ตามหัวข้อเลยค่ะ
เราอายุ24 ไม่มีแฟน ไม่มีภาระหนี้สิน ตอนนี้ว่างงานค่ะ พึ่งลาออกมา ว่างมา3อาทิตย์แล้ว ไปสมัครงานหลายที่แล้วค่ะ แต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกตัวเลยค่ะ พ่อแม่ให้กลับบ้านไปพักผ่อนก่อน แล้วค่อยกลับมาสู้ใหม่ ยังสองจิตสองใจค่ะ ในใจเราอยากกลับเพราะเราเหนื่อยจากที่ทำงานเก่ามาค่ะ ทำงานแบบเอาเป็นเอาตายเลยค่ะตอนนั้น ไม่สบายก็ฝืนไปทำ วันหยุดก็ทำOT มีแต่คนหาว่าบ้างาน ใจเราอยากทำให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองทำได้ แต่เราไม่ทำพอดีไงค่ะ ทำจนเกินตัว เพราะว่าเป็นที่ทำงานแรก *สาเหตุที่ออกเพราะได้เงินน้อยค่ะ ที่ออกเพราะเงินไม่คุ้มกับพลังงานที่เสียไปค่ะ ตอนนี้อยากกลับไปเติมกำลังใจที่บ้าน แต่อีกใจก็อยากจะลองหางานสู้อีกสักตั้ง ตอนนี้อึดอัดใจมาก ควรทำอย่างไงดีคะ กลับไปตั้งหลักก่อนดีมั้ยหรือว่าสู้แบบท้อแท้ใจคะ เรามีเงินเก็บอีก1ก้อนค่ะ สามารถอยู่ได้แบบไม่เดือดร้อนพ่อแม่เลยค่ะ ควรทำไงดีคะ
(แต่ในความโชคร้ายที่ว่างงานก็ยังมีกำลังใจที่ดีจากพ่อแม่นะคะ ท่านให้กำลังใจดีมากๆ😻 แต่ก็ช่วยเราให้ดีขึ้นได้แค่ตอนคุยกับท่าน พอผ่านไปสักพักเราก็กลับมาคิดมากอีก)
ปล.เรายังเด็กเสมอใจสายตาพ่อแม่ เข้าใจคำนี้แบบถ่องแท้ก็ช่วงเวลานี้แหละค่ะ(ปกติเป็นคนรักพ่อแม่มากๆอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ ไม่มีสิ่งใดประเสริฐเท่าพ่อแม่อีกแล้วค่ะ🙇🏾♀️🙏🏻)
สู้ต่อไปหรือถอยไปตั้งหลักดี?
เราอายุ24 ไม่มีแฟน ไม่มีภาระหนี้สิน ตอนนี้ว่างงานค่ะ พึ่งลาออกมา ว่างมา3อาทิตย์แล้ว ไปสมัครงานหลายที่แล้วค่ะ แต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกตัวเลยค่ะ พ่อแม่ให้กลับบ้านไปพักผ่อนก่อน แล้วค่อยกลับมาสู้ใหม่ ยังสองจิตสองใจค่ะ ในใจเราอยากกลับเพราะเราเหนื่อยจากที่ทำงานเก่ามาค่ะ ทำงานแบบเอาเป็นเอาตายเลยค่ะตอนนั้น ไม่สบายก็ฝืนไปทำ วันหยุดก็ทำOT มีแต่คนหาว่าบ้างาน ใจเราอยากทำให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองทำได้ แต่เราไม่ทำพอดีไงค่ะ ทำจนเกินตัว เพราะว่าเป็นที่ทำงานแรก *สาเหตุที่ออกเพราะได้เงินน้อยค่ะ ที่ออกเพราะเงินไม่คุ้มกับพลังงานที่เสียไปค่ะ ตอนนี้อยากกลับไปเติมกำลังใจที่บ้าน แต่อีกใจก็อยากจะลองหางานสู้อีกสักตั้ง ตอนนี้อึดอัดใจมาก ควรทำอย่างไงดีคะ กลับไปตั้งหลักก่อนดีมั้ยหรือว่าสู้แบบท้อแท้ใจคะ เรามีเงินเก็บอีก1ก้อนค่ะ สามารถอยู่ได้แบบไม่เดือดร้อนพ่อแม่เลยค่ะ ควรทำไงดีคะ
(แต่ในความโชคร้ายที่ว่างงานก็ยังมีกำลังใจที่ดีจากพ่อแม่นะคะ ท่านให้กำลังใจดีมากๆ😻 แต่ก็ช่วยเราให้ดีขึ้นได้แค่ตอนคุยกับท่าน พอผ่านไปสักพักเราก็กลับมาคิดมากอีก)
ปล.เรายังเด็กเสมอใจสายตาพ่อแม่ เข้าใจคำนี้แบบถ่องแท้ก็ช่วงเวลานี้แหละค่ะ(ปกติเป็นคนรักพ่อแม่มากๆอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ ไม่มีสิ่งใดประเสริฐเท่าพ่อแม่อีกแล้วค่ะ🙇🏾♀️🙏🏻)