คือเรื่องมีอยู่ว่า มีวันหนึ่งไปโรงเรียนตามปกติ พอเริ่มเรียนวิชาแรกซึ่งวิชาแรกครูไม่เข้าสอน แฟนเราก็เดินมาหาตามปกติ เขามาจับแก้ม นู่นนี่นั่นจนเราอึดอัด เราก็บอกว่าอย่าจับแก้มเป็นผื่นเขาก็จับอยู่ดี และเพื่อนทั้งห้องก็มอง ส่วนตัวเป็นคนขี้อายมากๆๆๆๆเลยค่ะ เราเลยทำหนเาหงุดหงิด พอเลิกเรียนเชาทักมาว่า เลิกกันมั้ย เรานี่แบบงงเลยอ่ะ เราก็ถามว่าทำไมอ่ะ
ฟ.ก : เลิกกันมั้ย
เรา : ทำไมอ่ะ
ฟ.ก : เธอทำเหมือนไม่สนใจเรา
เรา : ไม่สนตรงไหนวะ เราก็แค่อยากอยู่กับเพื่อนอ่ะ ไม่ได้คุยกันกับเพื่อนเลย ไม่ให้มีเวลาส่วนตัวเลยหรอ (จริงๆแล้วพึ่งเปิดเทอม)
เขาก็ไม่ฟังเลยค่ะ
ฟ.ก : เลิกกันเถอะ
แล้วหลังจากนั้นเขาก็แคปแชทที่เราทะเลาะกับเขาเมื่อกี้ลงกลุ่มห้อง แล้วบอกว่า ห่วงหน้าตัวเองมากกว่ากู ((ประมาณว่ากลัวคนอื่นด่าแต่ไม่กลัวว่าเขาจะรู้สึกยังไง))
เพื่อนๆทุกคนในกลุ่มรวมถึงเพื่อนสนิทยุบอกให้เรากลับไป
ฟ.ก : กูคงคิดเยอะแต่ยังไงกูก็จะไม่กลับไปง่ายๆ
หลังจากนั้นเราก็บอกว่าไปคุยกันในแชทส่วนตัวเหอะ เกรงใจคนอื่นเขา
---แชทส่วนตัว----
เขาบอกว่าตอนนี้เขากำลังร้องไห้หนักมาก งงมั้ยคะเขาเป็นคนบอกเลิกแต่กลับมาเสียดายเรา แล้วยังมาบอกว่าจะไม่กลับไปง่ายๆ เราก็แบบร้องทำไม ควรเป็นเรารึป่าวที่ควรเสียใจ))
เขาก็บอกว่า
ฟ.ก : กลับมาได้มั้ย รักมากนะ รักมากๆๆๆๆๆ
เราก็อึ้งไปดิ ตอนนั้นคืองงมาก
ฟ.ก : ให้โอกาสครั้งสุดท้าย จะกลับมามั้ย
((ซึ่งเราตอนนั้นคือไม่รักแล้วอ่ะ แล้วไม่เสียใจด้วย เพราะว่า "ชิน" ใช้คำว่าชินนะคะ เมื่อก่อนเขาชอบขอเลิกบ่อยมากๆ อะไรนิดๆหน่อยๆก็เลิกๆๆ เราคุยกับเพื่อนผู้ชาย ขอบอกเลิกเฉยค่ะ อห.)) นั่นแหละค่ะ คืนนั้นเราเลยบอกว่า ไม่กลับไปนะ หลังจากนั้นคนรู้จัก เพื่อน มาถามเยอะมากว่าทำไมถึงไม่กลับไป เราบอกว่า "กลับไปก็คงทะเลาะกันเหมือนเดิม เขาก็คงเหมือนเดิม ถ้าเลิกกันอรกก็คงเสียใจกว่าเดิม แล้วอักอย่างเราจะรักเขาน้อยลง เพราะเรารู้สึกว่า มันอึดอัดที่ต้องมาเริ่มต้นใหม่" เราควรกลับไปดีมั้ยคะ เพราะอะไรอ่ะคะ คือคิดไม่ออกเลย  เราถามเพื่อนสนทที่สนิทมากๆๆๆๆอยู่อีกห้องนึง เขาบอกว่า ไม่สบายใจก็ไม่ต้องกลับไป...