เพราะ รักเรามาก  ทำใจไม่ได้เวลาเห็นเรากลับไป พ่อเหงา/เศร้า    แกเคยไป หาจิตเเพทย์  1ครั้ง แล้วก็ไม่ไปอีกเลย  เราชวนไปอีกก็ไม่ยอมไป     
     ความต้องการของพ่อคือใหเรามีลูกแล้วถึงจะเลิกไปนอนวัด  กับ ให้เราแยกกันอยู่กับสามี แล้วให้เรากลับมาอยู่บ้านมาอยู่กับพ่อ  แต่เราไม่ยอมกลับ เราเลือกที่จะอยู่แบบไปๆมาๆทั้งสองบ้านเคยชวนมาอยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่ยอมมา  เวลาคุยกันหาทางออกกันพ่อก็จะคุยไปร้องไห้ไป    บอกแค่ว่าเราไม่เข้าใจเขา เป็นแบบนี้มาเกือบ 1 ปีแล้ว   เป็นห่วงพ่อมาก 
      ข้างๆบ้านก็จะพูดว่า  ต้องดูพ่อนะ   พ่อเป็นซึมเศร้า ระวังพ่อฆ่าตัวตายนะ   แต่เราแก้ปัญหาไม่ได้ จนเรารู้สึก เราอกตัญญูที่ทิ้งพ่อให้อยู่คนเดียว  ปล่อยไปเรื่อยๆแบบนี้คนที่ฆ่าตัวตาย อาจเป็นเรามากกว่า เสียใจมากที่ แม่ ตา ยาย จากไป   ถ้าแลกชีวิตได้เราจะแลกแม่กลับมาให้พ่อ  มีครอบคัวไหนบ้างคะที่ต้องให้พ่อหรือแม่ต้องอยู่บ้านคนเดียว  จะทำยังไงไม่ให้เขารู้สึกเหงา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่