วาดเล่นขำขำกับภาพนกแต้วแล้วภาพล่าสุด แต่ไม่ใช่สุดท้ายนะครับ คิดถึงกลิ่นไอของป่าหน้าฝนเสียงสายลมและเม็ดฝนกระทบใบไม้เสียงน้ำไหลเอื่อยๆในลำธาร ผมว่าการเขียนภาพนี่ก็ผ่อนคลายไปได้เหมือนกันหากเราไม่มีโอกาสเข้าป่าดูนกก็ใช้ วิธีปล่อยใจไปกับการจินตนาการก็พอช่วยให้หายคิดถึงบรรยากาศของป่าไม้ใบบังไปไม่ไม่น้อย ครั้งนี้เอาภาพนกแต้วแล้วเขียวเขมร หรือ Bar-bellied Pitta มาให้เพื่อนพ้องน้องพี่ได้ติชมกันเช่นเคย บอกตามตรงเจ้าตัวนี้คือนกบอดของผมเลยครับคือไม่เคยเห็นตัวเป็นๆกะเขาเลยซักครั้ง(คงเพราะยังไม่มีโชค)เขียนออกมาจะผิดถูกอย่างไรผมต้องขอภัยและขอรับคำติชมรับไปปรับปรุงในอนาคตนะครับ ภาพนกตัวนี้เขียนขึ้นจากประสบการณ์การที่ได้เห็นนกแต้วแล้วตัวอื่นๆและนำมาสผมผสานและจินตนาการไปบ้างได้ข้อมูลจากบทความจากหนังสือจากภาพถ่ายนกของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆน้าๆป้าๆลุงๆนักดูนกและนักถ่ายภาพนกนำมาประกอบสังเกตดูสีและแสง แต่ก็นั่นละ่ครับนกแต่ละตัวยังมีอัตลักษณ์ ที่ไม่เหมือนกันทั้งที่อยู่ป่าเดียวกันเหมือนคนเราเป็นพี่เป็นน้องกันแท้ๆอาจจะคล้ายกันแต่ก็ยังไม่เหมือนกันนกก็เช่นกัน ภาพนี้ผมได้ปรับท่วงท่าจัดองค์ประกอบเสียใหม่ใส่ฉากหลังที่ส่งภาพนกให้เด่นออกมา ก็ฉากหลังนี่ละ่ที่ทำให้ใจของผมมันเตลิดเข้าป่าไปได้เลยทีเดียวคงเพราะอยากเข้าป่าเต็มที ภาพนี้ผมใช้สีน้ำWinsor & Newton บนกระดาษสีน้ำ อาเช่ (ARCHES) พบกันใหม่ในวันฝนพรำ