เรามีคนที่แอบชอบอยู่คนนึงค่ะ
ชอบมาประมาณปีนึงแล้ว
แต่เราไม่ได้อยากได้เค้าเป็นแฟนนะ
ก็เลยได้แต่ทักทายกันบ้างตามมารยาท

จนกระทั่งเดือนก่อน เรามีความรู้สึกว่า
เราเปลี่ยนไป เราคิดว่า เราอ่อนไหวขึ้น
เราไม่กล้าคุยกับเค้า จากเดิมที่ยังคุยกันบ้าง
อาจเป็นเพราะเค้าพูดว่า เค้าไม่ชอบเรา
(เราไม่ได้สารภาพรักกับเค้านะคะ
แต่เพราะคนอื่นถามเค้า เค้าเลยตอบไป)
ตอนที่เค้าตอบ เราก็ไม่ได้เศร้ามากนะ
เพราะเรารู้อยู่แล้ว ว่ามันเป็นไปไม่ได้

เราก็เลยกลับมาใช้ชีวิตของเราตามปกติ 
แบ่งเวลาไปทำนู่นนี่ และคิดเรื่องเค้าให้น้อยลง
ถึงแม้เค้าจะคุยกับใคร จะสนใจเราหรือไม่ก็ตาม
เราก็จะไม่เอาภาพหรือการกระทำของเค้ามาคิดมาก
ถึงเราจะร้องไห้เสียใจบ้างก็ตาม แต่เราคิดอยู่เสมอว่า
สักวัน เราจะไม่มีน้ำตาและความเสียใจอีก
และเรา จะกลับมามองหน้าเค้าได้อย่างสนิทใจ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