ตอนนี้
ทำงานอยู่ในกทม. เป็นพนักงานบริษัทเอกชน เช่าหอพักอยู่คนเดียว
เสาร์อาทิตย์ไปนอนที่บ้านครอบครัวแฟน (ซึ่งก็มีความสุขดี)
แม่อยู่บ้านที่ตจว. อยู่คนเดียว ญาติพี่น้องไม่มีใครเลย เป็นครู ยังทำงานอยู่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมีแค่เพื่อนครูที่ช่วยเหลือได้

ปัญหา
แม่เรากำลังเครียด เรื่องธนาคารฟ้องยึดทรัพย์สิน แม่เราเป็นคนค้ำประกัน แต่ผู้กู้หนีหนี้ ตอนนี้ปรึกษาทนายอยู่ตลอด ปากแม่บอกว่าไหวเพราะแม่เราสตรองมาก เจอปัญหาชีวิตมาสารพัด แต่เราสัมผัสได้ว่าเค้าอ่อนแอมาก ต้องการกำลังใจและคนอยู่ข้างๆ ตอนเราจะกลับมากทม ก็กอดกันร้องไห้กันหนัก ซึ่งเรารู้ว่าเค้าเจอปัญหาใหญ่มาก เรารู้สึกว่าทิ้งเค้าอยู่คนเดียวไม่ได้ เราร้องไห้ทุกวันเพราะเป็นห่วงแม่ ตอนที่เราสุขเราก็อดคิดถึงแม่ไม่ได้ ว่าเค้าจะเป็นอย่างไงบ้าง เราทิ้งคนข้างหลังไม่ได้จริงๆ

ทางออก
ตอนนี้เราจะตัดสินใจลาออกจากงาน เพื่อกลับบ้านไปอยู่ข้างๆแม่ แต่ทีบ้านเราไม่มีงานเลย ยังไม่รู้ว่าจะหารายได้อย่างไง แต่เราว่ามันก็ต้องมีบ้างแหละ อ่อเรามาเรียนอยู่ในกทม4ปี ทำงานอีก3ปี ซึ่งในกทมมันมีงานมากกว่าหาง่ายกว่า แต่ก็ไม่ได้มีเงินมากมาย ส่งกลับให้แม่ก็2000บาทเอง เงินเก็บของตัวเองก็ไม่มี รู้สึกว่าเราไม่ประสบความสำเร็จซักที ท้อในชีวิตตัวเองมากขึ้น แต่เราก็เชื่อว่าปัญหาทุกอย่างจะดีขึ้น เรื่องแม่ เรื่องานเรา ไม่รู้อนาคตจะมีเรื่องแฟนอีกมั๊ยทุกคนคิดว่าถ้าเรากลับไปอยู่บ้านกับแม่ดีแล้วใช่มั๊ย ถ้าทุกคนเจอปัญหาประมาณนี้ จะหาทางออกกันอย่างไง หรือแนะนำอะไรก็ได้