มีเด็กน้อย กลอยใจ หน้าใสปิ๊ง
ซนเหมือนลิง จริงหนอ พ่อจอมขวัญ
เดินตามแม่ แบบไปไหน ก็ไปกัน
บางคราวนั้น พลันเห็นขนม ชมชอบใจ
แม่ให้ตังค์ ลูกไป หวังใจซื้อ
ขนมมีชื่อ รสดี มีกล่องใส่
หยิบของมา ให้เงินตรา แม่ค้าไป
แต่โดนทัก เบี้ยน้อยไป ตังค์ไม่พอ
เด็กหน้างอ รอแกะ กล่องขนม
แม่อบรม ถ้าเป็น เช่นนี้หนอ
คืนของไป เอาเงินมา คราวหน้ารอ
แม่จะให้ เงินเพียงพอ พ่อดวงใจ
จึงจำไว้ วันนั้น เป็นต้นมา
ของราคา เกินกว่า เงินเราไซร้
หยิบมาแล้ว ตังค์ไม่พอ ก็คืนไป
เอาเงินกลับ แล้วรอใหม่ ให้เงินมี
ถึงวันดี ที่ผ่าน ร้านตัดผม
แม่อบรม ตัดเถิดหนา อย่าคิดหนี
เข้าร้านไป ให้ช่างตัด เสียดีดี
จะได้หล่อ เหมือนวิลลี่ แม็คอินไตย์
กาลผ่านไป ตัดผมเสร็จ เด็ดจริงแท้
ส่องกระจก หล่อเหลือแหล่ แต่รู้ไหม
ค่าตัดผม หกสิบบาท แทบขาดใจ
มีสี่สิบ หยิบมาให้ เอาไงดี
ช่างท่าที ไม่พอใจ ตอบใส่เด็ก
หกสิบบาท ถูกกว่าเค้ก เอสแอนด์พี้
เด็กสวนกลับ งั้นเอาผม คืนมาซี
แล้วคืนตังค์ มาด้วยพี่ อย่ารีรอ
ช่างปากหวอ ขออึ้ง สักหนึ่งครั้ง
เจอจังจัง ขอคืนผม ตรมละหนอ
จำรับแค่ สี่สิบ ก็เพียงพอ
เด็กหัวร่อ ล้อด้วยว่า แม่สอน มาดี . ..
( เฮ้ยไม่ใช่แล้วมั้ง )
แม่สอนมาดี ...