สวัสดีค่ะ เพื่อนๆที่เคยผ่านไตรกีฬามาแล้ว หรือกำลังคิดจะไปไตรแรก 
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกันนะคะ 

ล่าสุดชิพึ่งจะได้เข้าร่วมงานไตรที่จังหวัดอุทัยธานี
อันนี้เป็นรีวิวบรรยากาศงานที่ทำเป็นคลิปไว้

งานนี้ชื่อว่า ว่าย ปั่น วิ่ง ตามรอยเสด็จประพาสต้น
ว่าย 500m./ปั่น 20k/วิ่ง 5k 
เหมาะมาก สำหรับผู้เริ่มต้น เพราะว่ายน้ำน้อย
ซึ่งงานส่วนใหญ่ ระยะ sprint จะเริ่มตั้งแต่ว่ายน้ำ 750 
และงานนี้ก็สมัครฟรีด้วย 
เดี่ยวมาเล่าให้ฟัง ว่าทำไมเค้าถึงจัดฟรี 
งานดีดี ฟรีๆแบบนี้ เพื่อนๆอาจจะคิดว่าจะจัดดีหรือเปล่าใช่มั้ยคะ 
งานนี้จัดโดยชมรมจักรยาน 
ทีแรกฟังก็คิดว่า เอ๊ะ จะมืออาชีพรึเปล่า ความปลอดภัยเป็นยังไงนะ ที่ผ่านมา 2 ครั้ง เคยไปแต่งานใหญ่ทั้งนั้นเพราะเรากลัวเรื่องความปลอดภัยที่สุด
ตั้งแต่ว่ายแล้ว 
อันตราย ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา 

แต่งานนี้บอกเลยว่า จัดดีมากค่ะ ทั้งๆที่เป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ 

ที่มาของงานก็คือ 
ท่านผู้ว่าท่านได้งบมา เค้าก็อยากจะโปรโมทจังหวัดในธีม "เสด็จประพาสต้น"
พอพูดถึงประพาสต้น ก็คือการเดินทางทางน้ำ
หวยเลยออกที่ ไตรกีฬา !!

และเป็นปีแรกที่อุทัยธานี มีไตรกีฬาด้วย 
ชิออกจากเชียงใหม่โดยรถส่วนตัว ไปถึงอุทัยประมาณ บ่าย 4 โมง
ไปยืมจักรยานรุ่นน้องที่อยู่ชัยนาท 
คือมาแข่งอุทัย แต่ไปยืมรถน้องที่ชัยนาท 
(ดูความบ้าบอของมัน)
เนื่องจากเราไม่มีจักรยาน (น่าอนาจมาก อยากแข่งไตร แต่ไม่มีหมอบ triathlonวันนาบี ชัดๆ)

มาถึงคุณชัค (ไม่รู้ออกเสียงถูกหรือเปล่า) รู้แต่ว่า งานดี !
ประธานชมรมจักรยานจังหวัดอุทัยกำลัง brief เส้นทางว่ายน้ำเลย

จากนั้นก็ได้เวลาไปลงทะเบียนผู้แข่งขัน
ได้รับ ชิพแบบรัดข้อเท้า หมวกว่ายน้ำ บิบวิ่ง สติกเกอร์ติดจักรยาน และชิพติดจักรยานมา
เอาจักรยานมาไว้ transition แล้วเข้าโรงแรม 

ระหว่างที่เดินข้ามสะพานหน้าวัดเพื่อมาดูจุดว่ายน้ำก็เจอกลุ่มพี่ๆกลุ่มหนึ่งที่ดูโปรมากๆ กำลังคุยกันเรื่องว่ายน้ำ
เราก็งงๆ กับรูทว่ายน้ำ ว่าว่ายไปทางไหน ลงโป๊ะไหน วนทางไหน 
ก็เลยพุ่งเข้าไปขอฟังด้วย
พวกพี่ๆเค้าก็แนะนำเส้นทางว่ายน้ำ อธิบายได้เข้าใจดีมาก
ถามไปถามมา นี่เป็นไตรแรกของพวกเค้าเลย 
พวกพี่ๆคุยสนุกสนานกันมาก เลยบอกว่า พรุ่งนี้แข่งเสร็จเจอกันอีกนะ แล้วก็ร่ำลากันไป

กลับโรงแรมและไปเดินเที่ยวถนนคนเดินตรอกโรงยา 

สาเหตุที่ขับมาจากเชียงใหม่ตั้งไกล เพื่อมาอุทัยธานี 
มันไม่ใช่เพราะอยากแข่งเพราะค่าสมัครฟรีนะ 
แต่เรารักเมืองนี้มาก

