ศรัทธา มีมากเกินไป ขาดปัญญา กลายเป็น “งมงาย”

ปัญญา มีมากเกินไป ขาดศรัทธา กลายเป็น “ทิฏฐิมานะ”

สมาธิ มีมากเกินไป ขาดปัญญา กลายเป็น “โมหะ”

ปัญญา มีมากเกินไป ขาดสมาธิ กลายเป็น “ฟุ้งซ่าน”

วิริยะ มีมากเกินไป ขาดสมาธิ กลายเป็น “เหน็ดเหนื่อย”

สมาธิ มีมากเกินไป ขาดวิริยะ กลายเป็น “เกียจคร้าน”

สติ มีมากเท่าไหร่ยิ่งดี มีแต่คุณไม่มีโทษ

คำสอน...หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

วัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย