การบรรลุฌาน นั้นมีผู้เข้าใจคลาดเคลื่อนหรือเข้าใจผิดอยู่มาก เพราะไปยึดเอา ปีติ สุข อุเบกขา ที่ไม่บริสุทธิ์ จนสับสน

      เพราะ  ปิติ สุข มีได้ ตั้งแต่ ขณิกะสมาธิ อย่างแก่ หรือ อุปจารสมาธิ

       และความยินดี ในสภาวะปกติของคนทั่วไปก็ทำให้เกิด ปีติ หรือ สุขได้

    ดังนั้น ความเข้าใจคลาดเคลื่อน หรือเข้าใจผิดในเรื่องลำดับ ฌาน และระดับฌาน  ของผู้ที่ยังไม่บรรลุจริงเกิดขึ้นได้มากมาย..

    แต่ผู้บรรลุแล้ว เมื่อได้ฟังหรือได้ทราบจากพระไตรปิฏก จะทราบชัดได้ เพราะไม่ต้องสับสนคิดว่าเป็นอย่างโน้นอย่างนั้นอีก  เพราะสภาวะการบรรลุฌานแต่ละระดับมีความชัดเจนยิ่งมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และอารมณ์องค์ฌาน บริสุทธิ์ ไปตามระดับฌาน ไม่มีอารมณ์อื่นใดปนแม้แต่นิดเดียว เช่น บรรลุฌาน 2 ต้องมี ปิติ สุข และอุเบกขา เป็นองค์ฌาน ไม่มีอารมณ์อื่นปนแม้แต่นิดเดียว หรือบรรลุฌาน 3 ก็ต้องมี สุข อุเบกขา บริสุทธิ์ ไม่มีอย่างอื่นอย่างใดปนแม้แต่นิดเดียว หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องของการเข้า ฌานสมาบัติ

         หมายเหตุ แม้อธิบายอย่างไร ผู้ที่ยังไม่บรรลุถึง ก็คงต้องยังสับสนอยู่ดี  แต่พึงให้ตั้งทิฏฐิไว้ว่า เมื่อยังไม่ทราบชัดในการบรรลุฌานจริงๆ ในแต่ละระดับ ซึ่งปรากฏเพียงครั้งเดียวในชีวิต แต่ละฌาน จึงไม่ควรโมเมว่า ตนถึงฌานนั้นฌานนี้ไปเสียก่อน โดยเอาเพียงแค่ อารมณ์ ปีติ สุข อุเบกขา ที่ยังไม่บริสุทธ์จริง ยังมีอารมณ์ความรู้สึกอื่นปน เพราะบุคคลทั่วไป หรือเพียงขณิกะ อุปจารสมาธิ ก็เกิดอารมณ์ ปีติ สุข ได้