Only The Cat Knows (Shôtarô Kobayashi, 2019) คะแนน C+ (7.5/10)
"ความสัมพันธ์ภายใต้ทาสแมว" Only The Cats Knows เป็นหนังอารมณ์ดีผสมดราม่าว่าด้วยสัมพันธ์ระหว่างคู่ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมาอย่างยาวนาน ‘ยูกิโกะ’ ใช้ชีวิตร่วมกับ ‘มาซารุ’ ทั้งสองคนมีลูกด้วยกันสามคน ตัวหนังฉายภาพให้เราเห็นความสัมพันธ์ระหว่าง ‘ยูกิโกะ’ และ ‘มาซารุ’ อย่างชัดเจนและใช้กิริยาท่าทางสื่อสารให้เราเข้าใจตัวละครทางฝั่งยูกิโกะ ที่มีเพียงแมวดำตัวน้อย 'จิบิ' เป็นเพื่อนคลายเหงาให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้ในแต่ละวัน อยู่มาวันหนึ่งเจ้าจิบิได้หายตัวไป ทำให้ความสัมพันธ์ปกติของยูกิโกะและมาซารุถึงคราวสั่นคลอน การหายไปของจิบิทำให้ความในใจและความสัมพันธ์ที่ถูกเก็บซ่อนมายาวนานของทั้งสองคนเชื่อมโยงเข้าหากันและกลายเป็นเรื่องราวน่าประทับใจ
เอาเข้าจริงเรื่องราวใน Only The Cats Knows ไม่ได้มีอะไรใหม่และไม่ได้มีอะไรเกินความคาดเดา การหายตัวไปของแมวน้อยจิบิ ก็คงเหมือนความรักที่หายไปของคนสองคนที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาเนิ่นนานจนลืมปรับความเข้าใจกันและกัน หลงลืมที่จะหันหน้าเข้าหากันเพื่อทำความรู้จักกันในมุมที่ไม่เคยรู้มาก่อน เพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน ตัวละครในเรื่องจึงสะท้อนประโยคที่ว่า 'ยิ่งนานวันเหมือนยิ่งไม่รู้จักกัน' ได้ดีมาก ๆ ความเปลี่ยวเหงาของการอยู่ร่วมกันสะท้อนความสัมพันธ์ที่ขาดการเติมเต็มให้กัน ขาดการสนทนาต่อกัน ทำให้อยู่ด้วยกันก็เหมือนอยู่คนเดียว คำถามที่ตัวละครถามตัวเองและถามคนดูคือ อยู่เป็นโสดคนเดียวแล้วเหงา? กับอยู่เป็นคู่แล้วเหงา? แบบไหนทรมานมากกว่ากัน?
อย่างไรก็ดี ข้อความที่หนังต้องการสื่อสารมาถึงคนดูจะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าตัวละครหลักไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกออกมาผ่านร่างกาย สีหน้า และกิริยาท่าทางต่าง ๆ ซึ่งแน่นอนว่า นักแสดงนำรับบทและส่งบทกันได้ดี แต่จุดที่ทำให้หนังไม่ได้กินใจหรือซึ้งใจเท่าที่ควรคือบทภาพยนตร์ที่ยังไม่เข้มข้นในความสัมพันธ์ ความใสซื่อและตรงไปตรงมาเกินไปทำให้เรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ทำให้รู้สึกน่าจดจำ ความเรียบง่ายจนเกินไปของหนังทำให้ช่วงเวลาคลี่คลายปมในใจไม่ได้บีบคั้นให้เรารู้สึกร่วมไปกับตัวละครมากนัก แม้ว่าหนังจะมีวิธีปูเรื่องราวให้เราคล้อยตามหรืออินไปกับตัวละครทั้งสองตัวอยู่ก็ตาม
ท้ายสุด Only The Cats Knows จึงเป็นภาพยนตร์อารมณ์ดีที่ดูได้เพลิน ๆ และมีจังหวะน่ารัก ๆ ในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ชีวิต สะท้อนบทเรียนของการใช้ชีวิตคู่ และตั้งคำถามต่อการมีชีวิตคู่ไปพร้อม ๆ กัน แน่นอนว่า ความเป็นทาสแมวของตัวละครในเรื่องมีความสำคัญต่อพล็อตเรื่อง และแมวก็เปรียบเสมือนความสัมพันธ์ของคนทั้งสองในเรื่องนี้ การตามหาแมวที่หายไปคงไม่ต่างอะไรกับตามหาความรักที่ซ่อนอยู่ในใจซึ่งบางทีอาจไม่ต้องตามหาเพราะมันไม่เคยหายไปไหนเพียงแค่รอวันเปิดใจและกลับบ้านเท่านั้นเอง...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/ 
