เรามีลูกกับแฟน1คน ตอนเราท้องเราอายุ15ปี ตอนนี่จะ25ปีแล้วคะ ลูกจะ8ขวบแล้ว ตั้งแต่ท้องมาเราเป็นคนหาเงิน ทำงานทุกอย่าง ขายของตลาดนัด หาๆๆๆอยุ่คนเดียว ทั้งงานบ้าน เลี้ยงลูก หาเงินขายของ เราเป็นคนแบกรับทุกอย่างคนเดียว ส่วนแฟนเรานานๆๆๆๆๆทีจะยอมไปทำงาน พ่อแม่แฟนเป็นคนฐานะพอมีแต่ไม่ถึงกับรวยมาก ส่วนแฟนเราลูกคนเดียวคะ พ่อแม่ตามใจ   แฟนติดเกมส์คะ  ไม่ทำงาน  พ่อแม่แฟนว่าไม่ได้  เราก็คุยกับแฟนทั้งดีและทะเลาะกัน    แต่ตอนนี้มันไม่รู้จะพูดยังไงแล้วคะ เพราะมันจะ10ปีแล้วที่ทนมา   เมื่อก่อนทะเลาะกัน แฟนเอามีดจี้คอเรยคะ หลายครั้งมากเราตกอยุ่ในสภาวะหวาดกลัวคะ  กลัวจนไม่กล้าจะต่อต้านแฟน  เวลาทะเลาะกันเราจะเงียบ เวลากลัวสุดๆเราหนีอย่างกับคนบ้า  หวาดระแวงว่ามันจะตามมาไหม  แต่สุดท้ายก็กลับมาหาเขาเหมือนเดิมคะ  จนณตอนนี้ แฟนไม่เคยทำร้ายร่างกาย แต่ก็ไม่หาเงินไม่ทำงาน เราสงสารลูก ลูกไม่มีอนาคต เราได้เงินจากแม่แฟนวันละ100บาทในการกินใช้ในแต่ละวันคะ  ซึ่งมันก็คงไม่พอ เราต้องเป็นคนหาเพิ้ม  เป็นคนทำอยุ่ฝ่ายเดียว ทุกวันนี้รายได้จากการทำงานหาเงินคือเราหมดคะ  เราเป็นหัวหน้าครอบครัว และ แม่บ้าน แม่ของลูก และภรรยา เงินจากการขายของออนไลเราหามาได้ไม่เคยพอใช้จ่ายเรยคะ เพราะทึกอย่างเราเป็นคนซื้อหมด  จนตอนนี้เราเริ้มล้ากับทุกอย่างจริงๆ เราไม่อยากแบกรับอะไรแล้ว  แต่เราสงสารลูก  อยากหนีไปเรยแล้วทิ้งลูกไว้ให้ฝั่งเขาดูแล แต่ก็กลัวเขาไม่สามารถเลี้ยงได้   เราอยากหนีพาลูกไปด้วย  แต่เราก็กลัวทำเขาลำบาก เราจดทะเบียนกับแฟน  แล้วถ้าเราพาลูกไปด้วยแล้วเขาฟ้องหย่าเอาลูกคืนลูกจะตกเป็นของพ่อหรือแม่คะ ?  
เมื่อก่อนเรามีแค่0ตอนนี้เราก็ยังมีแค่0คะ  ไม่มีอะไรติดตัวเรย  
เราเคยถามลูก ลูกไม่อยากอยุ่กับพ่อคะ จะไปกับเรา
เราอยากเดินออกมาจากจุดนี้ตอนนี้เรยคะ  แต่เราไม่มีอะไรเรย แม้แต่เงินสักก้อน