ก่อนแต่งก็ว่าแย่แล้วนะคะ แต่พอหลังแต่งมีลูก นี่เราอุตส่าห์แยกบ้านกันอยู่ (สามีตัดปัญหาแยกตัวออกมา โชคดีบ้านเขาลูกหลานเยอะเลยไม่มีปัญหาตรงนี้เพิ่ม) แต่พอเราคลอดลูก จากไม่เคยมาหาก็มาบ่อยและถี่มาก ทุกวันจะมีเรื่องตำหนิเล็กๆน้อยๆ ยิ่งเมื่อวานเค้าเพิ่งเห็นเราให้นมลูกครั้งแรก แล้วเป็นนมผง เค้าตำหนิเลยค่ะว่าทำไมให้ลูกกินนมผง ทำไม่ให้กินนมแม่ เราก็บอกว่านมเราน้อยค่ะ ต้องกินนมผงทดแทน เค้าก็แบบ เหรอ ไม่ใช่เธอกลัวหน้าอกไม่สวยเลยไม่ให้ลูกกินเหรอ แล้วก็อีกเยอะมาก ที่เจ็บสุดคือ บอกว่าคนที่ไม่มีนมแม่ให้ลูกกินก็คือแม่ที่ไม่สมบูรณ์ เมียที่ไม่สมบูรณ์ แบบนี้หลานเค้าโตมาต้องมีปัญหาแน่ๆ แล้วก็กลับบ้านไปเลยค่ะ คือ ทิ้งระเบิดไว้ให้เราแล้วก็ไป เราเสียใจมากค่ะ เพราะเราเองก็คิดมากเรื่องน้ำนมอยู่แล้ว พอเจอแม่สามีพูดตอกย้ำเรายิ่งรู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ ไม่รู้ว่ามีใครเคยเจอแบบนี้มั้ย คืออยากให้นมลูกแต่มันไม่มีจริงๆ ก็พยายามยอมรับตัวเองไม่เอาคำพูดเค้ามาคิด แต่เราหยุดคิดไม่ได้เลยจริงๆค่ะ