Review: Only The Cat Knows (Shôtarô Kobayashi, 2019) รีวิวโดย Form Corleone
"ความสัมพันธ์ภายใต้ทาสแมว" Only The Cats Knows เป็นหนังอารมณ์ดีผสมดราม่าว่าด้วยสัมพันธ์ระหว่างคู่ชีวิตที่อยู่ร่วมกันมาอย่างยาวนาน ‘ยูกิโกะ’ ใช้ชีวิตร่วมกับ ‘มาซารุ’ ทั้งสองคนมีลูกด้วยกันสามคน ตัวหนังฉายภาพให้เราเห็นความสัมพันธ์ระหว่าง ‘ยูกิโกะ’ และ ‘มาซารุ’ อย่างชัดเจนและใช้กิริยาท่าทางสื่อสารให้เราเข้าใจตัวละครทางฝั่งยูกิโกะ ที่มีเพียงแมวดำตัวน้อย 'จิบิ' เป็นเพื่อนคลายเหงาให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้ในแต่ละวัน อยู่มาวันหนึ่งเจ้าจิบิได้หายตัวไป ทำให้ความสัมพันธ์ปกติของยูกิโกะและมาซารุถึงคราวสั่นคลอน การหายไปของจิบิทำให้ความในใจและความสัมพันธ์ที่ถูกเก็บซ่อนมายาวนานของทั้งสองคนเชื่อมโยงเข้าหากันและกลายเป็นเรื่องราวน่าประทับใจ
เอาเข้าจริงเรื่องราวใน Only The Cats Knows ไม่ได้มีอะไรใหม่และไม่ได้มีอะไรเกินความคาดเดา การหายตัวไปของแมวน้อยจิบิ ก็คงเหมือนความรักที่หายไปของคนสองคนที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาเนิ่นนานจนลืมปรับความเข้าใจกันและกัน หลงลืมที่จะหันหน้าเข้าหากันเพื่อทำความรู้จักกันในมุมที่ไม่เคยรู้มาก่อน เพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน ตัวละครในเรื่องจึงสะท้อนประโยคที่ว่า 'ยิ่งนานวันเหมือนยิ่งไม่รู้จักกัน' ได้ดีมาก ๆ ความเปลี่ยวเหงาของการอยู่ร่วมกันสะท้อนความสัมพันธ์ที่ขาดการเติมเต็มให้กัน ขาดการสนทนาต่อกัน ทำให้อยู่ด้วยกันก็เหมือนอยู่คนเดียว คำถามที่ตัวละครถามตัวเองและถามคนดูคือ อยู่เป็นโสดคนเดียวแล้วเหงา? กับอยู่เป็นคู่แล้วเหงา? แบบไหนทรมานมากกว่ากัน?
อย่างไรก็ดี ข้อความที่หนังต้องการสื่อสารมาถึงคนดูจะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าตัวละครหลักไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกออกมาผ่านร่างกาย สีหน้า และกิริยาท่าทางต่าง ๆ ซึ่งแน่นอนว่า นักแสดงนำรับบทและส่งบทกันได้ดี แต่จุดที่ทำให้หนังไม่ได้กินใจหรือซึ้งใจเท่าที่ควรคือบทภาพยนตร์ที่ยังไม่เข้มข้นในความสัมพันธ์ ความใสซื่อและตรงไปตรงมาเกินไปทำให้เรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ทำให้รู้สึกน่าจดจำ ความเรียบง่ายจนเกินไปของหนังทำให้ช่วงเวลาคลี่คลายปมในใจไม่ได้บีบคั้นให้เรารู้สึกร่วมไปกับตัวละครมากนัก แม้ว่าหนังจะมีวิธีปูเรื่องราวให้เราคล้อยตามหรืออินไปกับตัวละครทั้งสองตัวอยู่ก็ตาม
ท้ายสุด Only The Cats Knows จึงเป็นภาพยนตร์อารมณ์ดีที่ดูได้เพลิน ๆ และมีจังหวะน่ารัก ๆ ในความสัมพันธ์ระหว่างคู่ชีวิต สะท้อนบทเรียนของการใช้ชีวิตคู่ และตั้งคำถามต่อการมีชีวิตคู่ไปพร้อม ๆ กัน แน่นอนว่า ความเป็นทาสแมวของตัวละครในเรื่องมีความสำคัญต่อพล็อตเรื่อง และแมวก็เปรียบเสมือนความสัมพันธ์ของคนทั้งสองในเรื่องนี้ การตามหาแมวที่หายไปคงไม่ต่างอะไรกับตามหาความรักที่ซ่อนอยู่ในใจซึ่งบางทีอาจไม่ต้องตามหาเพราะมันไม่เคยหายไปไหนเพียงแค่รอวันเปิดใจและกลับบ้านเท่านั้นเอง...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/