ชิเคยแบ็คแพ็ค นั่งรถไฟมาอุทัยตัวคนเดียว
มาปั่นจักรยาน เดินเล่น เมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว 
และเจอคนใจดีมากมาย 

จำได้ว่าคนนึงคือพี่จเร เค้าเคยพาชิปั่นจักรยานแม่บ้านรอบเกาะเทโพอีกด้วย


พอมาครั้งนี้ ไม่ได้คิดว่าจะเจอแกหรอก
แต่ดันเจอ ฮ่าๆๆ
อันนี้คือทริปนั้นที่ชิเคยรีวิวเมื่อ 4-5 ปีก่อน 
>> https://ppantip.com/topic/32871559
อันนี้คือถ่ายกับพี่จเรเมื่อตอนนั้น  555555 

นอกเรื่องไปนานละ 
กลับเข้ามาเรื่องงานไตรต่อ 

เรากลับเข้าที่พัก จัดของอะไรต่างๆ 
เราตื่นเต้นมากกกกก แม้มันจะเป็นไตรที่ 3 แล้ว แต่มันก็ยังตื่นเต้น
มันตื่นเต้นมากจนกินข้าวเย็นได้นิดเดียวเท่านั้น
เอ้า คิดดู ตื่นเต้นแค่ไหน
ลุกมาทำวีดิโอ เปิดกระเป๋าไตรกีฬา ฮ่าๆๆ

ชิก็เป็น มือใหม่หัดไตรคนนึง ที่อุปกรณ์ไม่ได้แจ่มว้าวเหมือนใครเขา 
แต่เราเน้นว่า เราวิ่งดี (ดีที่สุดใน 3 อย่าง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ) 
พอๆๆๆ 

11/8/62 วันแข่ง
เอาของไปเก็บ transition เกือบไม่ทัน 
เค้าปิดให้เอาของไว้ตอน 5:30 น. 

สำหรับมือใหม่ ในสปอย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ของที่จะเอาไปวางไว้ ก็จะเป็นพวก อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับปั่นต่างๆ เช่น หมวกจักรยาน บิบวิ่ง รองเท้าวิ่ง 
ใครใส่รองเท้าคลีทก็เตรียมวางไว้ให้ใส่ง่ายๆ  ใครมีเจล ก็เอาเจลวางไว้ในตำแหน่งที่เราจะไม่ลืมกิน

พอเค้าไล่ออกจาก transition แล้ว ก็เดินไปรวมตัวกันเพื่อเปิดงานหน้าเวที

สถานที่ว่ายน้ำเป็นแม่น้ำสะแกกรัง ซึ่งปลาเยอะมาก 
มะวานเห็นมันโผล่ขึ้นมาบ่อยมาก เพื่อหา Oxygen (แปลว่าน้ำไม่สะอาดดิงั้น)

การว่ายน้ำเค้าก็จะปล่อยตัวเป็น Wave 

สำหรับมือใหม
แบ่งเป็นเวฟคือแบ่งตามความเร็วที่เราสามารถว่ายได้ใน 100m เช่น ชิสามารถว่าย 100m ได้ภายใน 2.30 นาที 
เค้าก็ไล่ไปอยู่ wave 3 จ้า
บางงาน แต่ละเวฟ สีหมวกจะแตกต่างกัน 
แต่งานนี้ มีสีเดียวนะจ๊ะ รู้เองว่าอยู่เวฟไหน ให้ตามๆเค้าไปเน้อ

พอถึงเวลาปล่อยตัว เริ่มไม่ค่อยตื่นสนามละ
ตอนไปไตรครั้งแรก จะเล่าให้ฟัง
ตอนนั้นว่ายแม่น้ำเจ้าพระยา ตื่นสนามมาก
พอเค้าให้ลงน้ำ เราก็ลงเหมือน หมูจุ่มอะ แต่จมลงไปเลยไง 
ว่ายไป 2 สโตรค รู้ตัวอีกที ลืมใส่แว่นตา เชร้ดดดดดดดดด
ก็เลย ลอยคอ ดีดเท้า ใส่แว่นตาสักพัก 

