เป็นลูกคนเล็กมีพี่สาวหนึ่งคน เราทำอะไรไม่เคยดีในสายตาพ่อกับแม่เลย ไม่เคยดีเลยแม้แต่นิดเดียว เราบอกอะไรไม่เคยที่จะเปิดโอกาสรับฟังเรา ฟังแต่พี่สาวของเรา เราทำอะไรมาได้ทำอะไรดีๆ ได้แข่งขันกีฬาได้ที่หนึ่งของเขตกำลังจะไปคัดตัวไปแข่งต่อต่างจังหวัดท่านทั้งสองเฉยมาก ไม่เคยให้กำลังใจ ไม่เคยถามว่าเหนื่อยไหม  เรากลับบ้านมาเราก็อยากอาบน้ำพักผ่อน เพราะเราเหนื่อยจากการเล่นกีฬา การซ้อมกีฬา เรากลับบ้านมาเราจะทำการบ้าน ทำหน้าที่งานบ้านของเราทุกอย่าง แต่พ่อและแม่กลับบ้านมา ก็มาบ่น มาว่าเราว่าเราเอาแต่นอนไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่พี่ของเราไม่เคยทำอะไรเลยด้วยซ้ำไป เอาแต่ใช้เงิน ออกเที่ยวกับเพื่อนกลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง พ่อกับแม่ไม่เคยว่า แต่กับเราเขาว่าตลอด แค่อยากออกไปตลาดนัดไปซื้อของกิน ยังหาว่าเราใช้เงินสิ้นเปลือง ฟุ่มเฟือย 'เราเกิดมาทำไมวะ'