ส่วนงานนี้ มือใหม่เยอะมาก จะเห็นได้ว่า มีคนเอาทุ่นสีส้มๆ มาด้วย
บางคนใส่เสื้อชูชีพก็มี ถือว่าเป็นงานที่เปิดโอกาสให้มือใหม่ มือสมัครเล่นมาลองสนามเพื่อซ้อมได้
แต่งานจัดดีมากนะคะ

พอลงว่ายไปได้สักพักก็รู้สึกติดคน ก็สเต็บเดิมคือ ว่ายอ้อมออกมา
ไกลหน่อย แต่จราจรไม่ติดขัด 
แต่เสียแรงมากที่ต้องโผล่หัวขึ้นมาดูว่า เราออกนอกเส้นทางมั้ย
ปล. ก่อนมางานนี้ จขกท ซ้อมว่ายน้ำ 1 วัน เพราะพึ่งหายจากไซนัสอีกเสบ 
และซ้อมปั่นเพียง 3 วัน แบ่งเป็น ปั่นเสือภูเขา 1 วัน 18 โล
และปั่นในฟิตเนส 2 วัน วันละ 30 นาที 
โอ้วววววววววมาย ก้อด 
5555555555555555

ขึ้นมา ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน แต่เจอปะป๊ารอถ่ายรูปให้ก็ต้องยิ้มเข้าไว้ค่ะ 

แต่หลังจากนี้ก็คิดในใจ 
ทำไมขามันหนักจังวะ 
ปกติมันจะไปหนักตอนช่วง ปั่นเสร็จแล้วไปวิ่งนี่นา เหนื่อยโว้ยย(คิดดังมากกกกก)

ขึ้นโป๊ะมา บ่นในใจยังไม่จบ
ต้องวิ่งขึ้นสะพานเพื่อข้ามมายังวัดโบสถ์ จุด transition ที่เราฝากจักรยานไว้ 
โมเม้นนี้คือ บ่นๆๆๆๆ ในใจมาก สะพานนี่ก็แม่ มมมมมม ชันชิบ ห า  ย 
55555555555555

เอ้า มาถึงเอาจักรยาน ใส่หมวก 
ใส่บิบ คิดๆๆๆๆ ว่าลืมอะไรบ้าง คิดไม่ออก ก็พุ่งตัวออกไปเลย
ตัดสินใจไม่กินเจลตอนนี้ละ เพราะคิดว่ายังไม่เหนื่อย
(นี่ยังไม่เหนื่อย แต่ถึงขั้นบ่นตลอดทาง)

ช่วง 10 โลแรกก็ไปได้เรื่อยๆนะ
จากปกติปั่นเสือภูเขา av 15 มาปั่นหมอบ(คนอื่นที่ยืมเขามา) av พุ่งเป็น 25 เราก็พอใจละ 
พอวนรอบที่ 2 อีก 10 กว่าโลเริ่มเป็นหนังชีวิตละ

ด้วยความที่เราไม่ได้ซ้อมปั่นเลยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แถมใส่รองเท้าวิ่งปั่นบนบันไดหมอบ
ถ้าคนที่เคยทำแบบนี้จะรู้ว่า 
เวลาปั่นเนี่ย จะรู้สึกเหมือนเท้ามันลื่น 
สับขาที ขาลื่น ทำให้ต้องใช้แรงกดมาก ไม่มีแรงดึง 

หนังชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆ เป็นเวลา 55 นาทีกับ 23 โลถ้วน 
เหนื่อยมั่ก จุดๆนี้ 
(ห้ามติเรื่องเวลานะ)

พาจักรยานเข้า transition 
รอบนี้ จัดเจล 1 ซอง พร้อม salt capsule กันตะคริวไป 2 เม็ด 
เปลี่ยนหมวกจักรยานเป็นหมวกวิ่ง 
แล้วก็รีบออกไปเลย

ความทรมานของรูทวิ่งอยู่ที่ ต้องวิ่งข้ามสะพาน นี่ถึง 2 ครั้ง
คือขาไป และขากลับ
โอ้แม่เจ้าาาาา

ใครเคยไปอุทัยและไปวัดโบสถ์ ไปเดินเล่นแถวนั้นดูนะ 
จะรู้ว่าสะพานนี่แม่  งงงง โค่ดชันนน แถมยาวด้วยยยย
จะกินแรงไปไหนฮะ ฮ่าๆๆๆๆ

ระยะวิ่ง จริง 4.5 โล
ช่วงแรกๆ เหนื่อย หอบ คิดว่าหัวใจพุ่งไป zone 5 แน่ๆ 
และคิดว่าตัวเองต้องวิ่งเพซ 8 ชัว (ปกติตอนลงงานจะวิ่ง 5.3-5.5) 
หันไปมองนาฬิกาตัวเอง 
ปรากฏว่า เพซ 5.2 
OMGGGGGGGGGGGGGGGG
ตกใจ

มิน่า เหนื่อยยยยยยยมากกกก
เลยผ่อนหน่อยๆ เป็น 5.3 ละ 
ขอบอกว่า ช่างภาพงานนี้ถ่ายดีมากกกกกกก
แถมภาพฟรี ไม่ต้องซื้อด้วย 
ขอบคุณมากค่าาาา กราบงามๆบนตัก 3 ที


อะๆๆๆๆ เหมือนชีวิตจะดีใช่มั้ย
ไม่เลย
หนังชีวิตม้วนต่อไปมาละ 
รอบนี้มันเป็นหนังบู๊ ระห่ำ  เอ้ยยยยย
ไม่ใช่
ไปฟังต่อ
ถึงตอนปั่นเราจะปั่นช้ามากนะ 
แต่เราก็มั่นใจว่าเรามาเก็บคนวิ่งได้เยอะอยู่ เพราะขาเราแข็งแรงมากระดับหนึ่ง (จึ๋งนึงอะนะ อย่าเอาไปเทียบกับพวกสวยเพซ4 
อันนั้นมิกล้า 55)

ช่วงหงายการ์ดตัวละครลับ
คนสุดท้ายที่ชิแซงมา จำได้เลย
พี่ที่อยู่ข้างหลังชิ

เมื่อ ตอนสักใกล้ๆเข้าเส้นชัย ไม่ถึง 7-800 เมตรสุดท้าย
ช่องก่อนขึ้นสะพานกลับ transition 
ในใจเราเหมือนรู้ละว่าน่าจะมีอันดับ แต่คิดว่า ไม่ 4 ก็ 5 
และคิดว่า ไม่น่าจะมีใครให้แซงแล้ว ก็วิ่งแบบตามมีตามเกิดไป

พอขึ้นสะพานเท่านั้นหล่ะจ้า
เค้ามาแซงเราบนสะพาน เราก็เห้ยยยยยย 
สันชาตยานมันบอกว่า ไม่ได้ๆๆๆ 555555 

พอลงสะพานมา คนเหนืออย่างน้อง ก็ดาวฮิลลงมาสิคะ
หน้าตาคือเหมือนผ่านศึก 9 ทัพมาหมาดๆ 
คือ มาแบบแพ็คคู่เลย 

แต่เราสายตาสั้น ไม่รู้ว่าเส้นชัยอยู่ตรงไหนอีก พยายามเล็งสุดชีวิต 
นึกว่าถึงแล้ว 

จ๊าดง่าวววววว
ผ่อนแรงจ้าาาาาาาา
เส้นชัยต้องโค้งไปอีกกกกกกกกก

วินาทีที่พี่เค้าเหยียบเหยียบ check-point นี่ โอ้โห 
ยังจำไม่เคยลืมเลือน คอยเตือนตัวเองเอาไว้ 

อีก 1 วิจะติดถ้วยที่ 3 จ่ะแม่จ๋า




เอาเป็นว่า 
เราทำดีที่สุดแล้ว 555
ประสบการณ์จะสอนให้เราแกร่งขึ้นกว่าเดิม 
(ไปตัดแว่น หรือใส่คอนแทคเดี๋ยวนี้ ไปๆๆ ไป๊ ชิ่วๆ ) 

รูปนี้ถ่ายหลังจากไปปรินท์สลิปผลการแข่ง
ใต้ความยิ้ม ใต้ใบหน้าที่ดูยิ้มแย้ม ลึกๆแล้ว ......
..
..
.
ปวด ขี้ 
อาม่า กับ อาปาจ้า
ตื่นแต่เช้า มาเชียร์ ตั้งก่ะตอนว่ายน้ำจนถึงตอนวิ่งเข้าเส้นชัย ขอบคุณมากๆค่ะ
อิอิ
สุดท้ายเราก็ได้เจอพวกพี่ๆที่(ตอนนั้นดู)โปรมากๆ ตอนหลังแข่งเสร็จ (ล้อเล่นนะค้าาา)
และก็เป็นเพื่อนกัน

ทักทายกันที่
Youtube : https://www.youtube.com/user/TheKiddoSmile
FB Fanpage: https://www.facebook.com/gotravelgotri
ขอบคุณจ้า